Ambasada RP w Bukareszcie
44°25′N 26°06′E/44,416667 26,100000 (2013) | |
| Państwo | |
|---|---|
| Data utworzenia |
1919, 1946 |
| Data likwidacji |
1940 |
| Siedziba | |
| Ambasador | |
| Adres | |
| 11821 București, Aleea Alexandru nr 23, Sector 1 | |
Położenie na mapie Bukaresztu  | |
Położenie na mapie Rumunii  | |
| 44°25′N 26°06′E/44,416667 26,100000
| |
| Strona internetowa | |
Ambasada Rzeczypospolitej Polskiej w Bukareszcie (rum. Ambasada Republicii Polone la București) – misja dyplomatyczna Polski w stolicy Rumunii.
Historia placówki[1]
[edytuj | edytuj kod]W październiku 1918 Rada Regencyjna podjęła decyzję o ustanowieniu przedstawicielstwa na Rumunię. Na jego czele miał stanąć Marian Linde (10 XI 1918 – VI 1919). Nominację tę potwierdziło Ministerstwo Spraw Zagranicznych w styczniu 1919. Tymczasem Komitet Narodowy Polski mianował przedstawicielem dyplomatycznym Polski przy rządzie Rumunii Stanisława Koźmińskiego. Wszystko to spowodowało, że władze rumuńskie, nie uznające misji Lindego, nie przyznawały akredytacji Koźmińskiemu. Spór kompetencyjny między KNP a MSZ przedłużał się mimo prób mediacji ze strony przedstawiciela Naczelnego Dowództwa Wojska Polskiego w Rumunii, gen. Roberta Lamezana-Salinsa[2]. Rząd Rumunii nie przyznał w tej sytuacji akredytacji żadnemu z delegatów.
W wyniku kwerendy w archiwach MSZ Rumunii przeprowadzonej przez Ambasadę RP w 2018 ustalono dzień 22 czerwca 1919 jako datę złożenia listów uwierzytelniających przez posła Polski Aleksandra Skrzyńskiego królowi Rumunii Ferdynandowi I. Archiwa rumuńskie wskazują ponadto, że 14 sierpnia 1919 poseł Rumunii Alexandru Florescu złożył listy uwierzytelniające Naczelnikowi Państwa Józefowi Piłsudskiemu. Stosunki dyplomatyczne zostały nawiązane początkowo na szczeblu poselstw, a 30 czerwca 1937 zostały podniesione do rangi ambasad. 4 listopada 1940 nastąpiło zerwanie stosunków dyplomatycznych. Ostatnim posłem RP w Rumunii był Roger Adam Raczyński[3]. Józef Piłsudski od początku niepodległego bytu Rzeczypospolitej stał się orędownikiem jej bliskiej współpracy z Rumunią. Nastawienie to wiązało się z potrzebą zabezpieczenia wschodnich granic państwa polskiego[4]. W okresie międzywojennym Polskę i Rumunię łączył tzw. sojusz polsko-rumuński.
Po II wojnie światowej Polska (Polska Rzeczpospolita Ludowa) i Rumunia (Socjalistyczna Republika Rumunii) nawiązały stosunki dyplomatyczne 13 sierpnia 1945 na szczeblu ambasad. W kwietniu 1946 rozpoczęły działalność przedstawicielstwa dyplomatyczne obu krajów. Chargé d'affaires a.i. został Stefan Wengierow, natomiast funkcję ambasadora od 14 sierpnia 1947 pełnił Piotr Szymański.
Zgodnie z Zarządzeniem Ministra Rozwoju i Finansów z 20 października 2017, z dniem 1 listopada 2017 Wydział Promocji Handlu i Inwestycji Ambasady RP w Bukareszcie został postawiony w stan likwidacji. Likwidacja placówki nastąpiła 31 stycznia 2018[5]. Zadania związane ze wsparciem polskich przedsiębiorstw oraz promocją polskiej gospodarki w Rumunii przejęła Polska Agencja Inwestycji i Handlu S.A.[6]
Struktura placówki
[edytuj | edytuj kod]W skład placówki wchodzą:
- Wydział Polityczno-Ekonomiczny
- Wydział Konsularny i Polonii
- Wydział Administracyjno-Finansowy
- Ataszat Wojskowy
Przedstawiciele dyplomatyczni Polski w Rumunii
[edytuj | edytuj kod]
Konsulaty honorowe
[edytuj | edytuj kod]- Konsulat Honorowy RP w Braszowie – konsul honorowy Janusz Szaliński
- Konsulat Honorowy RP w Klużu-Napoce – konsul honorowy Mihaela-Monica Călușer[7]
- W 2017 został zlikwidowany konsulat honorowy w Câmpia Turzii[8]
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]- Ambasada Rumunii w Warszawie
- Instytut Polski w Bukareszcie
- Konsulat RP w Czerniowcach
- Konsulat RP w Gałaczu
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Rumunia - Polska w Rumunii - Portal Gov.pl [online], Polska w Rumunii [dostęp 2020-03-10] (pol.).
- ↑ Waldemar Rezmer, Misja gen. Roberta Lamezana de Salins w Rumunii w 1919 roku, [w:] Karina Stempel-Gancarczyk, Elżbieta Wieruszewska-Calistru (red.), Historyczne i kulturowe aspekty relacji polsko-rumuńskich, Związek Polaków w Rumunii, ISBN 978-973-0-22316-3 [dostęp 2020-03-10].
- ↑ Jarosław Durka, Roger Raczyński – ambasador Rzeczypospolitej Polskiej w Rumunii w latach 1938-1940, [w:] Karina Stempel-Gancarczyk, Elżbieta Wieruszewska-Calistru (red.), Historyczne i kulturowe aspekty relacji polsko-rumuńskich, Związek Polaków w Rumunii, ISBN 978-973-0-22316-3 [dostęp 2020-03-10].
- ↑ Henryk Walczak, Józef Piłsudski wobec sojuszu Polski z Rumunią w okresie międzywojennym, „Przegląd Zachodniopomorski”, 2018, s. 109–136, DOI: 10.18276/pz.2018.3-06, ISSN 0552-4245 [dostęp 2020-03-10] (pol.).
- ↑ Zarządzenie Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 20 października 2017 w sprawie likwidacji jednostki budżetowej – Wydział Promocji Handlu i Inwestycji Ambasady RP z siedzibą w Bukareszcie [online].
- ↑ Anna Woińska, Komunikat [online], Rumunia | Portal Promocji Eksportu [dostęp 2020-03-10] (pol.).
- ↑ Konsulaty honorowe - Polska w Rumunii - Portal Gov.pl [online], Polska w Rumunii [dostęp 2020-03-10] (pol.).
- ↑ Decyzja NR 19 Ministra Spraw Zagranicznych [online], 17 lutego 2017 [dostęp 2019-03-31].