Mandopop
Pochodzenie | |
---|---|
Czas i miejsce powstania |
początek lat 20. XX w., Republika Chińska |
Instrumenty | |
Inne tematy | |
C-pop, C-rock, C-rap, Cantopop, Hokkien pop |
Mandopop lub Mandapop (chiń. upr. 华语流行音乐; chiń. trad. 華語流行音樂; pinyin huá yǔ liú xíng yīn yuè) - potoczny skrót oznaczający „mandaryńską muzykę ludową”. Odnosi się do mandaryńskiej muzyki popularnej[1].
Mandopop to podgatunek komercyjnej muzyki w języku chińskim, należący do kategorii C-popu. Muzyka popularna śpiewana w języku mandaryńskim była pierwszą odmianą muzyki popularnej w języku chińskim, która stała się rentowną gałęzią przemysłu chińskiego. Powstała w Szanghaju, następnie Hongkong, Tajpej i Pekin również stały się ważnymi ośrodkami przemysłu muzycznego Mandopopu[2]. Oprócz Chin, muzyka ta jest popularna w Japonii, na Tajwanie, w Malezji i Singapurze[3].
Historia
Gatunek ten wywodzi się z inspirowanej jazzem muzyki popularnej lat 20. i 30. W Szanghaju był znany jako Shidaiqu, szczyt popularności osiągnął w latach 40. W kolejnych latach na gatunek Mandopop wpływ wywierały japońska Enka, hongkoński Cantopop, tajwański Hokkien pop, a w szczególności ludowy Campus folk z lat 70. XX wieku[1][4][5]. Ten rodzaj muzyki pop od dawna charakteryzował się smutnymi balladami pełnymi subtelnych znaczeń, a Tajwan wniósł ogromny wkład w tę ideę w latach 70. Choć Mandopop powstał wcześniej niż Cantopop, to angielski termin tego gatunku został użyty dopiero około 1980 r., po tym, jak „Cantopop” stał się popularnym terminem opisującym popularne piosenki w języku kantońskim. Tak więc termin Mandopop został użyty do opisywania popularnych piosenek w języku mandaryńskim, z których niektóre były wersjami piosenek „Cantopopu” śpiewanych przez tych samych piosenkarzy z innym tekstem w celu dopasowania ich do różnych rymów i wzorców tonalnych języka mandaryńskiego[6][7]. W latach 80. w Chinach zniesiono zakazy dotyczące Mandopopu, a wśród artystów tej epoki znaleźli się Teresa Teng i piosenkarz Lo Ta-yu, zajmujący się tematyką społeczną. W latach 90. głównymi piosenkarzami mandopopowymi byli Aaron Kwok, Leon Lai, Andy Lau i Jacky Cheung, znani jako „Czterej Niebiańscy Królowie”[3][8]. Wiele piosenkarek pochodzących z Chin kontynentalnych, takich jak Faye Wong czy Na Ying, zaczęło nagrywać utwory w Hongkongu i na Tajwanie. Faye Wong, zwana w mediach „Divą”, najpierw nagrywała w Hongkongu w języku kantońskim, później w mandaryńskim. Stała się pierwszą chińską piosenkarką, która wystąpiła w Budokan w Japonii[9]. Na początku XXI w., mimo że Chiny kontynentalne zyskiwały coraz większe znaczenie w generowaniu przychodów, sam przemysł muzyki pop w nich był nadal stosunkowo niewielki w porównaniu z Tajwanem i Hongkongiem, ponieważ gwiazdy muzyki pop z Tajwanu i innych zamorskich społeczności chińskich nadal cieszyły się popularnością w Chinach[10]. Piosenkarze mandopopowi, tacy jak Jay Chou, zyskali popularność, wykonując utwory z gatunku R&B i rap, popularyzując nowy styl muzyki łączonej, znany jako Zhongguo feng[11]. Do innych piosenkarzy, którzy odnieśli sukces w Mandopopie, należą Stefanie Sun, Jolin Tsai i A-mei, która jest nazywana „Królową Mandopopu”[12][13][14].
Przypisy
- ↑ a b Mandopop under siege: culturally bound criticisms of Taiwan’s pop music. cambridge.org. [dostęp 2009-01-01].
- ↑ Cries of Joy, Songs of Sorrow: Chinese Pop Music and Its Cultural Connotations. books.google.pl. [dostęp 2009-11-24].
- ↑ a b The History of Chinese Pop Music. playlistresearch.com. [dostęp 2022-05-29].
- ↑ Mandopop under siege: culturally bound criticisms of Taiwan’s pop music. semanticscholar.org. [dostęp 2009-01-01].
- ↑ C-Pop Music: A Look at the History of Chinese Pop. masterclass.com. [dostęp 2022-02-24].
- ↑ Tian Ci – Faye Wong and English Songs in the Cantopop and Mandapop Repertoire. localnoise.net.au. [dostęp 2012-08-03].
- ↑ Why Taiwan is still the creative heart of Mandopop. taiwaninsight.org. [dostęp 2018-09-24].
- ↑ ‘Four Heavenly Kings’ of Hong Kong – net worths, ranked: how much have Canto-pop legends Andy Lau, Jacky Cheung, Leon Lai and Aaron Kwok raked in since their 90s heyday?. scmp.com. [dostęp 2021-11-05].
- ↑ Faye Wong is all woman. taipeitimes.com. [dostęp 2004-11-26].
- ↑ Cries of Joy, Songs of Sorrow: Chinese Pop Music and Its Cultural Connotations. books.google.pl. [dostęp 2009-11-24].
- ↑ What You Need To Know About Zhong Guo Feng Music. writtenchinese.com. [dostęp 2017-09-08].
- ↑ Mandopop queen A-Mei dazzles Singapore crowd with 'Utopia 2.0 Carnival World Tour'. sg.style.yahoo.com. [dostęp 2017-06-11].
- ↑ Jolin Tsai: 9 top hits from the Mandopop queen. scmp.com. [dostęp 2019-09-15].
- ↑ Stefanie Sun and the 2000 Mandopop scene! Pop Vultures Podcast The Straits Times. youtube.com. [dostęp 2017-06-11].