Alaksandr Ahiejeu (historyk)
| |
| Państwo działania | |
|---|---|
| Data urodzenia |
12 września 1960 |
| Kandydat nauk historycznych | |
| Alma Mater | |
| Doktorat |
1992 |
| Nauczyciel akademicki | |
| Uczelnia | |
| Okres zatrudn. |
od 1997 |
| Instytut |
Mohylewski Państwowy Instytut Pedagogiczny |
| Okres zatrudn. |
1991–1997 |
| Data urodzenia | |
|---|---|
| Deputowany do Mohylewskiej Miejskiej Rady Deputowanych | |
| Okres |
od 2003 |
| Przynależność polityczna |
bezpartyjny |
Alaksandr Ryhorawicz Ahiejeu (biał. Аляксандр Рыгоравіч Агееў[a], ros. Александр Григорьевич Агеев, Aleksandr Grigorjewicz Agiejew; ur. 12 września 1960 w Szkłowie) – białoruski historyk i samorządowiec, redaktor historyczno-krajoznawczego almanachu „Mahilouskaja Daunina”, kandydat nauk historycznych (odpowiednik polskiego stopnia doktora); w latach 2003–2010 deputowany do Mohylewskiej Miejskiej Rady Deputowanych.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Urodził się 12 września 1960 roku w mieście Szkłów, w obwodzie mohylewskim Białoruskiej SRR, ZSRR. W 1981 roku ukończył Mohylewski Państwowy Instytut Pedagogiczny (MPIP). Pracował w szkole, w systemie edukacji zawodowo-technicznej, a od 1991 roku – w MPIP (od 1997 roku Mohylewski Uniwersytet Państwowy, MUP). W 1992 roku uzyskał stopień kandydata nauk historycznych (odpowiednik polskiego stopnia doktora)[1]. Jest docentem Katedry Archeologii i Historycznych Dyscyplin Specjalnych MUP[2], a także docentem Katedry Pedagogiki i Psychologii Mohylewskiego Państwowego Obwodowego Instytutu Rozwoju Edukacji[3]. Od 1993 roku pełni funkcję redaktora historyczno-krajoznawczego almanachu „Mahilouskaja Daunina”. W swojej pracy naukowej zajmuje się procesami w życiu społeczno-politycznym zachodzącymi w XIX–XX wieku na obszarze dzisiejszej Białorusi, a także historią Mohylewskiego Uniwersytetu Państwowego[1].
W 2003 roku Alaksandr Ahiejeu został deputowanym do Mohylewskiej Miejskiej Rady Deputowanych[4]. Formalnie był bezpartyjny, ale, według jego słów, bliżej mu było do Białoruskiej Frontu Ludowego[5]. W styczniu 2007 roku ponownie został deputowanym do Rady jako kandydat niezależny[6] z mikrorejonu Sałomienka[7]. Pełnił w niej funkcję członka Komisji ds. Socjalnych[2]. Wchodził w skład komisji toponimicznej Homelskiego Miejskiego Komitetu Wykonawczego[8]. We wrześniu 2007 roku podpisał się pod propozycją zorganizowania „okrągłego stołu” z udziałem przedstawicieli opozycji, mediów i Mohylewskiego Miejskiego Komitetu Wykonawczego w celu dyskusji nad normalizacją stosunków z Unią Europejską[9]. Jego kadencja w Radzie zakończyła się w 2010 roku[10].
Alaksandr Ahiejeu jest członkiem Towarzystwa Języka Białoruskiego im. Franciszka Skaryny[10].
Poglądy i życie prywatne
[edytuj | edytuj kod]Alaksandr Ahiejeu posługuje się językiem białoruskim. Używał go także w pracy w Mohylewskiej Radzie Deputowanych, co jego zdaniem było oceniane przez innych deputowanych jako dziwactwo. Mimo że formalnie był deputowanym niezależnym, deklarował bliskość do Białoruskiego Frontu Ludowego[5].
