Bernard Hanaoka

Bernard Ford Hanaoka
Data i miejsce urodzenia	26 maja 1949 ; Harbin
Data i miejsce śmierci	9 lipca 2017 ; Warszawa
Alma Mater	Państwowa Wyższa Szkoła Teatralna
Dziedzina sztuki	projektowanie mody, reżyseria, aktorstwo

Grób Bernarda Hanaoki na Cmentarzu Powązkowskim

Bernard Ford Hanaoka (ur. 26 maja 1949^[1] w Harbinie, zm. 9 lipca 2017^[2] w Warszawie) – polski projektant i dyktator mody, reżyser teatralny, kostiumolog, aktor.

Życiorys

Urodził się w 1949 w Mandżurii. Jego ojciec był Japończykiem, a matka pochodziła z rodziny niemiecko-włoskiej^[3]. Jego babką była Józefina Camboni, śpiewaczka Teatru Maryjskiego^[3]. Wkrótce po narodzinach został porzucony przez ojca, który związał się z Japonką, by podtrzymać ciągłość rodu, która – zgodnie z tradycją – nie mogła być zachowana w przypadku związku z cudzoziemką. Wychowywał się w Harbinie, który był skupiskiem Polonii^[4]. Do Polski trafił wraz z matką i ojczymem, Polakiem^[3]. Rodzina osiadła w Szczecinie, ale wkrótce ojczym otrzymał informację, że wieści o śmierci jego poprzedniej żony i ich dzieci w czasie wojny były błędne, w związku z czym odszedł od nowej żony, która pozostała sama z dzieckiem i pracowała jako tłumaczka i anglistka. Z czasem przeniósł się z matką do Krakowa, a później do Warszawy^[4].

W 1964 zadebiutował w Teatrze Żydowskim w spektaklu Idy Kamińskiej „Zasypać bunkry”. Na scenie TŻ występował do 1973 pod pseudonimem Bernard Ford^[4]. W 1976 ukończył studia na Wydziale Reżyserii Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Warszawie, ale pierwszy spektakl Fircyk w zalotach wystawił już w 1974 w Teatrze im. Aleksandra Fredry w Gnieźnie^[4]. W latach 70. i 80. pracował m.in. w Teatrze Dramatycznym im. Jana Kochanowskiego w Opolu, Teatrze Dramatycznym w Wałbrzychu i Teatrze im. Ludwika Solskiego w Tarnowie.

W 1987 został projektantem mody, wypuszczając pierwszą własną kolekcję. W Warszawie otworzył Galerię Hanaoka, w której sprzedawał kolekcje własne oraz młodych projektantów i organizował pokazy mody, jednak specjalizacja w modzie męskiej nie była sukcesem rynkowym. W latach 90. projektował kostiumy do spektakli teatralnych, m.in. Teatru Dramatycznego w Białymstoku i teatrów warszawskich^[4]. Był konsultantem policji ds. nowych wzorów mundurów^[5], które wprowadzono w 2009^[4]. Projektował ubrania także dla reprezentacji Polski na igrzyska olimpijskie.

Przypisy

↑ Marcin Węgrzyn: Błękit Matrixa.
↑ W wieku 68 lat zmarł Bernard Hanaoka. wiadomosci.onet.pl. [dostęp 2017-07-10]. (pol.).
↑ ^a ^b ^c Krystyna Gucewicz: Dlaczego się kochają, czyli życie na różowo. Wydawnictwo Zetdezet, 1995, s. 199. ISBN 83-85056-40-8.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f EmiliaE. Dłużewska EmiliaE., Bernard Hanaoka nie żyje. Projektant mody, aktor i kostiumograf miał 68 lat [online], wyborcza.pl, 10 lipca 2017 [dostęp 2017-07-11] .
↑ Granatowa rewolucja, „Policja 997”, nr 21/12.2006.

Bibliografia

Bernard Ford Hanaoka, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby) [dostęp 2021-04-10] .
Bernard Hanaoka w bazie filmpolski.pl

Linki zewnętrzne

Marek Zaradniak, Odszedł Bernard Ford Hanaoka, gloswielkopolski.pl [dostęp 2018-02-20]

[1] Marcin Węgrzyn: Błękit Matrixa.

[zabójstwo-2] W wieku 68 lat zmarł Bernard Hanaoka. wiadomosci.onet.pl. [dostęp 2017-07-10]. (pol.).

[bfh-3] Krystyna Gucewicz: Dlaczego się kochają, czyli życie na różowo. Wydawnictwo Zetdezet, 1995, s. 199. ISBN 83-85056-40-8.

[:0-4] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f EmiliaE. Dłużewska EmiliaE., Bernard Hanaoka nie żyje. Projektant mody, aktor i kostiumograf miał 68 lat [online], wyborcza.pl, 10 lipca 2017 [dostęp 2017-07-11] .

[5] Granatowa rewolucja, „Policja 997”, nr 21/12.2006.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]