Analiza preferencji
Wygląd
Analiza preferencji – podejście badawcze, polegające na kwalifikowaniu obiektów w określonej skali, czego wynikiem jest hierarchia ważności obiektów.
Analiza zapewnia odpowiedni pomiar i obiektywizację, a jej celem jest wielokryterialna ocena ukierunkowana przede wszystkim na badania porównawcze oraz na wybór jednego ze zbioru rozwiązań wariantowych.
Do podstawowych metod wykorzystywanych w ramach analizy preferencji zaliczyć można rangowanie oraz punktację (prostą i ważoną).
Zasady analizy preferencji są następujące[1]:
- Hierarchizacja – możliwość ustalenia pierwszeństwa obiektu w oparciu o przyjęte kryteria.
- Relatywizacja kryteriów oceny – wyraża się poprzez zastosowanie wag, ustalających hierarchię kryteriów.
- Dopuszczalność – istnienie wartości progowych, na podstawie których dany obiekt można zakwalifikować jako pozytywny lub negatywny.
- Odpowiedniość przeliczeń punktowych – odwzorowanie stanu faktycznego na punkty według przyjętej zasady.
- Obiektywizacja – unikanie przypadkowości poprzez wykorzystanie procedur weryfikacyjnych (w szczególności przy oznaczaniu wag kryteriów).
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ A. Stabryła, Zarządzanie strategiczne w teorii i praktyce firmy, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa-Kraków 2002, s.93-94.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Stabryła A., Zarządzanie strategiczne w teorii i praktyce firmy, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa-Kraków 2002, s.92–136.