Przejdź do zawartości

Olivér Várhelyi

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest najnowsza wersja artykułu Olivér Várhelyi edytowana 13:57, 18 lip 2024 przez Nadzik (dyskusja | edycje).
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Olivér Várhelyi
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

22 marca 1972
Segedyn

Zawód, zajęcie

dyplomata, prawnik, urzędnik państwowy

Alma Mater

Uniwersytet w Aalborgu, Uniwersytet Segedyński

Olivér Várhelyi (ur. 22 marca 1972 w Segedynie[1]) – węgierski dyplomata, prawnik i urzędnik państwowy, ambasador Węgier przy Unii Europejskiej, od 2019 członek Komisji Europejskiej.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

W 1994 uzyskał magisterium z prawa europejskiego na Uniwersytecie w Aalborgu, a w 1996 ukończył studia prawnicze na Uniwersytecie Segedyńskim. W 2005 zdał państwowy prawniczy egzamin zawodowy. W 1995 podjął pracę w resorcie przemysłu i handlu, w 1996 przeszedł do ministerstwa spraw zagranicznych[1]. Od 2001 pracował w misji przy Unii Europejskiej. W latach 2003–2006 kierował działem prawnym w stałym przedstawicielstwie Węgier przy UE. Następnie do 2008 zajmował stanowisko dyrektora departamentu prawa Unii Europejskiej w resorcie sprawiedliwości. W latach 2008–2011 był szefem jednostki zajmującej się prawem własności przemysłowej w administracji Komisji Europejskiej. W 2011 powrócił do stałego przedstawicielstwa Węgier w Brukseli jako zastępca ambasadora. W 2015 stanął na czele tej placówki w randze ambasadora nadzwyczajnego i pełnomocnego[1][2].

W 2019 został węgierskim kandydatem do nowej Komisji Europejskiej; zgłoszono go, gdy dostatecznego poparcia nie uzyskał początkowo wysunięty na tę funkcję László Trócsányi[2]. Kadencję w nowej Komisji Europejskiej kierowanej przez Ursulę von der Leyen rozpoczął 1 grudnia tegoż roku, powierzono mu stanowisko komisarza do spraw sąsiedztwa i rozszerzenia[3].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Olivér Várhelyi. eu-brusszel.mfa.gov.hu. [dostęp 2019-10-01]. (ang.).
  2. a b Barbara Bodalska: Odrzucono dwoje kandydatów do nowej KE. euractiv.pl, 1 października 2019. [dostęp 2019-10-01].
  3. Kandydaci na komisarzy. ec.europa.eu, 2019. [dostęp 2019-11-27].