Ada Rusowicz
| Imię i nazwisko |
Adrianna Rusowicz |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Pochodzenie | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Przyczyna śmierci | |
| Gatunki | |
| Zawód |
piosenkarka |
| Aktywność |
1963–1980 |
| Współpracownicy | |
| Wojciech Korda | |
| Zespoły | |
| Niebiesko-Czarni (1963–1976) | |
Ada Rusowicz, właśc. Adrianna Rusowicz-Kędziora (ur. 8 września 1944[1] w Wilnie[2], zm. 1 stycznia 1991[3] w Poznaniu) – polska piosenkarka, wokalistka zespołu Niebiesko-Czarni.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Urodziła się 8 września 1944 w Wilnie, ale dzieciństwo spędziła w Dzierzgoniu. W 1962 ukończyła liceum w Zespole Szkół w Sztumie. Następnie w Olsztynie podjęła naukę zawodu nauczycielki, jednocześnie zainteresowała się muzyką i rozpoczęła współpracę ze studenckimi grupami muzycznymi. W 1963 zdobyła wyróżnienie na II Festiwalu Młodych Talentów w Szczecinie, a w następnym roku wzięła udział w przesłuchaniu do chórku Czesława Niemena Błękitne Pończochy (lub Niebieskie Pończochy), który towarzyszył zespołowi Niebiesko-Czarni.
W 1968 zdobyła tytuł najpopularniejszej wokalistki roku. W latach 1968–1970 wraz z Niebiesko-Czarnymi koncertowała we Francji, Belgii, Jugosławii, Finlandii i RFN. Z zespołem występowała aż do jego rozwiązania w 1976, przy czym od 1967 była jego solistką. Następnie występowała z Wojciechem Kordą w duecie Ada i Korda, ale zespół nie odniósł sukcesu. W 1980 wycofała się z pracy estradowej i na kilka lat poświęciła życiu rodzinnemu[4].
Życie prywatne
[edytuj | edytuj kod]W okresie współpracy z zespołem Błękitne Pończochy nawiązała romans z Czesławem Niemenem[4]. Jej mężem był gitarzysta z zespołu Wojciech Korda, z którym miała dwoje dzieci: Bartłomieja (ur. 1977) i Annę (ur. 1983)[5].
1 stycznia 1991 wracała z mężem i nowo poznanymi znajomymi z koncertu w Warszawie. W wyniku wypadku samochodowego pod Poznaniem zginęła, przeżył tylko Wojciech Korda[6]. Została pochowana na cmentarzu Miłostowo w Poznaniu (pole 44, kwatera 3, rząd A1, grób 15), w tym samym grobie w październiku 2023 został pochowany jej mąż Wojciech Korda[7].
Upamiętnienie
[edytuj | edytuj kod]W 2012 w Dzierzgoniu, w Parku Miejskim została nazwana jej imieniem aula koncertowa oraz odsłonięta tablica upamiętniająca wokalistkę.
Uchwałą podjętą na sesji Rady Miasta Poznania 12 lipca 2016 skwerowi położonemu pomiędzy ulicami Bolesława Krzywoustego, Pleszewską, Brneńską i Anny Jantar w pobliżu centrum handlowego „Posnania” na obszarze Osiedla Rataje w Poznaniu nadano imię Ady Rusowicz[8][9].
Dyskografia
[edytuj | edytuj kod]
Filmografia
[edytuj | edytuj kod]- 1966: Mocne uderzenie
- 1968: Kulig
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Leszek Gnoiński, Jan Skaradziński, Encyklopedia Polskiego Rocka, Warszawa: Świat Książki, 1997, s. 305, ISBN 83-7129-570-7, OCLC 43868642.
- ↑ Zbigniew Kowalczyk: Kronika muzyki popularnej XX wieku. Wyd. I. Wrocław: Wydawnictwo Astrum, 1995, s. 302.
- ↑ Zbigniew Kowalczyk: Kronika muzyki popularnej XX wieku. Wyd. I. Wrocław: Wydawnictwo Astrum, 1995, s. 8.
- ↑ a b Lesław Dutkowski: Zwyczajnie cudowna dziewczyna. Onet Muzyka, 2012-04-26. [dostęp 2012-04-27]. (pol.).
- ↑ Ada Rusowicz w bazie Filmweb
- ↑ Ania Rusowicz: nienawidziłam muzyki, czułam złość do mamy. muzyka.onet.pl, 2012-01-09. [dostęp 2012-02-12].
- ↑ Pogrzeb Wojciecha Kordy. Wzruszająca przemowa Andrzeja Kosmali i wieniec od Anny Rusowicz. plejada.pl, 27 października 2023. [dostęp 2023-10-28]. [zarchiwizowane z tego adresu].
- ↑ Uchwała nr XXXIII/534/VII/2016 z dnia 2016-07-12 – bip.poznan.pl [online], bip.poznan.pl [dostęp 2018-05-27] (pol.).
- ↑ Paweł Łazarewicz, Biuletyn Informacji Publicznej Zarządu Geodezji i Katastru Miejskiego GEOPOZ [online], www.geopoz.pl [dostęp 2018-05-27] (pol.).