Przejdź do zawartości

Beta Arietis

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Sheratan
β Arietis
Ilustracja
Położenie w gwiazdozbiorze
Dane obserwacyjne (J2000)
Gwiazdozbiór

Baran

Rektascensja

01h 54m 38,411s[1]

Deklinacja

+20° 48′ 28,91″[1]

Paralaksa (π)

0,05560 ± 0,00058[1]

Odległość

58,66 ± 0,86 ly
17,99 ± 0,26 pc

Wielkość obserwowana

2,65m[1]

Ruch własny (RA)

98,74 ± 0,71 mas/rok[1]

Ruch własny (DEC)

−110,41 ± 0,47 mas/rok[1]

Prędkość radialna

−3,10 ± 0,15 km/s[1]

Charakterystyka fizyczna
Rodzaj gwiazdy

biała gwiazda ciągu głównego, spektroskopowo podwójna

Typ widmowy

kA4hA5mA5Va[1]

Masa

2,00 / 1,02 M[2]

Wielkość absolutna

1,38m[3]

Jasność

22 L[2]

Temperatura

8200 K[2]

Alternatywne oznaczenia
Oznaczenie Flamsteeda: 6 Arietis
2MASS: J01543840+2048291
Bonner Durchmusterung: BD +20°306
Fundamentalny katalog gwiazd: FK5 66
Boss General Catalogue: GC 2309
Katalog Gliesego: GJ 80
Katalog Henry’ego Drapera: HD 11636
Katalog Hipparcosa: HIP 8903
Katalog jasnych gwiazd: HR 553
SAO Star Catalog: SAO 75012
Sharatan, Al Sharatain, CCDM 01546+2048, GCTP 394.00

Beta Arietis (Sheratan, β Ari) – druga co do jasności, niebieskobiała[4], gwiazda w gwiazdozbiorze Barana (wielkość gwiazdowa: 2,65m), odległa od Słońca o około 59 lat świetlnych.

Gwiazda ta ma tradycyjną nazwę Sheratan, która wywodzi się z języka arabskiego, wyrażenie ‏الشراطان‎ aš-šarāţān oznacza „dwie rzeczy”. Nazwa ta utraciła swoje pierwotne znaczenie, oryginalnie odnosiła się do dwóch gwiazd, Beta Arietis i Gamma Arietis (Mesarthim). Grupa robocza Międzynarodowej Unii Astronomicznej do spraw uporządkowania nazewnictwa gwiazd zatwierdziła użycie nazwy Sheratan dla określenia tej gwiazdy[5].

Właściwości fizyczne

[edytuj | edytuj kod]

Jest to układ spektroskopowo podwójny, w skład którego wchodzą Beta Arietis A i Beta Arietis B. Składniki te udało się rozdzielić za pomocą interferometrii. Towarzysz B okrąża większy w czasie 106,9973 dnia po bardzo wydłużonej orbicie o mimośrodzie 0,892[6]. Cały układ świeci około 22 razy jaśniej od Słońca[2].

Większy składnik (Beta Arietis A) należy do typu widmowego A5. Temperatura jej powierzchni to około 8200 K. Masa tej gwiazdy jest dwa razy większa od masy Słońca. Wyświeca ona 95% promieniowania emitowanego przez układ. Jej towarzysz, Beta Arietis B to gwiazda o typie widmowym G i masie 1,02 masy Słońca. Ze względu na dużą ekscentryczność orbit gwiazdy zbliżają się na odległość 0,08 au i oddalają na 1,2 au[2].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f g h Beta Arietis w bazie SIMBAD (ang.)
  2. a b c d e Jim Kaler: SHERATAN (Beta Arietis). [w:] STARS [on-line]. [dostęp 2017-02-04]. (ang.).
  3. Obliczona na podstawie wielkości obserwowanej i paralaksy
  4. Ian Ridpath: Gwiazdy i planety. Przewodnik Collinsa. Warszawa: MULTICO Oficyna Wydawnicza Sp. z o.o., 2010, s. 86-87. ISBN 978-83-7073-928-7.
  5. Eric Mamajek i inni, Bulletin of the IAU Working Group on Star Names, t. 2, Międzynarodowa Unia Astronomiczna, październik 2016, s. 9.
  6. Sheratan. Alcyone ephemeris. [dostęp 2017-02-04]. (ang.).