Tadeusz Żaba: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Mathiasrex (dyskusja | edycje) kat., drobne merytoryczne |
m MalarzBOT: kategoria Posłowie na Sejm Repninowski (1767–1768) została przeniesiona do Posłowie na sejm repninowski |
||
Linia 56: | Linia 56: | ||
[[Kategoria:Posłowie na Sejm I Rzeczypospolitej (województwo wileńskie)]] |
[[Kategoria:Posłowie na Sejm I Rzeczypospolitej (województwo wileńskie)]] |
||
[[Kategoria:Posłowie na sejm 1776]] |
[[Kategoria:Posłowie na sejm 1776]] |
||
[[Kategoria:Posłowie na |
[[Kategoria:Posłowie na sejm repninowski]] |
||
[[Kategoria:Odznaczeni Orderem Orła Białego (I Rzeczpospolita)]] |
[[Kategoria:Odznaczeni Orderem Orła Białego (I Rzeczpospolita)]] |
||
[[Kategoria:Odznaczeni Orderem Świętego Stanisława (I Rzeczpospolita)]] |
[[Kategoria:Odznaczeni Orderem Świętego Stanisława (I Rzeczpospolita)]] |
Wersja z 11:33, 20 paź 2018
Kościesza | |
Rodzina |
Żaba |
---|---|
Data urodzenia | |
Data śmierci | |
Żona |
Ludwika Kiełpsz |
Odznaczenia | |
Tadeusz Żaba herbu Kościesza (zm. 1800) – najwybitniejszy przedstawiciel rodziny Żabów herbu Kościesza, ostatni wojewoda połocki 1784-1792 po śmierci Józefa Sosnowskiego, kasztelan połocki 1776-1784, podkomorzy wileński 1771-1776, podwojewodzi wileński 1767-1771. Senator Rzeczypospolitej. Marszałek wileński w konfederacji radomskiej (1767)[1], chorąży husarski w 1767 roku.
Właściciel dóbr Świady. Poddany cesarzowej Katarzyny II. Poseł na sejm 1767 roku z województwa wileńskiego[2]. Członek konfederacji Andrzeja Mokronowskiego i poseł na sejm 1776 roku z województwa wileńskiego[3]. Był chorążym usarskim. Był członkiem konfederacji Sejmu Czteroletniego[4].
Odznaczony Orderem Orła Białego w 1781, odznaczony Orderem Świętego Stanisława w 1777. Pochowany w Giełwanach.
Do historii przeszedł jako człowiek okrutny, dumny, niewyrozumiały dla swych poddanych. Od niego pochodzi przysłowie: „Nie ta Żaba, co w błocie, Ale ta co w złocie” – Darowski „Jeden rozdział do przyszłej księgi przysłów polskich” (str. 82). Ignacy Chodźko pisał o Tadeuszu Żabie „Panie wojewoda, Cóż to za moda, Na to nie zgoda, żołnierzy zbierasz, szlachtę pożerasz...”
Przypisy
- ↑ Szczęsny Morawski, Materyały do konfederacyi barskiej r. 1767-1768: z niedrukowanych dotąd i nieznanych rękopisów Lwów 1851, s. 29.
- ↑ Antoni Sozański, Imienne spisy osób duchownych, świeckich i wojskowych, które w pierwszych ośmiu latach panowania króla Stanisława Poniatowskiego od 1764-1772 r. w rządzie lub przy administracyi Rzeczypospolitéj udział brały [...]. Cz. 1, Tablice i rejestr, Kraków 1866, s. 33, występuje jako Tadeusz Kościesza.
- ↑ Volumina Legum, t. VIII, Petersburg 1860, s. 528.
- ↑ Kalendarzyk narodowy y obcy na rok ... 1792. ..., Warszawa 1791, s. 309.
Bibliografia
- Kawalerowie i statuty Orderu Orła Białego 1705-2008, 2008.
- „Encyklopedia Powszechna Orgelbranda” (1859-1868), tom 28, str. 906
- „Encyklopedia Powszechna Orgelbranda z Ilustracjami” (1898-1904), tom 16, str. 181
Linki zewnętrzne
- Żaba Tadeusz (II). Bibliografia Estreichera. s. 2-4. [dostęp 2015-05-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-05-18)].
- Chorążowie husarii
- Członkowie konfederacji Andrzeja Mokronowskiego 1776
- Członkowie konfederacji Sejmu Czteroletniego
- Marszałkowie konfederacji radomskiej
- Podwojewodziowie wileńscy
- Senatorowie świeccy I Rzeczypospolitej
- Wojewodowie połoccy
- Kasztelanowie połoccy
- Podkomorzowie wileńscy
- Posłowie na Sejm I Rzeczypospolitej (województwo wileńskie)
- Posłowie na sejm 1776
- Posłowie na sejm repninowski
- Odznaczeni Orderem Orła Białego (I Rzeczpospolita)
- Odznaczeni Orderem Świętego Stanisława (I Rzeczpospolita)
- Zmarli w 1800
- Żabowie herbu Kościesza