Austriacka Partia Ludowa
Państwo | |
---|---|
Skrót |
ÖVP |
Lider | |
Data założenia |
17 kwietnia 1945 |
Adres siedziby | |
Ideologia polityczna | |
Członkostwo międzynarodowe |
|
Grupa w Parlamencie Europejskim |
|
Barwy | |
Strona internetowa |
Austriacka Partia Ludowa (niem. Österreichische Volkspartei, ÖVP) – austriacka partia chrześcijańsko-demokratyczna. Z partii wywodziło się sześciu kanclerzy, a także prezydenci Kurt Waldheim i Thomas Klestil[1]. ÖVP należy do Europejskiej Partii Ludowej[2].
Historia
[edytuj | edytuj kod]Ugrupowanie powstało 17 kwietnia 1945[3], partia stała się kontynuatorką działającej do pierwszej połowy lat 30. Partii Chrześcijańsko-Społecznej[4]. ÖVP była główną partią rządzącą nieprzerwanie do 1970, w tym od 1966 sprawując samodzielne rządy. Kanclerzami z ramienia Austriackiej Partii Ludowej w tym okresie byli kolejno: Leopold Figl (1945–1953), Julius Raab (1953–1961), Alfons Gorbach (1961–1964), Josef Klaus (1964–1970)[3].
W 1987 ludowcy powrócili do rządu, współtworząc koalicję rządową z Socjaldemokratyczną Partią Austrii. Przez trzynaście lat jej przedstawiciele sprawowali urząd wicekanclerza. Po wyborach w 1999 ÖVP, która zajęła trzecie miejsce, zdecydowała się na koalicję z Wolnościową Partią Austrii (która uzyskała poparcie wyższe o około 400 głosów). W jej ramach lider konserwatystów Wolfgang Schüssel został powołany na kanclerza. Koalicja z FPÖ, która była określana jako partia ksenofobiczna i nacjonalistyczna, było przyczynkiem do zastosowania przez Unię Europejską sankcji wobec państwa członkowskiego – przez osiem miesięcy pozostałe kraje miały zamrożone stosunki z Austrią[5]. Sojusz ten nie wpłynął negatywnie na poparcie dla Austriackiej Partii Ludowej, która zdecydowanie wygrała wybory w 2002[6], dzięki czemu jej lider pozostawał kanclerzem do 2007. Po wyborach z 2006 ÖVP powróciła do roli mniejszego partnera w tzw. wielkiej koalicji z socjaldemokratami.
Koalicja ta funkcjonowała w okresie czterech kolejnych gabinetów kierowanych przez socjaldemokratów. W maju 2017 nowy lider ludowców Sebastian Kurz opowiedział się za przeprowadzeniem przedterminowych wyborów[7]. Zostały one przeprowadzone w październiku tegoż roku i zakończyły się zwycięstwem ludowców[6], którzy kilka tygodni później zawiązali porozumienie rządowe z Wolnościową Partią Austrii[8]. W jego ramach nowym kanclerzem Austrii został przewodniczący ÖVP Sebastian Kurz[9]. Koalicja rządowa rozpadła się jednak w maju 2019 po ujawnieniu nagrań kompromitujących wicekanclerza i lidera FPÖ[10]. Konsekwencją było odejście lidera ludowców z funkcji premiera i przedterminowe wybory we wrześniu 2019, które ÖVP ponownie wygrała, zwiększając swoją poselską reprezentację[11]. Ludowcy zawarli następnie koalicję z Zielonymi[12], co umożliwiło ich liderowi w styczniu 2020 ponowne objęcie urzędu kanclerza. Sebastian Kurz zrezygnował z funkcji w październiku 2021 w związku z prowadzonym postępowaniem dotyczącym defraudacji funduszy publicznych. Nowym kanclerzem z rekomendacji ÖVP został wówczas Alexander Schallenberg[13][14].
W grudniu 2021 Sebastian Kurz zapowiedział wycofanie się z działalności politycznej (w tym rezygnację ze stanowisk partyjnych), a Alexander Schallenberg zadeklarował swoją dymisję z funkcji kanclerza[15]. ÖVP na swojego tymczasowego lidera oraz na przyszłego kanclerza rekomendowała Karla Nehammera[16], który jeszcze w tym samym miesiącu stanął na czele rządu[17].
