Bobsleje na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 1988
Zimowe Igrzyska Olimpijskie 1988 Calgary | |||
| |||
Miejsce | |||
---|---|---|---|
Data |
20–28 lutego 1988 | ||
Liczba konkurencji |
2 |
Bobsleje na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 1988 – jedna z dyscyplin rozgrywanych podczas igrzysk w dniach 20–28 lutego 1988 w Canada Olympic Park w Calgary, w ramach Zimowych Igrzysk Olimpijskich 1988. Zawodnicy rywalizowali w dwóch konkurencjach bobslejowych: dwójkach mężczyzn i czwórkach mężczyzn.
Medaliści
[edytuj | edytuj kod]Konkurencja | Złoto | Srebro | Brąz |
---|---|---|---|
Dwójka mężczyzn | ZSRR (ZSRR-1) Jānis Ķipurs Władimir Kozłow |
NRD (NRD-1) Wolfgang Hoppe Bogdan Musiol |
NRD (NRD-2) Bernhard Lehmann Mario Hoyer |
Czwórka mężczyzn | Szwajcaria (SUI-1) Ekkehard Fasser Kurt Meier Marcel Fässler Werner Stocker |
NRD (NRD-1) Wolfgang Hoppe Dietmar Schauerhammer Bogdan Musiol Ingo Voge |
ZSRR (ZSRR-1) Jānis Ķipurs Guntis Osis Juris Tone Władimir Kozłow |
Klasyfikacja medalowa
[edytuj | edytuj kod]Miejsce | Państwo | Łącznie | |||
---|---|---|---|---|---|
1 | ZSRR | 1 | 0 | 1 | 2 |
2 | Szwajcaria | 1 | 0 | 0 | 1 |
3 | NRD | 0 | 2 | 1 | 3 |
Wyniki
[edytuj | edytuj kod]Dwójka mężczyzn
[edytuj | edytuj kod]Poz. | Reprezentacja | Zawodnicy | Ślizg 1[1] | Ślizg 2[2] | Ślizg 3[3] | Ślizg 4[4] | Czas[5] |
---|---|---|---|---|---|---|---|
ZSRR (ZSRR-1) | Jānis Ķipurs Władimir Kozłow |
57,43 | 58,05 | 59,52 | 58,48 | 3:53,48 | |
NRD (NRD-1) | Wolfgang Hoppe Bogdan Musiol |
57,06 | 59,26 | 59,45 | 58,42 | 3:54,19 | |
NRD (NRD-2) | Bernhard Lehmann Mario Hoyer |
57,65 | 58,67 | 59,59 | 58,73 | 3:54,64 | |
4 | Szwajcaria (SUI-2) | Gustav Weder Donat Acklin |
58,01 | 58,88 | 60,12 | 59,05 | 3:56,06 |
5 | Austria (AUT-1) | Ingo Appelt Harald Winkler |
57,22 | 59,83 | 60,00 | 59,44 | 3:56,49 |
6 | Szwajcaria (SUI-1) | Hans Hiltebrand André Kisser |
58,74 | 59,21 | 59,55 | 59,02 | 3:56,52 |
7 | RFN | Anton Fischer Christoph Langen |
57,58 | 59,70 | 60,06 | 59,28 | 3:56,62 |
8 | Austria (AUT-2) | Peter Kienast Christian Mark |
58,19 | 58,96 | 60,48 | 59,28 | 3:56,91 |
9 | ZSRR (ZSRR-2) | Zintis Ekmanis Aivars Trops |
57,95 | 59,12 | 60,72 | 59,13 | 3:56,92 |
10 | Kanada (CAN-1) | Greg Haydenluck Lloyd Guss |
57,36 | 59,90 | 60,11 | 59,60 | 3:56,97 |
11 | RFN | Michael Sperr Rolf Müller |
57,47 | 60,09 | 60,42 | 59,86 | 3:57,84 |
12 | Wielka Brytania (GBR-1) | Tom De La Hunty Alec Leonce |
57,83 | 59,77 | 60,91 | 59,50 | 3:58,01 |
13 | Kanada (CAN-2) | David Leuty Kevin Tyler |
58,56 | 59,08 | 60,55 | 60,00 | 3:58,19 |
14 | Szwecja | Pers-Anders Persson Rolf Akerstrom |
58,40 | 59,99 | 60,99 | 59,71 | 3:59,09 |
15 | Chińskie Tajpej (TPE-1) | Chen Chin-san Lee Chen-tan |
57,83 | 60,22 | 60,99 | 60,07 | 3:59,11 |
16 | Stany Zjednoczone (USA-2) | Matt Roy Jim Herberich |
59,35 | 60,06 | 60,34 | 59,57 | 3:59,32 |
17 | Włochy (ITA-1) | Alex Wolf Georg Beikircher |
59,35 | 59,65 | 60,32 | 60,03 | 3:59,35 |
18 | Wielka Brytania (GBR-2) | Mark Tout David Armstrong |
58,10 | 60,31 | 61,11 | 59,87 | 3:59,39 |
19 | Włochy (ITA-2) | Ivo Ferriano Stefano Ticci |
58,25 | 60,60 | 61,08 | 60,21 | 4:00,14 |
20 | Nowa Zelandia (NZL-1) | Lex Peterson Peter Henry |
58,65 | 60,87 | 61,25 | 60,27 | 4:01,04 |
20 | Japonia (JPN-2) | Yuji Yaku Toshio Wakita |
58,57 | 60,58 | 61,51 | 60,38 | 4:01,04 |
22 | Bułgaria (BUL-1) | Cwetozar Wiktorow Aleksandyr Simeonow |
58,82 | 60,74 | 61,35 | 60,26 | 4:01,17 |
23 | Australia (AUS-2) | Angus Stuart Martin Harland |
59,21 | 60,15 | 61,38 | 60,49 | 4:01,23 |
24 | Rumunia (ROU-1) | Csaba Nagy Lakatos Costel Petrariu |
58,83 | 60,82 | 61,75 | 60,62 | 4:02,02 |
25 | Monako | Albert II Grimaldi Gilbert Bessi |
58,48 | 60,93 | 61,64 | 61,42 | 4:02,47 |
26 | Australia (AUS-1) | