Przejdź do zawartości

Újpest FC

Przejrzana
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Újpest FC
Pełna nazwa

Újpest Football Club

Przydomek

Lilák (Fioletowi)

Barwy

       
fioletowo-białe

Data założenia

16 czerwca 1885

Debiut w najwyższej lidze

1905

Liga

Nemzeti Bajnokság I

Państwo

 Węgry

Komitat

 Budapeszt

Adres

Megyeri út 13., H-1044 Budapeszt

Stadion

Stadion Ferenca Szuszy

Sponsor techniczny

Puma

Właściciel

MOL

Prezes

Péter Ratatics

Trener

Bartosz Grzelak

Stroje
domowe
Stroje
wyjazdowe
Trzeci
strój
Strona internetowa

Újpest Football Clubwęgierski klub piłkarski z siedzibą w Budapeszcie. Nazwa klubu pochodzi od IV dzielnicy BudapesztuÚjpestu. W swej historii zdobył 20 razy mistrzostwo i 10 razy Puchar Węgier.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Chronologia nazw klubu

[edytuj | edytuj kod]
  • 1885: Újpesti Torna Egylet (TE)[1]
  • 1926: Újpest Football Club (FC)
  • 1945: Újpesti Torna Egyesület (TE)
  • 1949: Dózsa Sport Egyesület (SE)
  • 1951: Budapesti Dózsa SK
  • 1956: Újpesti Torna Egyesület (TE)
  • 1957: Újpesti Dózsa Sport Club (SC)
  • 1991: Újpesti Torna Egylet (TE)
  • 1998: Újpest Football Club (FC)

Początki

[edytuj | edytuj kod]

Klub został założony 16 czerwca 1885.[1] Założycielem jego był János Goll – szkolny nauczyciel. Újpest był wtedy miastem, graniczącym od północnej strony z Budapesztem. Klub nazwano Újpesti Torna Egylet (Nowopeszteńskie Towarzystwo Gimnastyczne). Jest najstarszym węgierskim klubem sportowym istniejącym do dziś. Na klubowe barwy wybrano fiolet i biel. Przez pierwsze lata w klubie uprawiano ogólnie pojętą gimnastykę i szermierkę. W 1899r. w mieście powstała drużyna piłkarska Újpesti FC, z fioletowo-białymi barwami. W 1901 r. klub stał się sekcją piłkarską UTE.

W tym to 1901 r. UTE przystąpiło do dopiero utworzonej ligi piłkarskiej, w której gra przez wszystkie sezony jej istnienia. Liga dzieliła się z początku na I i II ligę. Újpest zadebiutował w II lidze i grał w niej przez 4 pierwsze sezony. W 1905 r. zadebiutował w I lidze. Grał w niej do sezonu 1910/1911,[2] w którym spadł do II ligi. Sezon 1911/1912 zakończył jako mistrz II ligi i od połowy 1912 r. nieprzerwanie do dziś gra w NB I. 17 września 1922 r. został otwarty stadion UTE nazwany od ulicy, przy której się znajdował Megyeri uti. Debiut wypadł okazale, gospodarze pokonali „Fradich” 2:1. UTE grało raczej w środku tabeli do czasów amatorstwa ligi. Sytuacja się zmieniła, gdy liga przeszła na zawodowstwo w 1926 r.

Złota era

[edytuj | edytuj kod]

Po przejściu na zawodowstwo klub powraca do nazwy Újpesti FC. Zbiegło to się w czasie z wielkimi sukcesami zespołu. Od połowy lat 20. do końca 30. Újpest nie opuszczał czołówki ligi. Z takimi zawodnikami jak György Szűcs, Antal Szalay, István Balogh I, Jenő Vincze, czy Gyula Zsengellér UTE wywalczyło 5 tytułów mistrza Węgier w tym okresie i 2-krotnie było najlepszym zespołem środkowej Europy, wygrywając Puchar Mitropa w latach 1929 i 1939. UTE stało się obok FTC najlepszym zespołem Węgier, których reprezentacja wicemistrzów świata z 1938 r. opierała się głównie na zawodnikach tych 2 klubów. W omawianym okresie klub zyskał dużą popularność w regionie.

Lata 1939–45

[edytuj | edytuj kod]

W latach Wojny zespół był sponsorowany przez zakłady przemysłu wojennego „Gamma”. UTE było lubiane przez Strzałokrzyżowców, większość jego fanów miała prawicowe poglądy. Zespół miał zapewnione dobre warunki podczas Wojny, jednak mistrzostwa w tym czasie nie zdobył.

Lata komunizmu 1945-68

[edytuj | edytuj kod]

W okresie powojennym Újpest był niewątpliwie najlepszym klubem. Powrócono do poprzedniej nazwy – UTE, gdyż liga znów stała się (oficjalnie) amatorska. Pierwsze 3 powojenne sezony ligowe wygrał. Do tego stopnia zdominował rozgrywki piłkarskie, że raz 9 zawodników reprezentacji było zawodnikami UTE. Jednak lata 1949/1950 przyniosły osłabienie pozycji klubu. Zdecydowało się odgórnie, że najlepszymi mają być Honved i MTK. Újpesti TE dostało się pod patronat milicji i całkowicie zmieniło nazwę stając się teraz Dozsa Budapeszt, gdyż w 1950 r. Újpest został włączony do Budapesztu. Do 1956 r. pozostawał nr 3 dla ówczesnych władz państwowych, tzn, że jako trzeci w kolejności miał wszelakie przywileje w piłce nożnej. Manifestowało się to np.: w odgórnym sprowadzaniu zawodników z innych klubów. Po 1956 r. sytuacja się odmieniła na korzyść. Do nazwy dodano tradycyjny człon Újpest zostawiając Dozsa. W piłkarskiej hierarchii lat 60. „Fioletowi” byli numerem 2 (po Vasasu), stając się z czasem nr 1. Odzwierciedliło się to w wynikach, drużyny z północnego Budapesztu. W sezonie 1959/1960 Újpest Dozsa zdobył mistrzostwo. 2 lata później dotarł do półfinału Pucharu Zdobywców Pucharów. Gwiazdą zespołu był Mihály Tóth, zawodnik szerokiego składu Złotej Jedenastki z 1954 r., a także występujący do 1960 Ferenc Szusza, najlepszy strzelec w historii zespołu, jego legendarny i wieloletni zawodnik.

Magiczni

[edytuj | edytuj kod]

Numer 1 dla władz, oznaczało odnosić sukcesy. Lata 1968–1975 to ich nieprzerwane pasmo i trudno ocenić, czy ten okres, czy lata 30. były najlepsze w historii klubu. W 1967 r. trenerem zespołu został Lajos Baróti. Już w następnym (1968) jego drużyna powinna być mistrzem, gdyby nie nieczysta postawa FTC i Vasasu byłaby nim. Chodziło o jakieś stare porachunki piłkarzy Vasasu i Újpestu. Vasas mecz przeciw „Fradim” przechodził, a z Újpestem zagrał walcząc jak „lwy” uzyskując remis. Ten 1 punkt przesądził o mistrzostwie FTC (bilans bramek 65-26), gdyż przy równej ilości punktów mistrzem zostałby Újpest (bramki 102:27). Jednak następne 7 sezonów wygrali „Fioletowi”. Dopiero w sezonie 1975/1976 udało się wyrwać im mistrzostwo (dokonało tego FTC). Baróti wpoił swoim zawodnikom ofensywny styl gry. W przeciągu 7 mistrzowskich sezonów, Újpest zdobył równo 500 goli, a jego przednie formacje z tych lat przeszły do historii klubu, stały się legendą. Tworzyli je Fazekas – GöröcsBeneDunai II – Zámbó. Również na arenie międzynarodowej „Fioletowi” odnosili sukcesy. W sezonie 1968/1969 dotarli do finałowego dwumeczu Pucharu Miast Targowych z Newcastle United, który niestety przegrali. W Pucharze Mistrzów Újpest często dochodził do ćwierćfinału, ale w sezonie 1973/1974 grał w półfinale, w którym przegrał z późniejszym tryumfatorem Bayernem Monachium. W latach 70. klubowi przybyło tysiące fanów w kraju, jak i za granicą zauroczonych grą jego gwiazd. UTE przez krótki okres cieszyło się popularnością niemal taką jak „Fradi”. Do dziś są drugą popularnością drużyną na Węgrzech.

Początek kryzysu

[edytuj | edytuj kod]

Do końca lat 70. Újpest był w czołówce ligi. Klub opuścili Ferenc Bene, János Göröcs, Antal Dunai II ich miejsce zajęli bardzo dobrzy Törőcsik i Fekete. „Fioletowi” zdobyli jeszcze mistrzostwa w sezonach 1977/1978, 1978/1979 i ustąpili pola Honvédowi, który w latach 80. stał się najlepszym zespołem na Węgrzech. Przy Megyeri úti nastał powolny kryzys. Zmiany trenerów nie prowadziły do odzyskania mistrzowskich tytułów. Jedynym osiągnięciem w tym czasie było dojście do ćwierćfinału Pucharu Zdobywców Pucharów w sezonie 1983/1984.

Kapitalizm

[edytuj | edytuj kod]

Lata przełomu ustrojowego okazały się dla Újpestu dobre. Zdobył on kolejne mistrzostwo w sezonie 1989/90. W 1990 r. znika drugi człon nazwy klubu – Dózsa. Jednak ogólny upadek węgierskiej piłki przyczynił się do braku sukcesów na europejskiej arenie. Milicja nie dawała już wsparcia, klub musiał zapewnić sobie utrzymanie sam. UTE nadal gra w czołówce ligi, ale zdarzają się też sezony, w których trzeba walczyć o utrzymanie w lidze. Ostatnie jak do tej pory, 20. mistrzostwo przypadło na sezon 1997/1998. Lata 90. obnażyły słabość węgierskiej ligi, której mistrzowie regularnie nie dostawali się do rozgrywek Ligi Mistrzów.

XXI wiek

[edytuj | edytuj kod]

W 2001 r. zakończyła się przebudowa przestarzałego stadionu Megyeri uti. Stare betonowe trybuny zastąpiono nowymi, zadaszonymi, całkowicie pokrytymi miejscami siedzącymi. Przynajmniej stadion UTE spełniał zachodnie standardy. Obecnie jest najładniejszym obiektem w lidze. Pojemność spadła z 30 000 do 13 501 miejsc, ale przy ogólnym wielkim spadku frekwencji jest to wystarczająca ilość. W październiku 2003 r. stadion UTE otrzymał imię swego wielkiego zawodnika Ferenca Szuszy. Od 1998 r. drużyna zawodzi swych sympatyków. Po 2000 r. tylko dwukrotnie kończył Újpest rozgrywki na podium. W sezonie 2003/2004 utracił tytuł w ostatniej kolejce, tak samo jak w sezonie 2005/2006, w którym cały czas prowadził, by przez końcowe potknięcia skończyć jako wicemistrz. Dzisiejsze warunki finansowe klubu pozwalają mu utrzymywać się w czołówce ligi, jednak są zdecydowanie za małe, aby osiągnąć coś w Europie, choćby wyjście z fazy grupowej Pucharu UEFA. W ostatnim sezonie, zespół wywalczył wicemistrzostwo kraju.

