4 Liniowy Batalion Łączności
Historia | |
Państwo | |
---|---|
Sformowanie |
1945 |
Rozformowanie |
1957 |
Tradycje | |
Kontynuacja |
Podoficerska Szkoła Specjalistów Łączności nr 11 |
Organizacja | |
Numer |
JW 1612[1] |
Dyslokacja |
Wrocław, ul. Próchnika |
Rodzaj wojsk | |
Podległość |
4 liniowy batalion łączności (4 bł) – samodzielny pododdział łączności ludowego Wojska Polskiego
Formowanie i zmiany organizacyjne
[edytuj | edytuj kod]Jednostka sformowana została w 1945 według etatu 14/23 jako 4 okręgowy batalion łączności. Batalion stacjonował we Wrocławiu, w koszarach przy ul. Próchnika. Jego stan osobowy wynosił 216 żołnierzy[2].
Rozkaz ministra obrony narodowej nr 0115/Org. z 5 października 1950 nakazał rozformować 4 okręgowy batalion łączności, a na jego bazie sformować 4l liniowy batalion
łączności o etacie 14/48 i stanie osobowym 214 wojskowych[2].
W 1952 batalion przeformowany został na etat 14/81 o stanie 174 wojskowych i 4 pracowników cywilnych[2].
W 1955 nastąpiła kolejna restrukturyzacja batalionu i jednostka przeszła na etat 14/106 o stanie 182 wojskowych i 2 pracowników cywilnych. Rok później batalion otrzymał nowe zadania mobilizacyjne. Rozkaz ministra obrony narodowej nr 0046/Mob z 23 lutego 1956 nakazywał 4 bł sformowanie w N-5 112 batalionu łączności dalekosiężnej (JW
3144)[3].
4 liniowy batalion łączności został rozformowany wiosną 1957, a na jego bazie, zgodnie z rozkazem dowódcy Śląskiego Okręgu Wojskowego nr 08/Org. z 30 kwietnia 1957, zorganizowana został Podoficerska Szkoła Specjalistów Łączności nr 11 z dowódcą mjr. Stanisławem Krajewskim. Rok później szkoła została przeniesiona do Strzegomia i zakwaterowano w koszarach przy obecnej ulicy Armii Krajowej[4].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Spis zespołów archiwalnych Archiwum Wojskowego w Oleśnicy
- ↑ a b c Kowalski 2014 ↓, s. 89.
- ↑ Kowalski 2014 ↓, s. 89–90.
- ↑ Kowalski 2014 ↓, s. 90.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Jan Kowalski: Polskie wojska łączności na przełomie XX i XXI wieku. Sieradz: Stowarzyszenie Przyjaciół 15 Sieradzkiej Brygady Wsparcia Dowodzenia, 2014.