11 Dywizja Strzelecka (ZSRR)

11 Dywizja Strzelecka

11-я стрелковая дивизия

Historia
Państwo	Rosyjska FSRR ZSRR
Sformowanie	1918
Rozformowanie	1945
Organizacja
Rodzaj sił zbrojnych	Armia Czerwona
Rodzaj wojsk	piechota
Podległość	11 Korpus Strzelecki
Odznaczenia

11 Leningradzka Dywizja Strzelecka odznaczona Orderem Czerwonego Sztandaru (ros. 11-я Ленинградская Краснознаменная стрелковая дивизия, 11 DS) – dywizja piechoty Armii Czerwonej.

Okres międzywojenny

Skład

W 1930 skład 11 Dywizji Strzeleckiej był następujący:

• trzy pułki strzeleckie,
• pułk artylerii,
• oddział zmotoryzowany:
  • 12 samochodów pancernych,
  • 51 samochodów,
  • 29 motocykli .

W 1931 do oddziału zmotoryzowanego dywizji dodano: 15 tankietek, 12 samochodów pancernych BA-27, 132 samochody oraz 19 motocykli .

II wojna światowa

W czerwcu 1941 pod dowództwem pułkownika N.A. Sokołowa w składzie 11 Korpusu Strzeleckiego, 8 Armii Nadbałtyckiego Specjalnego Okręgu Wojskowego (od ok. 20 czerwca 1941 Front Północno-Zachodni).

Struktura organizacyjna

• 163 pułk strzelecki
• 219 pułk strzelecki
• 320 pułk strzelecki
• 72 pułk artylerii
• (-) pułk artylerii haubic
• dywizjon przeciwpancerny
• dywizjon artylerii przeciwlotniczej
• batalion rozpoznawczy
• batalion saperów
• inne służby.

Linki zewnętrzne

• RKKA 11-я Ленинградская Краснознаменная стрелковая дивизия. [dostęp 2010-11-21]. (ros.).
• Ленинградский Краснознаменный механизированный История 11-го механизированного (20-го танкового) корпуса /Historia leningradzkiego 11 Korpusu zmechanizowanego (20 Korpusu czołgów). [dostęp 2016-12-06].