Osiągnięcia

[edytuj | edytuj kod]
  • Mistrzostwo Węgier (20 razy): 1929/1930, 1930/1931, 1932/1933, 1934/1935, 1938/1939, 1945, 1945/1946, 1946/1947, 1959/1960, 1969, 1970, 1970/1971, 1971/1972, 1972/1973, 1973/1974, 1974/1975, 1977/1978, 1978/1979, 1989/1990, 1997/98
  • Wicemistrzostwo Węgier (21 razy): 1920/1921, 1922/1923, 1926/1927, 1931/1932, 1933/1934, 1935/1936, 1937/1938, 1940/1941, 1941/1942, 1960/1961, 1961/1962, 1967, 1968, 1976/1977, 1979/1980, 1986/1987, 1994/1995, 1996/1997, 2003/2004, 2005/2006, 2008/2009
  • III miejsce (19 razy): 1916/1917, 1918/1919, 1921/1922, 1923/1924, 1927/1928, 1928/1929, 1936/1937, 1939/1940, 1950, 1951, 1952, 1957, 1962/1963, 1965, 1975/1976, 1987/1988, 1995/1996, 1998/99, 2017/18
  • Puchar Węgier (11 razy): 1969, 1970, 1974/1975, 1981/1982, 1982/1983, 1986/1987, 1991/1992, 2001/2002, 2013/14, 2017/2018, 2020/21
  • Finał Pucharu Węgier (7 razy): 1921/1922, 1922/1923, 1924/1925, 1926/1927, 1932/1933, 1997/98, 2015/16
  • W lidze: 1905-1910/1911, od 1912/1913
  • Finał Pucharu UEFA: 1969
  • Półfinał Pucharu Mistrzów: 1974
  • Półfinał Pucharu Zdobywców Pucharów: 1962
  • Puchar Mitropa (2 razy): 1929, 1939

Kibice

[edytuj | edytuj kod]

Újpest ma dużą rzeszę kibiców. Ich największym rywalem są fani Ferencvárosu. W latach 70., wraz z rozkwitem ruchu kibicowskiego, zaczęły się starcia fanów obu klubów. Przez lata derby FTC – UTE stały się jedną z najbardziej znanych w Europie wojen kibicowskich. Fani „Fioletowych” udają się w największej liczbie na Węgrzech na mecze wyjazdowe za swymi piłkarzami. Mają też najstarszą w kraju, legendarną już grupę ultras „Ultra Viola Bulldogs”. Generalnie fani „Fioletowych” mają prawicowe przekonania, choć prawdopodobnie w mniejszym stopniu niż „Fradich”. Świadczy o tym ich flaga z konturami wielkich Węgier, znienawidzona przez kibiców z sąsiednich krajów. Frekwencja podczas meczów Újpest FC kształtuje się niewiele lepiej od generalnie niskiej średniej frekwencji ligi węgierskiej na poziomie 3-4 tys. widzów. Najwyższą średnią widzów klub zanotował w sezonie 1964, gdy na mecze fioletowych przychodziło średnio 27 923 widzów*.

Skład na sezon 2023/2024

[edytuj | edytuj kod]
Nr Poz. Piłkarz
2 OB Kosowo Lirim Kastrati
3 OB Węgry Csanád Fehér
6 PO Niemcy Luca Mack
7 NA Węgry Krisztián Simon
8 PO Dominikana Heinz Mörschel
10 PO Węgry Mátyás Tajti
11 PO Węgry Tamás Kiss
13 BR Serbia Đorđe Nikolić
17 NA Rumunia George Ganea
20 OB Estonia Märten Kuusk
21 NA Węgry Bojan Sanković
22 OB Węgry Krisztián Tamás
23 BR Węgry Dávid Banai (kapitan)
26 OB Węgry Bálint Geiger
27 NA Nigeria Franklin Sasere
Nr Poz. Piłkarz
28 PO Serbia Ognjen Radošević
29 PO Nigeria Vincent Onovo
30 NA Estonia Oliver Jürgens
32 NA Nigeria Peter Ambrose
33 OB Serbia Miloš Kosanović
34 OB Luksemburg Tim Hall
42 OB Grecja Georgios Antzoulas
45 PO Macedonia Północna Stefan Jevtoski
49 OB Serbia Branko Pauljević
62 OB Węgry Dominik Kovács
68 OB Bośnia i Hercegowina Dženan Bureković
77 OB Węgry Kevin Csoboth
88 PO Serbia Matija Ljujić
99 BR Węgry Tamás Hámori

Europejskie puchary

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Magyarfutball.hu, Budapest, Újpest FC II. (history, data) • clubs • Magyarfutball.hu [online], www.magyarfutball.hu [dostęp 2022-02-22] (ang.).
  2. Magyarfutball.hu, League table: I. osztály 1910/1911 • Magyarfutball.hu [online], www.magyarfutball.hu [dostęp 2022-02-22] (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]