Przejdź do zawartości

Siły Morskie Gruzji: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
nowy
 
m usunięcie powiadomienia o propozycji do CzyWiesza
 
(Nie pokazano 7 wersji utworzonych przez 4 użytkowników)
Linia 10: Linia 10:
|znak_rozpoznawczy =
|znak_rozpoznawczy =
|bandera = Naval Ensign of Georgia.svg
|bandera = Naval Ensign of Georgia.svg
|proporzec = Naval jack of Croatia.svg
|proporzec =
|prefiks =
|prefiks =
|motto =
|motto =
Linia 18: Linia 18:
|commons = Category:Navy of Georgia
|commons = Category:Navy of Georgia
}}
}}
'''Marynarka wojenna Gruzji''' ([[język gruziński|gruz.]] საქართველოს სამხედრო-საზღვაო ძალები, ''sakartwelos samchedro-sazghwao dzalebi'', dosł. siły wojskowo-morskie Gruzji) – [[marynarka wojenna]] [[Gruzja|Gruzji]], część [[Siły Zbrojne Gruzji|sił zbrojnych]] tego państwa. Utworzona 7 lipca 1993 roku, po powstaniu niepodległej Gruzji.
'''Siły Morskie Gruzji''' ([[język gruziński|gruz.]] საქართველოს სამხედრო-საზღვაო ძალები, ''sakartwelos samchedro-sazghwao dzalebi'' siły wojskowo-morskie Gruzji) – [[marynarka wojenna]] [[Gruzja|Gruzji]], część [[Siły Zbrojne Gruzji|sił zbrojnych]] tego państwa. Utworzona 7 lipca 1993 roku, po powstaniu niepodległej Gruzji. Główną bazą była [[Poti]]. Została zlikwidowana w 2009 roku – połączona ze [[Straż Wybrzeża Gruzji|Strażą Wybrzeża Gruzji]].

Główną bazą marynarki jest [[Poti]]. Obok marynarki wojennej istnieje [[Straż Wybrzeża Gruzji]].


== Historia ==
== Historia ==
Decyzja o utworzeniu własnej marynarki wojennej przez Gruzję została podjęta dopiero po pewnym czasie po ogłoszeniu niepodległości, po [[rozpad ZSRR|rozpadzie ZSRR]]. Marynarka wojenna została utworzona 7 lipca 1993 roku, równocześnie ze Strażą Wybrzeża{{odn|''Jane’s Fighting Ships 2002–2003''|s=248}}. Gruzja nie uczestniczyła w podziale [[Flota Czarnomorska|Floty Czarnomorskiej]] ZSRR pomiędzy Rosję, która przejęła większość floty, a [[Ukraina|Ukrainę]]{{odn|Nałęcz|2008|s=56}}. Dopiero w drugiej połowie lat 90. Gruzja otrzymała kilka niewielkich okrętów od Ukrainy, a nadto innych państw regionu: Grecji, Turcji i Bułgarii{{odn|Nałęcz|2008|s=56}}.
Decyzja o utworzeniu własnej marynarki wojennej przez Gruzję została podjęta dopiero po pewnym czasie po ogłoszeniu niepodległości, po [[rozpad ZSRR|rozpadzie ZSRR]]. Marynarka wojenna została utworzona 7 lipca 1993 roku, równocześnie ze [[Straż Wybrzeża Gruzji|Strażą Wybrzeża]]{{odn|''Jane’s Fighting Ships 2002–2003''|s=248}}. Gruzja nie uczestniczyła w podziale [[Flota Czarnomorska|Floty Czarnomorskiej]] ZSRR pomiędzy Rosję, która przejęła większość floty, a [[Ukraina|Ukrainę]]{{odn|Nałęcz|2008|s=56}}. Dopiero w drugiej połowie lat 90. Gruzja otrzymała kilka niewielkich okrętów od Ukrainy, a także innych państw regionu: Grecji, Turcji i Bułgarii{{odn|Nałęcz|2008|s=56}}.


