Arkadiusz Urban

Arkadiusz Adam Urban

Data i miejsce urodzenia	22 grudnia 1964 Wrocław
Zawód, zajęcie	historyk, przedsiębiorca, polityk
Tytuł naukowy	magister
Alma Mater	Uniwersytet Wrocławski
Partia	ZChN, ChRS, Porozumienie, Partia Republikańska
Odznaczenia

Arkadiusz Adam Urban (ur. 22 grudnia 1964 we Wrocławiu) – polski działacz opozycji w czasach PRL, publicysta, polityk i przedsiębiorca. W latach 2021–2023 prezes Krajowego Zasobu Nieruchomości.

Życiorys

Okres Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej

Absolwent wydziału historii Uniwersytetu Wrocławskiego. Ukończył także studia MBA.

W latach 1982–1987 współzałożyciel i członek kierownictwa Uczniowskiego Komitetu Oporu Społecznego (UKOS) w Bolesławcu, na rzecz którego produkował materiały drukowane i zdjęciowe. W latach 1983–1988 współpracownik z Tajnej Międzyzakładowej Komisji Koordynacyjnej „Solidarność” w Bolesławcu. Kolportował materiały patriotyczne i ulotki oraz pisma podziemne sprowadzane z Wrocławia i Opola, m.in. „Z Dnia na Dzień”, „Solidarność Walczącą” czy „Szkoła/Szkoła Podziemna”. W latach 1985–1987 współpracownik „Solidarności Walczącej", w 1988 uczestnik Akcji Studenckiej "Solidarności Walczącej". W latach 1985–1988 działacz podziemnego Niezależnego Zrzeszenia Studentów Uniwersytetu Wrocławskiego, kolportował wydawnictwa podziemnych oraz członek uczelnianego komitetu strajkowego.

W kwietniu 1986 zatrzymany we Wrocławiu przez Milicję Obywatelską podczas przenoszenia nielegalnych wydawnictw podziemnych i ulotek. Następnie aresztowany i osadzony w areszcie śledczym tamże. Uznany za winnego zgromadzenia, celem kolportażu, znacznej ilości nielegalnych wydawnictw zawierających w swej treści wezwanie do nielegalnych manifestacji ulicznych, przez co podjął działanie zmierzające do wywołania niepokoju publicznego i rozruchów. Skazany na karę 7 miesięcy pozbawienia wolności, przepadek dowodów rzeczowych oraz publiczne ogłoszenie wyroku w prasie i telewizji. We wrześniu 1986 zwolniony na mocy amnestii.

Współpracownik ostatniego Rządu RP na Uchodźstwie m.in. jako wiceprezes Skarbu Narodowego RP w Wielkiej Brytanii w 1989. Publicysta i redaktor londyńskiego „Dziennika Polskiego i Dziennika Żołnierza” oraz „Rzeczpospolitej” i „Orła Białego”.

Okres III Rzeczpospoltej

Członek założyciel Zjednoczenia Chrześcijańsko-Narodowego w 1989. Był wieloletnim sekretarzem generalnym ZChN (w latach 1994–1999 i 2002–2006) oraz członkiem Zarządu Głównego i Rady Naczelnej tej partii. Był m.in. szefem zespołu informacyjnego Biura Bezpieczeństwa Narodowego przy prezydencie RP Lechu Wałęsie, szefem gabinetu ministra i szefem zespołu doradców ministra Rządowego Centrum Studiów Strategicznych Jerzego Kropiwnickiego.

W latach 1998–2000 dyrektor zarządu dzielnicy warszawskiej Pragi-Północ w czasach rządów koalicyjnych Akcji Wyborczej Solidarność i Unii Wolności.

W 2003 członek założyciel Chrześcijańskiego Ruchu Samorządowego, którego w 2006 został wiceprezesem.

Po 2000 prowadził działalnością biznesową i doradczą. Był m.in. prezesem stacji telewizyjnej, „Orbis Travel”, Przedsiębiorstwa Konserwacji Zabytków, KUKE SA i wiceprezesem Agencji Rozwoju Mazowsza S.A. oraz w branży developerskiej i konsultingowej. Od 2016 doradca w Kancelarii Prezesa Rady Ministrów.

W 2014 startował do sejmiku mazowieckiego z listy Mazowieckiej Wspólnoty Samorządowej, która nie uzyskała mandatów. 16 maja 2015 został prezesem nowo powołanego Stowarzyszenia Chrześcijańsko-Narodowego, odwołującego się do ideałów ZChN. W tym samym roku kandydował bez powodzenia do Sejmu z listy komitetu Kukiz’15. W listopadzie 2017, jako przedstawiciel ChRS, został wiceprezesem nowo powstałej partii Porozumienie. W lutym 2021 został zawieszony w prawach członka, a następnie usunięty z partii. W czerwcu tego samego roku, jako prezes ChRS, współtworzył Partię Republikańską i we wrześniu tego samego roku został jej wiceprezesem.

W 2021 premier Mateusz Morawiecki wykonujący obowiązki ministra rozwoju, pracy i technologii powołał go na zastępcę prezesa i pełniącego obowiązki prezesa Krajowego Zasobu Nieruchomości. W latach 2021–2023 prezes Krajowego Zasobu Nieruchomości.

W latach 2009–2011 członek i działacz Rycerzy Kolumba nr 14803 im. Kardynała Augusta Hlonda. Od 2011 współtwórca i współorganizator Zakonu Rycerzy Jana Pawła II.

Odznaczenia

• Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (2020)
• Krzyż Wolności i Solidarności (2022)

Twórczość

• Emigracyjny dramat, Bellona, Warszawa 1998, EAN 9788311086005
• Wrzesień dzień po dniu, Bellona, Warszawa 2000, ISBN 8311090874