Przejdź do zawartości

360 Pułk Piechoty

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
360 Pułk Piechoty
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1939

Rozformowanie

1939

Dowódcy
Pierwszy

ppłk Jakub Chmura

Ostatni

ppłk Tadeusz Daniec

Działania zbrojne
kampania wrześniowa
obrona Warszawy
Organizacja
Dyslokacja

garnizon Warszawa

Rodzaj sił zbrojnych

wojsko

Rodzaj wojsk

piechota

Ppor. Jan Balcerkiewicz - oficer 14 pułku piechoty, we wrześniu 1939 r. w Ośrodku Zapasowym 14 pp, następnie dowódca 4 kompanii ckm w 360 pp.

360 Pułk Piechoty (360 pp) – oddział piechoty Wojska Polskiego II RP improwizowany w trakcie kampanii wrześniowej 1939.

Historia pułku

[edytuj | edytuj kod]

360 pułk piechoty zorganizowany został w pierwszej dekadzie września 1939, w Warszawie, z nadwyżek rezerwistów i ochotników 21 pułku piechoty. Oddział liczył 3.515 żołnierzy zorganizowanych w pięciu batalionach. Jednostka walczyła w obronie Warszawy.

Początkowo pułk obsadził drugą linię obrony lewobrzeżnej części miasta. Bataliony I, II i III za Odcinkiem „Warszawa-Zachód”, a dwa pozostałe bataliony za Odcinkiem „Warszawa-Południe”. IV batalion wraz z I/40 pp tworzył odwód dowódcy Obrony Warszawy gen. Waleriana Czumy.

Po reorganizacji dowodzenia, dwa bataliony (I i III) przydzielone zostały do obrony pododcinka „Warszawa-Zachód” (Wola), natomiast dowództwo pułku, trzy bataliony (II, IV i ochotniczy) oraz pododdziały specjalne do pododcinka „Warszawa-Południe” (Mokotów). Od 10 września kolejni dowódcy 360 pp pełnili funkcję dowódcy pododcinka „Warszawa-Południe”. Pododdziały pułku broniły m.in. Fortu Chrzanów.

Organizacja i obsada personalna

[edytuj | edytuj kod]

Organizacja i obsada personalna 360 pp we wrześniu 1939 roku[1]

Dowództwo
  • dowódca pułku – ppłk Jakub Witalis Chmura († 12 IX 1939)
  • dowódca pułku – ppłk dypl. Kazimierz Jan Galiński († 26 IX 1939 zmarł z ran)
  • dowódca pułku – ppłk dypl. Tadeusz Władysław Daniec (od 27 IX 1939)
  • zastępca dowódcy – mjr Wacław Sacewicz
  • adiutant pułku – kpt. Zygmunt Hempl (ranny 12 IX 1939)
  • kwatermistrz – mjr Kazimierz Gut
I batalion[2]
  • dowódca – mjr Feliks Jan Mazurkiewicz (†17.10.1945 Oflag Dössel)
  • adiutant batalionu – por. rez. Tadeusz Starzecki
  • dowódca 1 kompanii strzeleckiej – ppor. Zygmunt Tietz
  • dowódca 2 kompanii strzeleckiej – ppor. Franciszek Karaś (18 IX 1939 kontuzjowany)
  • dowódca 2 kompanii strzeleckiej – ppor. Wincenty Kłyszewski (od 18 IX 1939)
  • dowódca 3 kompanii strzeleckiej – ppor. Tomasz Kręcki
  • dowódca 1 kompanii ckm – ppor. Kazimierz Łukaszewicz
II batalion
  • dowódca batalionu – kpt. Marian Masternak (12 IX 1939 ciężko ranny)
  • dowódca batalionu – mjr Władysław Feliks Kański (od 16 IX 1939)
  • adiutant batalionu – ppor. rez. Józef Ostrowski
  • dowódca 1 kompanii strzeleckiej – ppor. Czesław Chamerski
  • dowódca 2 kompanii strzeleckiej – ppor. Julian Felicjan Chwalibóg Wereszczyński
  • dowódca 3 kompanii strzeleckiej – kpt. st. sp. Tadeusz Józef Mąkowski
  • dowódca plutonu ckm – ppor. Alojzy Bekier[3]
III batalion[2]
  • dowódca batalionu – mjr Str. Gran. Wacław Niedzielski
  • adiutant batalionu – ppor. rez. kaw. Józef Janocha
  • dowódca 1 kompanii strzeleckiej – ppor. Jan Stefan Cymbalista (+25 IX 1939)
  • dowódca 2 kompanii strzeleckiej – kpt. st. sp. Stefan Szyja
  • dowódca 3 kompanii strzeleckiej – kpt. Augustyn Mieczysław Lewkowicz
  • dowódca 1 kompanii ckm – ppor. Stanisław Konrad Dąbrowski
IV batalion
  • dowódca batalionu – mjr Stefan Łukowicz (12 IX 1939 ranny)
  • dowódca batalionu – mjr st. sp. Stanisław Piękoś (od 12 IX 1939)
  • dowódca 1 kompanii – por. Str. Gran. Paweł Czerkies († 28 IX 1939 zmarł z ran)
  • dowódca 4 kompanii ckm – ppor. Jan Wojciech Balcerkiewicz[3]
Batalion Ochotniczy im. Ordona
  • dowódca – por. rez. Wacław Trzetrzewiński
  • dowódca 1 kompanii – por. rez. Stefan Górski
  • dowódca 2 kompanii – ppor. rez. Janusz Brzeziński
  • dowódca 3 kompanii – por. rez. Jan Pietrzyk

kompania kolarzy

  • dowódca – kpt. Str. Gran. Witold Marian Chotkowski († 10 IX 1939 poległ)

kompania ciężkich karabinów maszynowych przeciwlotniczych

  • dowódca – ppor. rez. Michał Adam Kinczel
  • dowódca plutonu pionierów – por. st. sp. Marcin Stępkowski

Żołnierzem 360 pp był m.in. Janusz Kusociński.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Głowacki 1985 ↓, s. 304–305.
  2. a b Głowacki 1985 ↓, s. 299.
  3. a b Głowacki 1985 ↓, s. 305.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Ludwik Głowacki: Obrona Warszawy i Modlina na tle kampanii wrześniowej 1939. Wyd. 5. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1985. ISBN 83-11-07109-8.
  • Janusz Odziemkowski: 5 Dywizja Piechoty w dziejach oręża polskiego. Pruszków: Oficyna Wydawnicza "Ajaks", 1997. ISBN 83-87103-20-9.
  • Ryszard Juszkiewicz, Bitwa pod Mławą 1939, Wydawnictwo Książka i Wiedza, Warszawa 1979, wyd. I.