[[File:Georgian missile boat Tbilisi, 2004-05-01, (01).jpg|thumb|240px|Kuter rakietowy „[[Tbilisi (1981)|Tbilisi]]” i patrolowiec „[[Kutaisi (1969)|Kutaisi]]” w 2004 roku]]
Marynarka Gruzji była nieliczna, jej jedynymi okrętami o wartości bojowej uzyskanymi przez 2008 rokiem były dwa kutry rakietowe: poradziecki „[[Tbilisi (1981)|Tbilisi]]” projektu 206MR otrzymany w 1999 roku od Ukrainy oraz „[[Dioskuria (1971)|Dioskuria]]” typu ''Combattante II'', otrzymany w 2004 roku od Grecji, wyposażony w zachodnie systemy uzbrojenia, w tym pociski [[Exocet]]{{odn|Nałęcz|2008|s=56, 60}}. Oprócz tego w skład marynarki weszło kilka okrętów patrolowych i kutrów patrolowych, z tego tylko dwa uzbrojone w artylerię kalibru ponad 20 mm (eks-turecki „[[Kutaisi (1969)|Kutaisi]]” i poradziecki „Batumi” proj. 205P){{odn|''Jane’s Fighting Ships 2002–2003''|s=249-250}}. Marynarka używała także [[uzbrojony trawler|uzbrojonych trawlerów]] z działkami kalibru 40 mm{{odn|''Jane’s Fighting Ships 2002–2003''|s=248}}. W 2001 roku Bułgaria przekazała dwa małe okręty desantowe projektu 106K{{odn|''Jane’s Fighting Ships 2002–2003''|s=249-250}}. W 2002 roku marynarka liczyła 3100 ludzi personelu (być może ze Strażą Wybrzeża){{odn|''Jane’s Fighting Ships 2002–2003''|s=248}}.
Marynarka Gruzji była nieliczna, jej jedynymi okrętami o wartości bojowej uzyskanymi przez 2008 rokiem były dwa [[kuter rakietowy|kutry rakietowe]]: poradziecki „[[Tbilisi (1981)|Tbilisi]]” projektu [[Kutry rakietowe projektu 206MR|206MR]] otrzymany w 1999 roku od Ukrainy oraz „[[Dioskuria (1971)|Dioskuria]]” typu ''Combattante II'', otrzymany w 2004 roku od Grecji, wyposażony w zachodnie systemy uzbrojenia, w tym pociski [[Exocet]]{{odn|Nałęcz|2008|s=56, 60}}. Oprócz tego w skład marynarki weszło kilka okrętów lub kutrów patrolowych [[okręt patrolowy|patrolowych]], uzbrojonych w działka małokalibrowe, z tego tylko dwa o wyporności ponad 100 ton (eks-turecki „[[Kutaisi (1969)|Kutaisi]]” i poradziecki „Batumi” proj. [[Kutry patrolowe projektu 205P|205P]]){{odn|''Jane’s Fighting Ships 2002–2003''|s=249-250}}. Marynarka używała także [[uzbrojony trawler|uzbrojonych trawlerów]] z działkami kalibru 40 mm{{odn|''Jane’s Fighting Ships 2002–2003''|s=248}}. W 2001 roku Bułgaria przekazała Gruzji dwa małe [[okręt desantowy|okręty desantowe]] projektu [[Okręty desantowe projektu 106K|106K]]{{odn|''Jane’s Fighting Ships 2002–2003''|s=249-250}}. Marynarka posiadała także cztery trałowce projektu [[Trałowce projektu 1258|1258]] (''Yevgenya''), ale prawdopodobnie nie były sprawne{{odn|''Jane’s Fighting Ships 2002–2003''|s=248}}. W 2002 roku marynarka wraz ze Strażą Wybrzeża liczyła 3100 ludzi personelu{{odn|''Jane’s Fighting Ships 2002–2003''|s=248}}. Główną bazą było [[Poti]], a oprócz tego [[Batumi]]{{odn|''Jane’s Fighting Ships 2002–2003''|s=248}}.


Większość jednostek marynarki, a także Straży Wybrzeża, została zniszczona podczas [[wojna rosyjsko-gruzińska|wojny rosyjsko-gruzińskiej]] w sierpniu 2008 roku{{odn|''Jane’s Fighting Ships 2015–2016''|s=284-285}}. Brak jest informacji, żeby okręty marynarki wzięły udział w walce, a 10 sierpnia doszło jedynie do starcia okrętów rosyjskich z kutrami patrolowymi, prawdopodobnie Straży Wybrzeża{{odn|Nałęcz|2008|s=59-61}}. Główne okręty marynarki wojennej, w tym oba kutry rakietowe zostały natomiast zniszczone przez rosyjskie oddziały w zajętej bazie Poti 13 sierpnia{{odn|Nałęcz|2008|s=59-61}}. Część mogła być uszkodzona w ataku lotniczym poprzedniego dnia{{odn|Nałęcz|2008|s=59-61}}.

W 2009 roku marynarka wojenna Gruzji została zlikwidowana i połączona ze strażą wybrzeża{{odn|''Jane’s Fighting Ships 2015–2016''|s=284-285}}.

<gallery>
File:Naval ensign of Georgia (1997–2004).gif|Bandera w latach 1997-2004
</gallery>
== Przypisy ==
== Przypisy ==
{{Przypisy}}
{{Przypisy}}


== Bibliografia ==
== Bibliografia ==

* {{cytuj książkę |tytuł = Conway’s All the world’s fighting ships 1947–1995 |inni = Robert Gardiner, Stephen Chumbley (red.) |miejsce = Annapolis |wydawca = Naval Institute Press |rok = 1995 |isbn = 1-55750-132-7 |język = en |odn = {{odn/id|''Conway’s All the world’s fighting ships 1947–1995''}}}}
* {{Cytuj książkę |tytuł = Jane’s Fighting Ships 2000–2001 |inni = Richard Sharpe (red.) |rok = 2000 |wydawca = Jane’s Information Group Ltd |miejsce = |isbn = 0-7106-2018-7 |język = en |odn = {{odn/id|''Jane’s Fighting Ships 2000–2001''}}}}
* {{Cytuj książkę | tytuł = Jane’s Fighting Ships 2002–2003 | inni = Stephen Saunders (red.) | rok = 2002 | wydawca = Jane’s Information Group Ltd | miejsce = | isbn =0-7106-2432-8 | język = en |odn={{odn/id|''Jane’s Fighting Ships 2002–2003''}}}}
* {{Cytuj książkę | tytuł = Jane’s Fighting Ships 2002–2003 | inni = Stephen Saunders (red.) | rok = 2002 | wydawca = Jane’s Information Group Ltd | miejsce = | isbn =0-7106-2432-8 | język = en |odn={{odn/id|''Jane’s Fighting Ships 2002–2003''}}}}
* {{Cytuj książkę |tytuł = IHS Jane’s Fighting Ships 2015–2016 |inni = Stephen Saunders (red.) |rok = 2015 |wydawca = IHS |miejsce = |isbn = 978-0-7106-3143-5 |język = en |odn = {{odn/id|''Jane’s Fighting Ships 2015–2016''}}}}
* {{Cytuj książkę |tytuł = IHS Jane’s Fighting Ships 2015–2016 |inni = Stephen Saunders (red.) |rok = 2015 |wydawca = IHS |miejsce = |isbn = 978-0-7106-3143-5 |język = en |odn = {{odn/id|''Jane’s Fighting Ships 2015–2016''}}}}
Linia 39: Linia 44:
{{Marynarki wojenne na świecie}}
{{Marynarki wojenne na świecie}}


[[Kategoria:Marynarki wojenne]]
[[Kategoria:Jednostki organizacyjne wojska utworzone w 1993|Gruzja]]
[[Kategoria:Marynarki wojenne|Gruzja]]
[[Kategoria:Wojsko gruzińskie]]
[[Kategoria:Wojsko gruzińskie]]

