Przejdź do zawartości

Małgorzata I Burgundzka

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest najnowsza wersja artykułu Małgorzata I Burgundzka edytowana 15:12, 20 gru 2023 przez MalarzBOT (dyskusja | edycje).
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Małgorzata Francuska
Małgorzata I
Ilustracja
hrabina Burgundii
Okres

od 1361
do 1382

Poprzednik

Filip III z Rouvres

Następca

Ludwik II de Male

hrabina Artois
Okres

od 1361
do 1382

Poprzednik

Filip III z Rouvres

Następca

Ludwik II de Male

Dane biograficzne
Dynastia

Kapetyngowie

Data urodzenia

1309

Data śmierci

1382

Ojciec

Filip V Długi

Matka

Joanna Burgundzka

Rodzeństwo

Joanna III
Izabela,
Blanka,
Ludwik Filip

Małżeństwo

Ludwik I (hrabia Nevers)
od 1320
do 1346

Dzieci

Ludwik II de Male

Małgorzata I (ur. 1309, zm. 1382)[1] – królewna francuska i nawarska z dynastii Kapetyngów, suo iure hrabina Burgundii i Artois od 1361 r., hrabina Flandrii, Nevers i Rethel w latach 1322-1346 jako żona Ludwika I, córka Filipa V Długiego i Joanny Burgundzkiej.

Małgorzata urodziła się w 1309 r. jako córka Filipa (brata ówczesnego następcy tronu Francji i króla Nawarry Ludwika Kłótliwego) i Joanny Burgundzkiej, hrabiny-palatynki Burgundii[1]. Miała trzy siostry i jednego brata, który zmarł we wczesnym dzieciństwie[1]. Ze strony ojca jej dziadkami byli król Francji Filip IV Piękny i królowa Nawarry Joanna I, natomiast ze strony matki jej babką była hrabina Artois Mahaut (kuzynka Joanny I)[1].

W 1316 r. jej ojciec wstąpił na tron Francji i Nawarry[1]. Już rok później Małgorzatę zaręczono z Ludwikiem, dziedzicem hrabstw Nevers, Flandrii i Rethel[2]. Ślub odbył się w 1320 r.[2] Z tego małżeństwa pochodził syn Ludwik II.

W 1361 r. zmarł Filip, jedyny wnuk jej starszej siostry Joanny. Nie pozostawił następców, wobec tego Małgorzata została hrabiną Artois i Burgundii. Po śmierci Małgorzaty w 1382 r. tytuły przeszły na Ludwika. Dwa lata później zmarł i Artois oraz Burgundia przeszły we władanie wnuczki Małgorzaty, Małgorzaty Flandryjskiej i jej męża Filipa Śmiałego[3].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e Noty biograficzne i drzewo genealogiczne, [w:] Maurice Druon, Królowie przeklęci. Wilczyca z Francji, 2011, s. 393–410, ISBN 978-83-7515-142-8.
  2. a b Anselme de Sainte-Marie, Genealogical and chronological history of the royal house of France.
  3. Robert J. Knecht, Walezjusze. Królowie Francji 1328-1589, 2019, s. 68, ISBN 978-83-65280-75-6.