Przewodniczący
[edytuj | edytuj kod]- 1945–1945: Leopold Kunschak
- 1945–1952: Leopold Figl
- 1952–1960: Julius Raab
- 1960–1963: Alfons Gorbach
- 1963–1970: Josef Klaus
- 1970–1971: Herman Withalm
- 1971–1975: Karl Schleinzer
- 1975–1979: Josef Taus
- 1979–1989: Alois Mock
- 1989–1991: Josef Riegler
- 1991–1995: Erhard Busek
- 1995–2007: Wolfgang Schüssel
- 2007–2008: Wilhelm Molterer
- 2008–2011: Josef Pröll
- 2011–2014: Michael Spindelegger[3]
- 2014–2017: Reinhold Mitterlehner
- 2017–2021: Sebastian Kurz
- od 2021: Karl Nehammer[18][19]
Wyniki wyborcze
[edytuj | edytuj kod]- Wybory do Rady Narodowej
- 1945 – 49,8% – 85 mandatów (z 165)
- 1949 – 40,0% – 77 mandatów
- 1953 – 41,3% – 74 mandatów
- 1956 – 46,0% – 82 mandatów
- 1959 – 44,2% – 79 mandatów
- 1962 – 45,4% – 81 mandatów
- 1966 – 48,4% – 74 mandatów
- 1970 – 44,6% – 78 mandatów
- 1971 – 43,1% – 80 mandatów (z 183)
- 1975 – 42,9% – 80 mandatów
- 1979 – 41,9% – 77 mandatów
- 1983 – 43,2% – 81 mandatów
- 1986 – 41,2% – 77 mandatów
- 1990 – 32,0% – 60 mandatów
- 1994 – 27,6% – 52 mandatów
- 1995 – 28,2% – 53 mandatów
- 1999 – 26,9% – 52 mandatów
- 2002 – 42,3% – 79 mandatów
- 2006 – 34,3% – 66 mandatów
- 2008 – 25,6% – 50 mandatów
- 2013 – 24,0% – 47 mandatów
- 2017 – 31,5% – 62 mandaty[6]
- 2019 – 37,5% – 71 mandatów[11]
- 2024 – 26,7% – 51 mandatów[20]
- Wybory do Parlamentu Europejskiego
- 1996 – 29,7% – 7 mandatów (z 21)[21]
- 1999 – 30,7% – 7 mandatów (z 21)[22]
- 2004 – 32,7% – 6 mandatów (z 18)[23]
- 2009 – 30,0% – 6 mandatów (z 17)[24]
- 2014 – 27,0% – 5 mandatów (z 18)[25]
- 2019 – 34,6% – 7 mandatów (z 19)[26]
- 2024 – 24,5% – 5 mandatów (z 20)[27]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Federal President. parties-and-elections.eu. [dostęp 2013-10-03]. (ang.).
- ↑ Austriacka Partia Ludowa na stronie Europejskiej Partii Ludowej. [dostęp 2013-10-03]. (ang.).
- ↑ a b c Leaders of Austria. terra.es. [dostęp 2013-10-03]. (ang.).
- ↑ Austriacka Partia Ludowa. onet.pl. [dostęp 2013-10-03].
- ↑ Zginął Joerg Haider. rp.pl, 11 października 2008. [dostęp 2013-10-03].
- ↑ a b c Parties and Elections in Europe: Austria. parties-and-elections.eu. [dostęp 2017-10-22]. (ang.).
- ↑ Austrian conservatives pick Foreign Minister Kurz as leader. reuters.com, 14 maja 2017. [dostęp 2017-10-13]. (ang.).
- ↑ Kurz und Strache: „Österreich kann's besser”. diepresse.com, 16 grudnia 2017. [dostęp 2017-12-18]. (niem.).
- ↑ Die neue Regierung ist angelobt. orf.at, 18 grudnia 2017. [dostęp 2019-05-18]. (niem.).
- ↑ Die neuen Gesichter der Übergangsregierung. orf.at, 22 maja 2019. [dostęp 2019-05-22]. (niem.).
- ↑ a b Nationalratswahl 2019: Österreich. bmi.gv.at. [dostęp 2019-10-03]. (niem.).
- ↑ Austrian Greens back coalition with Kurz’s conservatives. politico.eu, 4 stycznia 2020. [dostęp 2020-01-06]. (ang.).
- ↑ Sebastian Kurz to quit as Austrian chancellor due to corruption inquiry. theguardian.com, 9 października 2021. [dostęp 2021-10-11]. (ang.).
- ↑ Topthema: Angelobung Schallenberg und Linhart. ots.at, 11 października 2021. [dostęp 2021-10-11]. (niem.).
- ↑ Austrian Chancellor Schallenberg to step down as his predecessor Kurz retires from politics. euronews.com, 2 grudnia 2021. [dostęp 2021-12-06]. (ang.).
- ↑ Austria ruling party picks Nehammer for chancellor. bbc.com, 3 grudnia 2021. [dostęp 2021-12-06]. (ang.).
- ↑ „Es gibt viel zu tun”: Karl Nehammer ist Bundeskanzler. diepresse.com, 6 grudnia 2021. [dostęp 2021-12-06]. (niem.).
- ↑ Do 2022 jako p.o.
- ↑ ÖVP: 100 Prozent für Karl Nehammer. orf.at, 14 maja 2022. [dostęp 2022-05-14]. (niem.).
- ↑ Das ist das Endergebnis der Nationalratswahl 2024. meinbezirk.at, 4 października 2024. [dostęp 2024-10-18]. (niem.).
- ↑ Europawahl 1996. Bundesministerium für Inneres. [dostęp 2013-10-03]. (niem.).
- ↑ Europawahl 1999, Wahltag, Stichtag, Gesamtergebnis. Bundesministerium für Inneres. [dostęp 2013-10-03]. (niem.).
- ↑ Europawahl 2004, Wahltag, Stichtag, endgültiges Gesamtergebnis. Bundesministerium für Inneres. [dostęp 2013-10-03]. (niem.).
- ↑ Europawahl 2009, Wahltag, Stichtag, vorläufiges Gesamtergebnis. Bundesministerium für Inneres. [dostęp 2013-10-03]. (niem.).
- ↑ Europawahl 2014, vorläufiges Gesamtergebnis inklusive Briefwahlstimmen. Bundesministerium für Inneres. [dostęp 2014-06-05]. (niem.).
- ↑ Europawahl 2019: Vorläufiges Endergebnis inkl. Briefwahl. ots.at, 27 maja 2019. [dostęp 2019-06-02]. (niem.).
- ↑ Europawahl 2024: Vorläufiges Endergebnis inkl. aller Briefwahlstimmen. ots.at, 10 czerwca 2024. [dostęp 2024-06-13]. (niem.).