Przejdź do zawartości

Anatolij Archipow

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Anatolij Archipow
Pełne imię i nazwisko

Anatolij Siemionowicz Archipow

Data i miejsce urodzenia

3 lipca 1925
Moskwa

Pozycja

obrońca

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1945 Krylja Sowietow Moskwa ? (?)
1946 Trudowyje Riezierwy Moskwa 17 (0)
1947–1952 WWS Moskwa 79 (1)
1953 DO Tbilisi ? (?)
1953–1956 Torpedo Moskwa 49 (0)
1956–1957 Metałurh Dniepropetrowsk 43 (2)
1958 Szachtar Kadijewka 27 (5)
1959 ODO Tbilisi ? (?)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
1962–196? Bałtika Kaliningrad (asystent)
1965–1966 Awanhard Tarnopol
1967 Dnipro Dniepropetrowsk (asystent)
1968 Zirka Kirowohrad
1969–1972 Dnipro Dniepropetrowsk (asystent)
1972–1973 Tawrija Symferopol (asystent)
1974 Mietałłurg Lipieck
Krywbas Krzywy Róg (asystent)
198?–198? Metałurh Zaporoże (asystent)
1982–1983 Frunzeneć Sumy
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Anatolij Siemionowicz Archipow, ros. Анатолий Семёнович Архипов (ur. 3 lipca 1925 w Moskwie, Rosyjska FSRR) – rosyjski piłkarz, grający na pozycji obrońcy, hokeista i trener piłkarski.

Kariera hokejowa

[edytuj | edytuj kod]

Od najmłodszych lat zaczął grać w bandy w drużynie dziecięcej Dinama Moskwa, wraz z dobrze znanymi w przyszłości hokeistami Jurijem Tarasowym i Borisem Kułaginym. W 1944 roku dołączył do Krylji Sowietow Moskwa, zimą grał w bandy na pozycji prawego skrzydłowego, a latem w piłkę nożną na pozycji obrońcy. W końcu 1946 został zaproszony przez młodego trenera Anatolija Tarasowa do WWS Moskwa. Archipow grał razem w trójce z takimi wielkimi mistrzami hokeja, jak Wiktor Szuwałow i Wsiewołod Bobrow. Zdobył mistrzostwo ZSRR w bandy w roku 1950 i 1951. W 1953 zakończył występy w bandy.

Kariera piłkarska

[edytuj | edytuj kod]

Po zakończeniu II wojny światowej rozpoczął karierę piłkarską w klubie Krylja Sowietow Moskwa i Trudowyje Riezierwy Moskwa. Przed rozpoczęciem sezonu 1947 roku przeniósł się do wojskowego zespołu WWS Moskwa. W 1953 po rozformowaniu WWS dołączył do DO Tbilisi, a latem powrócił do Moskwy, gdzie został piłkarzem Torpeda. Latem 1956 przeszedł do Metałurha Dniepropetrowsk, do którego zaprosił Nikołaj Morozow, z którym grał razem wcześniej w WWS i Torpedo. W 1958 roku bronił barw Szachtara Kadijewka, a w 1959 zakończył karierę piłkarza w ODO Tbilisi.

Kariera trenerska

[edytuj | edytuj kod]

Po zakończeniu kariery piłkarza rozpoczął pracę szkoleniowca. W 1962 dołączył do sztabu szkoleniowego Bałtiki Kaliningrad. Latem 1965 objął prowadzenie Awanharda Tarnopol, z którym pracował do końca 1966 roku. W 1967 pomagał trenować Dnipro Dniepropetrowsk[1]. W 1968 prowadził Zirkę Kirowohrad. Potem ponownie pracował na stanowisku w sztabie szkoleniowym Dnipra Dniepropetrowsk, kierowanym przez Wałerija Łobanowskiego. Latem 1972 został zaproszony do Tawrii Symferopol. W 1974 trenował Mietałłurg Lipieck. Potem pomagał trenować kluby Krywbas Krzywy Róg i Metałurh Zaporoże[2]. Od maja 1982 do końca 1983 prowadził Frunzeneć Sumy.

Sukcesy i odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Zawodnik bandy

[edytuj | edytuj kod]
WWS Moskwa
  • mistrz ZSRR: 1950, 1951

Sukcesy piłkarskie

[edytuj | edytuj kod]
WWS Moskwa

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]