Prace
[edytuj | edytuj kod]Książki
[edytuj | edytuj kod]- (we współautorstwie z Iharem Marzalukiem i Iharem Puszkinem): „Mahilouskaja daunina” u pytanniach i adkazach. Mohylew: 1997. (biał.).; (wyd. 2 – Mohylew: 1999)
- (we współautorstwie z Iharem Puszkinem): Mahilou na skryżawanni. Mohylew: 1999. (biał.).
- Historyja Mahilouskaha jaurejstwa: Dakumienty i ludzi. Księga 1. 2002. (biał.).
- (we współautorstwie z Alehiem Trusauem): Mahilouskaja ratusza. Histaryczny los i adradżennie). 2008. (biał.).
Inne prace
[edytuj | edytuj kod]- Mahilouszczyna padczas wajny 1812 h. „Mahilouskaja Daunina”. Nr 3, 1995. (biał.).;
- Da historyi adkryccia nastaunickaha instytuta u h. Mahilowie. „Mahilouszczyna”. Nr 7, 1997. Mińsk. (biał.).;
- Napaleonauskija wojny i los mahilouskich jaurejau. „Minułaja i suczasnaja historyja Mahilowa”, 2001. Mohylew. (biał.).;
- Mahilouskaja ratusza: historyja adradżennia i jaje uroki. „ARCHE Paczatak”. Nr 3 (90), 2010. Mińsk. (biał.).
Uwagi
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Zapis według oficjalnego wariantu języka białoruskiego. Alternatywna forma zapisu, według tzw. wariantu klasycznego (taraszkiewicy): Аляксандар Рыгоравіч Агееў (czyt. Alaksandr Ryhorawicz Ahiejeu).
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Энцыклапедыя… ↓, s. 314
- ↑ a b Агееў 2010 ↓, s. 342
- ↑ Кафедра педагогики и психологии. Mohylewski Państwowy Obwodowy Instytut Rozwoju Edukacji. [dostęp 2018-05-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-06-16)]. (ros.).
- ↑ Аляксандар Уліцёнак: Як выконваюць дэпутаты мясцовых саветаў свае перадвыбарчыя праграмы?. Radio Swaboda, 2003-05-02 15:00. [dostęp 2018-05-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-05-22)]. (biał.).
- ↑ a b Юры Дракахруст: Дасягненьні й пэрспэктывы дзейнасьці апазыцыйных дэпутатаў мясцовых саветаў. Radio Swaboda, 2004-12-18 18:59. [dostęp 2018-05-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-05-21)]. (biał.).
- ↑ Алесь Дашчынскі: Некаторыя апазыцыйныя кандыдаты перамаглі. Radio Swaboda, 2007-01-15 09:17. [dostęp 2018-05-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-05-22)]. (biał.).
- ↑ Магілёў: рынак альбо спарткомплекс?. Radio Swaboda, 2008-03-31 07:10. [dostęp 2018-05-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-05-22)]. (biał.).
- ↑ На Магілёўшчыне лібэралізацыя культурнай палітыкі?. Radio Swaboda, 2009-11-02 22:52. [dostęp 2018-05-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-05-22)]. (biał.).
- ↑ У Магілёве дэмакраты прапанавалі гарвыканкаму правесьці круглы стол. Radio Swaboda, 2007-09-28 18:01. [dostęp 2018-05-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-05-21)]. (biał.).
- ↑ a b Чыноўнікам не стае “папулярызатаў” беларускай мовы. Radio Swaboda, 2010-05-15 17:04. [dostęp 2018-05-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-05-22)]. (biał.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Агееў Аляксандр Рыгоравіч. W: Рэдкал.: Г. П. Пашкоў (галоўны рэд.) і інш.: Энцыклапедыя гісторыі Беларусі. T. 6 Księga 2: Усвея — Яшын. Дадатак. Mińsk: „Biełaruskaja Encykłapiedyja” im. Piatrusia Brouki, 2003, s. 616. ISBN 985-11-0276-8. (biał.).
- Аляксандр Агееў. Магілёўская ратуша: гісторыя адраджэння і яе ўрокі. „ARCHE Paczatak”. Nr 3 (90), s. 342–362, marzec 2010. Waleryj Bułchakau. Mińsk: Redakcja Czasopisma „ARCHE Paczatak”. ISSN 1392-9682. (biał.).