Przejdź do zawartości

Aleksander Jan Potocki

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Aleksander Jan Potocki
Ilustracja
Portret Aleksandra Jana Potockiego
Herb
Herb Pilawa Złota
Dynastia

Potoccy herbu Pilawa

Ojciec

Paweł Potocki

Matka

Eleonora Sołtykowa

Żona

Zuzanna Karczewska, Teresa Tarło

Aleksander Jan (Jan Aleksander) Potocki[1] herbu Pilawa (ur. przed 1660[2] lub 1662 w Kamieńcu Podolskim, zm. 1714) – podkomorzy halicki, wojewoda smoleński, starosta szczyrzecki w 1703 roku[3].

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Syn Pawła Potockiego (zm. 1675), kasztelana kamienieckiego i Eleonory Sołtykow (zm. 1691). Brat Stefana (zm. 1730), marszałka nadwornego koronnego i Teodora Andrzeja, prymasa Polski. Przyrodni brat Józefa Stanisława, kasztelana kamienieckiego. Poślubił Zuzannę Karczewską, córkę Tomasza Karczewskiego, kasztelana halickiego. Ich jedyny syn Tomasz (ur. 1689) zmarł w młodości. Druga żona od 1693 Teresa Tarłówna, córka kasztelana zawichojskiego Aleksandra Tarły (1630-1684) herbu Topór i Joanny Kostczanki, herbu Dąbrowa (1649-1684) urodziła czworo dzieci: Elżbieta, późniejszą żonę Marcina Szczuki, starosty wąwolnickiego, Teresę – ksenię Bernardynek we Lwowie, Józefa (1695-1765), kasztelana lwowskiego i Antoniego Michała, wojewodę bełskiego i generała. Po śmierci męża Teresa z Tarłów Potocka wzniosła drewniany kościół w Monasterzyskach (przed 1721 r.)[4].

Od roku 1692 podkomorzy halicki, później kasztelan kamieniecki (1702- 1712) i wojewoda smoleński (1712-1714).

Poseł sejmiku halickiego na sejm 1685 roku, sejm zwyczajny 1688 roku, sejm 1690 roku, sejm zwyczajny 1692/1693 roku[5]. Poseł sejmiku ziemskiego ziemi halickiej na sejm konwokacyjny 1696 roku[6]. Jako poseł na sejm elekcyjny 1697 roku był elektorem Augusta II Mocnego z ziemi halickiej w 1697 roku[7]. Poseł na sejm 1703 roku z ziemi halickiej[8].

Był członkiem konfederacji sandomierskiej 1704 roku[9]. Kolejny właściciel majątku Uście Zielone, Monasterzyska[4].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Jerzy Antoni Kostka: Kostkowie herbu Dąbrowa. Koszalin: Wyd. Z.P. POLIMER, 2010, s. 252. ISBN 978-83-89976-40-6.
  2. Siemianówka, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. X: Rukszenice – Sochaczew, Warszawa 1889, s. 540.
  3. w tym roku uzyskał dożywocie na starostwo szczyrzeckie wspólnie z Teresą Tarłówną; zob.: Krzysztof Chłapowski, Starostowie niegrodowi w Koronie 1565-1795. Materiały źródłowe, Warszawa, Bellerive-sur-Allier 2017, s. 235.
  4. a b J. K. Ostrowski, s. 84.
  5. Robert Kołodziej, Ostatni wolności naszej klejnot. Sejm Rzeczypospolitej za panowania Jana III Sobieskiego, Poznań 2014, s. 628.
  6. Ewa Gąsior, Sejm konwokacyjny po śmierci Jana III Sobieskiego, Warszawa 2017, s. 92.
  7. Suffragia województw i ziem koronnych i W. X. Litewskiego zgodnie na [...] Augusta II obranego króla polskiego [...] dnia 27 VI i przy poparciu wolnej elekcjej jego [...], s. 38.
  8. Jarosław Poraziński, Sejm lubelski w 1703 roku i jego miejsce w konfliktach wewnętrznych na początku XVIII wieku, Warszawa-Poznań-Toruń 1988, s. 126.
  9. Actum In Castro Sandomiriensi Sabbatho Ante Festvm Sanctorum Viti et Modesti [...] Proximo Anno Domini 1704, s. G2.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]