Andrij Biłecki (polityk)
| |
| Data i miejsce urodzenia |
5 sierpnia 1979 |
|---|---|
| Przebieg służby | |
| Formacja | |
| Jednostki | |
| Stanowiska |
dowódca pułku „Azow” |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
| |
Andrij Jewhenijowycz Biłecki (ukr. Андрій Євгенійович Білецький; ur. 5 sierpnia 1979 w Charkowie) – ukraiński skrajnie prawicowy[1][2][3][4] polityk, wojskowy. Lider partii Korpus Narodowy, oraz były dowódca pułku „Azow”[5]. Przez jego członków nazywany niegdyś „Białym wodzem”[6][7].
W wyborach parlamentarnych w październiku 2014 roku jako kandydat niezależny uzyskał mandat deputowanego VIII kadencji Rady Najwyższej[5][8].
W lutym 2016 jako współautor wystosował otwarty list do radnych Lwowa, w którym wskazywał na potrzebę lepszej współpracy w ochronie wspólnego dziedzictwa i zwiększenia wzajemnego zaufania ze środowiskami polskimi[9].
BBC w 2014 r.[10] i The Moscow Times[11] w 2015 r. opisały Bileckiego jako zwolennika białej supremacji. W 2014 roku socjolog Volodymyr Ishchenko oskarżył go o bycie „faktycznym neonazistą” z powodu jego zaangażowania w Patriot Ukrajiny i pułku „Azow”[12].
W 2018 r. The Guardian poinformował, że Biłecki „w ostatnich latach stonował swoją retorykę”. Ten sam artykuł przywołuje wypowiedzi Biłeckiego z 2010 roku, w którym kreśli przyszłą rolę Ukrainy pod przywództwem Biłeckiego:
"Misją Ukrainy jest poprowadzenie białych ras świata w ostatecznej krucjacie przeciwko dowodzonym przez Semitów Untermenschen [podludziom]"[13].
Jednak w 2022 r. „The Independent” nadal opisywał go jako zwolennika białej supremacji, podczas gdy The Daily Telegraph donosił, że był znany jako „Biały Przywódca”[14][15].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Ukraine vote could push the country into chaos, „BBC News”, 24 października 2014 [dostęp 2024-02-25] (ang.).
- ↑ Josh Cohen, Ukraine Should Beware the Azov Extremists [online], The Moscow Times, 20 lipca 2015 [dostęp 2024-02-25] (ang.).
- ↑ Who are Ukraine’s neo-Nazi Azov Battalion? [online], The Independent, 24 marca 2022 [dostęp 2024-02-25] (ang.).
- ↑ Our Foreign Staff, Inside Azov, the far-Right brigade killing Russian generals and playing a PR game in the Ukraine war, „The Telegraph”, 18 marca 2022, ISSN 0307-1235 [dostęp 2024-02-25] (ang.).
- ↑ a b P. Terpiłowski, Polska w doktrynie geopolitycznej Ruchu Azowskiego, s. 194, [w:] Wschodnioznawstwo, Oficyna Wydawnicza Arboretum, 2017.
- ↑ Svenskar strider för ukrainsk nazibataljon – Sveriges Radio (szw.)
- ↑ The 23 political prisoners that parliament set free on Feb. 24 – News LUC (ang.)
- ↑ На 217 окрузі в Києві перемагає комбат «Азова» Білецький (ukr.)
- ↑ Treść listu, zamieszczona w inicjującym tę akcję miesięczniku „Szturm”
- ↑ Ukraine vote could push the country into chaos, „BBC News”, 24 października 2014 [dostęp 2024-02-25] (ang.).
- ↑ Josh Cohen, Ukraine Should Beware the Azov Extremists [online], The Moscow Times, 20 lipca 2015 [dostęp 2024-02-25] (ang.).
- ↑ Volodymyr Ishchenko, Ukraine has ignored the far right for too long – it must wake up to the danger, „The Guardian”, 13 listopada 2014, ISSN 0261-3077 [dostęp 2024-02-25] (ang.).
- ↑ Marc Bennetts, Ukraine's National Militia: 'We're not neo-Nazis, we just want to make our country better', „The Guardian”, 13 marca 2018, ISSN 0261-3077 [dostęp 2024-07-11] (ang.).
- ↑ Who are Ukraine’s neo-Nazi Azov Battalion? [online], The Independent, 24 marca 2022 [dostęp 2024-02-25] (ang.).
- ↑ Our Foreign Staff, Inside Azov, the far-Right brigade killing Russian generals and playing a PR game in the Ukraine war, „The Telegraph”, 18 marca 2022, ISSN 0307-1235 [dostęp 2024-02-25] (ang.).