Przejdź do zawartości

Klaus-Peter Thaler

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Klaus-Peter Thaler
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

14 maja 1949
Eckmannshausen

Wzrost

171 cm

Dorobek medalowy
Reprezentacja  RFN
Mistrzostwa świata w kolarstwie przełajowym
złoto Londyn 1973 Amatorzy
złoto Chazay-d'Azergues 1976 Amatorzy
złoto Monachium 1985 Elite
złoto Mladá Boleslav 1987 Elite
srebro Vera de Bidasoa 1974 Amatorzy
srebro Melchnau 1975 Amatorzy
srebro Wetzikon 1980 Elite
brąz Amorebieta 1978 Elite
brąz Birmingham 1983 Elite

Klaus-Peter Thaler (ur. 14 maja 1949 w Eckmannshausen) – niemiecki kolarz przełajowy i szosowy, wielokrotny medalista przełajowych mistrzostw świata.

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

Pierwszy sukces w karierze Klaus-Peter Thaler osiągnął w 1973 roku, kiedy zdobył złoty medal w kategorii amatorów podczas przełajowych mistrzostw świata w Londynie. Jako amator zwyciężył też na mistrzostwach świata w Chazay-d'Azergues w 1976 roku, a na mistrzostwach świata w Vera de Bidasoa w 1974 roku oraz rozgrywanych rok później mistrzostwach świata w Melchnau był drugi. W obu przypadkach lepszy okazał się tylko Belg Robert Vermeire. Pierwszy medal w kategorii elite Thaler zdobył w 1978 roku, kiedy podczas mistrzostw świata w Amorebieta był trzeci za dwoma Szwajcarami: Albertem Zweifelem oraz Peterem Frischknechtem. Ponadto był też pierwszy na MŚ w Monachium (1985) i MŚ w Mladej Boleslav (1987), drugi na MŚ w Wetzikonie (1980) oraz ponownie trzeci podczas MŚ w Birmingham (1983). Wielokrotnie zdobywał mistrzostwo kraju w kolarstwie przełajowym. Startował także na szosie, gdzie jego największymi sukcesami były zwycięstwo w Volta a la Comunitat Valenciana w 1980 roku oraz trzecie miejsce w klasyfikacji generalnej Vuelta a España w 1977 roku. W 1980 roku wygrał jeden etap Vuelta a España, jednak nie ukończył całej rywalizacji. Pięciokrotnie startował w Tour de France, wygrywając łącznie dwa etapy. Najlepszy wynik osiągnął w 1978 roku, kiedy zajął 35. miejsce w klasyfikacji generalnej, a przez dwa dni nosił maillot jaune. W 1976 roku wystartował w wyścigu ze startu wspólnego podczas igrzysk olimpijskich w Montrealu kończąc rywalizację na dziewiątej pozycji. W 1988 roku zakończył karierę.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]