Przejdź do zawartości

Antyczny DNA

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Pokrzyżowany, mający około 4000 lat fragment nici DNA wyizolowany z wątroby staroegipskiego kapłana Nekht-Ankh

Antyczny DNA[1][2][3] (aDNA) – DNA wyizolowany z materiału biologicznego pochodzącego od martwych od dawna organizmów.

Amplifikowalny DNA prawdopodobnie nie jest w stanie przetrwać ponad 1 milion lat[4], choć związanie cząsteczki DNA z otaczającymi ją cząsteczkami takimi jak hydroksyapatyt lub krzemionka może przedłużyć okres jej istnienia, choć również utrudnia jej wyekstrahowanie i zsekwencjonowanie[5]. Do czynników zwiększających zdolność przetrwania DNA należą również niskie temperatury, wysuszenie i wysokie zasolenie[4].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Adam Nadachowski, Wpływ zmian klimatu i środowiska na dynamikę populacji, migracje i wymieranie wybranych gatunków gryzoni w późnym plejstocenie i holocenie, [w:] Projekty finansowane przez NCN [online], Narodowe Centrum Nauki, 2017 [dostęp 2020-07-23].
  2. Dawid Leciej, Antyczny DNA [online], e-biotechnologia.pl [dostęp 2020-07-23].
  3. Joanna Stojak, Antyczny DNA [online], Sprawy Nauki, 26 maja 2019 [dostęp 2020-07-23].
  4. a b Eske Willerslev, Alan Cooper, Ancient DNA, „Proceedings of the Royal Society B: Biological Sciences”, 272 (1558), 2005, s. 3–16, DOI10.1098/rspb.2004.2813, PMID15875564, PMCIDPMC1634942 (ang.).
  5. Ben Waggoner, Molecular Palaeontology, [w:] eLS, Chichester, UK: John Wiley & Sons, Ltd, 2001, art. nr a0001627, DOI10.1038/npg.els.0001627, ISBN 978-0-470-01617-6 (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]