Stanisław Hadyna
Data i miejsce urodzenia |
25 września 1919 |
---|---|
Pochodzenie | |
Data i miejsce śmierci |
1 stycznia 1999 |
Gatunki | |
Zawód | |
Powiązania | |
Odznaczenia | |
Stanisław Hadyna (ur. 25 września 1919 w Karpętnej, zm. 1 stycznia 1999 w Krakowie) – polski kompozytor, dyrygent, muzykolog i pisarz. Założyciel i wieloletni kierownik artystyczny Zespołu Pieśni i Tańca „Śląsk”.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Był synem Jerzego Hadyny, nauczyciela muzyki, kompozytora oraz zbieracza pieśni ludowych, i Emilii z d. Pilch. Jego przodkowie pochodzili z Wisły. Ukończył Gimnazjum Klasyczne im. A. Osuchowskiego w Cieszynie.
W 1938 ukończył Instytut Muzyczny im. Ignacego Paderewskiego w Cieszynie (filia konserwatorium w Katowicach) w klasie fortepianu Aleksandra Brachockiego. W latach 1938–1939 studiował psychologię i socjologię na Uniwersytecie Warszawskim; w latach 1942–1944 kontynuował studia konspiracyjnie, był także wykładowcą na tajnych kursach gimnazjalnych. Po wojnie podjął studia u Ludomira Różyckiego (kompozycja) i Artura Malawskiego (dyrygentura) w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej (obecnie Akademia Muzyczna) w Katowicach. W latach 1945–1947 pracował jako nauczyciel gimnazjum i kierownik wydziału kultury rady narodowej w Wiśle. W latach 1947–1952 był kolejno dyrektorem biura Okręgu Związku Zawodowego Muzyków PRL oraz dyrektorem Biura Koncertowego i Wojewódzkiej Delegatury „Artosu” w Katowicach. W 1952 zorganizował Państwowy Zespół Ludowy Pieśni i Tańca „Śląsk”, którego był kierownikiem artystycznym, dyrygentem i reżyserem. Zmuszony w 1968 do ustąpienia ze stanowiska dyrektora naczelnego zespołu (formalnie pełnił w nim funkcję kierownika artystycznego do 1973), przeniósł się do Krakowa, gdzie 1977 został kierownikiem muzycznym Teatru im. Juliusza Słowackiego. 1 marca 1990 ponownie objął kierownictwo zespołu „Śląsk” jako jego dyrektor artystyczny. Zespołem kierował aż do swojej śmierci.
Od lat 60. zajmował się z dużym powodzeniem twórczością literacką: w 1948 otrzymał I nagrodę na Międzynarodowym Konkursie Filmowym w Warszawie za powieść o Chopinie Niezatarte ślady, w 1969 II nagrodę na konkursie UNESCO za Blessed Are the Peacemakers (dramat o M. Gandhim), 1972 – Award of Merit i II nagrodę na ogłoszonym w Stanach Zjednoczonych konkursie na sztukę o Martinie Lutherze Kingu za Shattered Dreams; 1977 jego Declaration 76 uzyskała American Revolution Bicentennial Medal.
Na stoku góry Bukowej w Wiśle miał dom, do którego chętnie wracał po trudach artystycznych wojaży.
Został pochowany w Wiśle, na starym cmentarzu ewangelickim na Groniczku. Pośmiertnie otrzymał honorowe obywatelstwo miasta Wisły.
Obecnie Zespół Pieśni i Tańca „Śląsk” nosi imię Stanisława Hadyny. 1 lipca 2006 roku przed siedzibą zespołu kompozytorowi postawiony został pomnik.
Kompozycje
[edytuj | edytuj kod]Komponował m.in. utwory skrzypcowe, fortepianowe; wśród ważniejszych kompozycji znajdują się kantaty, poemat symfoniczno-baletowy Wiosna, 250 pieśni chóralnych i solowych, 14 kolęd, 13 pieśni pasyjnych, a poza tym muzyka baletowa, teatralna i filmowa.
Najbardziej znane pieśni Stanisława Hadyny
[edytuj | edytuj kod]- Helokanie,
- Ondraszek,
- Karolinka,
- Starzyk,
- Szła dzieweczka,
- Hej tam w dolinie,
- Gdybym to ja miała.
