Adam Siciński (oficer)

Adam Siciński

rotmistrz
Data i miejsce urodzenia	25 grudnia 1895 Góry
Data i miejsce śmierci	3 sierpnia 1975 Poznań
Przebieg służby
Siły zbrojne	Armia Cesarstwa Niemieckiego Wojsko Polskie
Formacja	Armia Wielkopolska
Jednostki	1 pułk ułanów Wielkopolskich Wielkopolska Brygada Kawalerii
Stanowiska	d-ca plutonu d-ca szkoły podoficerskiej d-ca szwadronu
Główne wojny i bitwy	I wojna światowa wojna polsko-bolszewicka kampania wrześniowa
Odznaczenia

Adam Julian Siciński (ur. 25 grudnia 1895 w Górach, zm. 3 sierpnia 1975 w Poznaniu) – żołnierz armii niemieckiej, armii wielkopolskiej, rotmistrz kawalerii Wojska Polskiego. Uczestnik I wojny światowej, wojny polsko–bolszewickiej i kampanii wrześniowej, kawaler Orderu Virtuti Militari.

Życiorys

Urodził się w folwarku Góry, w ówczesnym powiecie wrzesińskim Prowincji Poznańskiej, w rodzinie Macieja i Teodory z d. Echaust. Brat Sabiny. Absolwent gimnazjum w Poznaniu, w 1914 zdał maturę. W 1915 wcielony do armii niemieckiej.

W pierwszych dniach stycznia 1919, w czasie powstania wielkopolskiego wstąpił jako ochotnik do tworzącego się oddziału konnego w Śremie. Około 10 stycznia 1919 wyruszył na odcinek frontowy pod Zbąszyniem wraz z oddziałem piechoty i konnym pod dowództwem mjr. Stefana Chostowskiego i z bronią w ręku walczył przeciwko Heimat i Grenzschutzowi. 2 lutego razem ze swoim oddziałem został wcielony do 1 Pułku Ułanów Wielkopolskich, późniejszego 15 Pułku Ułanów Poznańskich . W szeregach tego pułku walczył na wojnie z bolszewikami. Szczególnie odznaczył się w walce w sierpniu 1920 nad Bugiem „zadając nplowi ciężkie straty i umożliwiając grupie płk. Ładosia i 15 p.uł. Wkpl. rozproszyć dywizję bolszewicką”. Za to został odznaczony Orderem Virtuti Militari.

Naczelny Wódz Józef Piłsudski dekoruje Orderem Virtuti Militari oficerów 15 puł. Stoją od prawej: por. Adam Siciński, por. Stanisław Gauza, por. Janusz Czarnecki.

Po zakończeniu wojny awansowany do stopnia porucznika jako dowódca pułkowej szkoły podoficerskiej. W 1923 przeniesiony do rezerwy. Pracował później m.in. w branży rolniczej w Lesznie i w Poznaniu. 29 stycznia 1932 został mianowany rotmistrzem ze starszeństwem z 2 stycznia 1932 i 9. lokatą w korpusie oficerów rezerwowych kawalerii.

W czasie kampanii wrześniowej walczył na stanowisku komendanta Kwatery Głównej Wielkopolskiej Brygady Kawalerii. Po zakończeniu walk do 1945 jeniec oflagu Woldenberg. Po wojnie pracował w zakładach zbożowych.

Zmarł w 1975 w Poznaniu i tam też został pochowany na cmentarzu górczyńskim (kwatera VPf-15-21).

Życie prywatne

Dwukrotnie żonaty: z Zofią Buttler i Władysławą Kirchner. Syn Wojciech.

Ordery i odznaczenia

• Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari nr 3900
• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
• Krzyż Walecznych (czterokrotnie)
• Złoty Krzyż Zasługi (7 czerwca 1939)
• Wielkopolski Krzyż Powstańczy (9 stycznia 1960) 
• Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921
• Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości

Bibliografia

• Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2021-01-07].
• Bogusław Polak (red.): Kawalerowie Virtuti Militari 1792–1945. T. 2/1. Koszalin: Wydawnictwo Uczelniane Wyższej Szkoły Inżynierskiej w Koszalinie, 1991. ISBN 83-900510-0-1.
• Jan Janusz Czarnecki: Zarys historii wojennej 15-go pułku ułanów poznańskich. Warszawa: Zakłady Graficzne „Polska Zjednoczona”, 1929, seria: Zarys historii wojennej pułków polskich 1918–1920.
• Lista odznaczonych Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym. Wielkopolskie Towarzystwo Genealogiczne „Gniazdo”. [dostęp 2021-05-23].