Aktualna wersja na dzień 05:25, 25 cze 2024

Marynarka Wojenna Gruzji
Godło
Państwo

 Gruzja

Data utworzenia

7 lipca 1993

Bandera

Siły Morskie Gruzji (gruz. საქართველოს სამხედრო-საზღვაო ძალები, sakartwelos samchedro-sazghwao dzalebi – siły wojskowo-morskie Gruzji) – marynarka wojenna Gruzji, część sił zbrojnych tego państwa. Utworzona 7 lipca 1993 roku, po powstaniu niepodległej Gruzji. Główną bazą była Poti. Została zlikwidowana w 2009 roku – połączona ze Strażą Wybrzeża Gruzji.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Decyzja o utworzeniu własnej marynarki wojennej przez Gruzję została podjęta dopiero po pewnym czasie po ogłoszeniu niepodległości, po rozpadzie ZSRR. Marynarka wojenna została utworzona 7 lipca 1993 roku, równocześnie ze Strażą Wybrzeża[1]. Gruzja nie uczestniczyła w podziale Floty Czarnomorskiej ZSRR pomiędzy Rosję, która przejęła większość floty, a Ukrainę[2]. Dopiero w drugiej połowie lat 90. Gruzja otrzymała kilka niewielkich okrętów od Ukrainy, a także innych państw regionu: Grecji, Turcji i Bułgarii[2].

Kuter rakietowy „Tbilisi” i patrolowiec „Kutaisi” w 2004 roku

Marynarka Gruzji była nieliczna, jej jedynymi okrętami o wartości bojowej uzyskanymi przez 2008 rokiem były dwa kutry rakietowe: poradziecki „Tbilisi” projektu 206MR otrzymany w 1999 roku od Ukrainy oraz „Dioskuria” typu Combattante II, otrzymany w 2004 roku od Grecji, wyposażony w zachodnie systemy uzbrojenia, w tym pociski Exocet[3]. Oprócz tego w skład marynarki weszło kilka okrętów lub kutrów patrolowych patrolowych, uzbrojonych w działka małokalibrowe, z tego tylko dwa o wyporności ponad 100 ton (eks-turecki „Kutaisi” i poradziecki „Batumi” proj. 205P)[4]. Marynarka używała także uzbrojonych trawlerów z działkami kalibru 40 mm[1]. W 2001 roku Bułgaria przekazała Gruzji dwa małe okręty desantowe projektu 106K[4]. Marynarka posiadała także cztery trałowce projektu 1258 (Yevgenya), ale prawdopodobnie nie były sprawne[1]. W 2002 roku marynarka wraz ze Strażą Wybrzeża liczyła 3100 ludzi personelu[1]. Główną bazą było Poti, a oprócz tego Batumi[1].

Większość jednostek marynarki, a także Straży Wybrzeża, została zniszczona podczas wojny rosyjsko-gruzińskiej w sierpniu 2008 roku[5]. Brak jest informacji, żeby okręty marynarki wzięły udział w walce, a 10 sierpnia doszło jedynie do starcia okrętów rosyjskich z kutrami patrolowymi, prawdopodobnie Straży Wybrzeża[6]. Główne okręty marynarki wojennej, w tym oba kutry rakietowe zostały natomiast zniszczone przez rosyjskie oddziały w zajętej bazie Poti 13 sierpnia[6]. Część mogła być uszkodzona w ataku lotniczym poprzedniego dnia[6].

W 2009 roku marynarka wojenna Gruzji została zlikwidowana i połączona ze strażą wybrzeża[5].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Jane’s Fighting Ships 2002–2003. Stephen Saunders (red.). Jane’s Information Group Ltd, 2002. ISBN 0-7106-2432-8. (ang.).
  • IHS Jane’s Fighting Ships 2015–2016. Stephen Saunders (red.). IHS, 2015. ISBN 978-0-7106-3143-5. (ang.).
  • Maciej Nałęcz. Morze Czarne – Rosja vs Gruzja. „Nowa Technika Wojskowa”. Nr 10/2008, październik 2008. Warszawa: Magnum X.