Dzieła literackie
[edytuj | edytuj kod]- Niezatarte ślady (Wydawnictwo „Śląsk”, 1960), powieść
- Na podbój kontynentu (Iskry, 1964), seria: „Naokoło świata”, zbiór reportaży
- W słońcu Hellady (PAX, 1968), zbiór reportaży
- Pod niebem Allacha („Śląsk”, 1969), zbiór reportaży
- Błogosławieni pokój czyniący („Blessed Are the Peacemakers”, 1969), dramat o życiu Mahatmy Gandhiego
- Zdruzgotane sny (1972), dramat o życiu Martina Luthera Kinga
- Droga do hymnu (PAX, 1976), literacko-naukowe studium o Mazurku Dąbrowskiego,
- Deklaracja 76 (1977), dramat z okazji 200. lecia Deklaracji niepodległości Stanów Zjednoczonych
- Gdzie niebo z ziemią graniczy (PAX, 1981), szkic literacko-filozoficzny
- W pogoni za wiosną („Śląsk” 1983, reedycja 2009), pamiętnik (kronika narodzin zespołu „Śląsk”)
- „Dwa ognie” (PIW, 1988), powieść oparta na historii Rewolucji francuskiej
- O Ludomirze Różyckim (WBP Katowice, 1990), wspomnienia
- Przez okna czasu: jasnowidząca z Wisły (Inst. Ekologii i Zdrowia, Kraków 1993), biografia Agnieszki Pilchowej
- O czwartym Mędrcu ze Wschodu: opowieść (Koszęcin, 2008), opowiadanie
Dramat o Gandhim „Blessed Are the Peacemakers” otrzymał II Nagrodę na Międzynarodowym Konkursie Teatralnym UNESCO (1969); inny dramat, „Zdruzgotane sny”, zdobył II nagrodę Międzynarodowego Biennale Teatralnego w USA (1972). Pełny tytuł debiutu literackiego Hadyny brzmi Niezatarte ślady: opowieść z życia Szopena nagrodzona na Międzynarodowym Konkursie Filmowym 1949 (m.in. na podstawie tej książki Aleksander Ford zrealizował w 1951 film Młodość Chopina).
Odznaczenia i wyróżnienia
[edytuj | edytuj kod]- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1954)[1]
- Dyplom Honorowy Prezydenta Stanów Zjednoczonych (1959)
- Order Sztandaru Pracy I klasy (1964)
- Tytuł „Zasłużony dla Kultury Narodowej” (1987)
- Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (1987)[2]
- Medal Komisji Edukacji Narodowej (1988)
- Nagroda im. Karola Miarki (1989)[3]
- Nagroda im. Wojciecha Korfantego nadana przez Związek Górnośląski (1994)[4]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ M.P. z 1954 r. nr 105, poz. 1376.
- ↑ M.P. z 1994 r. nr 65, poz. 583
- ↑ Urząd Marszałkowski Województwa Śląskiego , Wyróżnieni Nagrodą im. Karola Miarki [online] [dostęp 2016-11-01] [zarchiwizowane z adresu 2017-10-03] .
- ↑ Katarzyna Nowak , Laureaci nagrody im. Wojciecha Korfantego [online], archiwum.zwiazekg.type.pl [dostęp 2016-11-01] [zarchiwizowane z adresu 2019-10-31] .
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- E. Baron, Nauczyciele w muzycznym życiu regionu cieszyńskiego, [w:] Nauczyciele w środowisku cieszyńskim, Cieszyn 1979, s. 56.
- L. Miękina, Znów minie wiek... Antologia literatury nadolziańskiej, Cieszyn 2001, s. 354–355.
- J. Myrcik, Pół wieku „Śląska”. Zarys monograficzny Zespołu Pieśni i Tańca „Śląsk”, Ośrodek Kultury i Edukacji Regionalnej w Koszęcinie, Koszęcin 2004 ISBN 83-909233-9-4.
- Stanisław Hadyna we wspomnieniach. Publikacja upamiętniająca dziewięćdziesiątą rocznicę urodzin kompozytora i twórcy Zespołu Pieśni i Tańca „Śląsk” – Redakcja: Izabela Migocz i Adam Pastuch, Wydawnictwo „Officina Silesia”, wrzesień 2009
- Grzegorz Zmuda: Hadyna Stanisław. W: Elżbieta Dziębowska: Encyklopedia muzyczna PWM. T. 4: hij część biograficzna. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1993, s. 8. ISBN 83-224-0453-0. OCLC 180641615. (pol.).
- Absolwenci Akademii Muzycznej im. Karola Szymanowskiego w Katowicach
- Honorowi obywatele Wisły
- Odznaczeni Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (Polska Ludowa)
- Odznaczeni Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski (Polska Ludowa)
- Odznaczeni Medalem Komisji Edukacji Narodowej
- Odznaczeni odznaką tytułu honorowego „Zasłużony dla Kultury Narodowej”
- Odznaczeni Orderem Sztandaru Pracy I klasy
- Polscy felietoniści
- Polscy kompozytorzy muzyki poważnej
- Zmarli w 1999
- Urodzeni w 1919
- Laureaci Nagrody im. Wojciecha Korfantego
- Pochowani na cmentarzu ewangelickim „Na Groniczku” w Wiśle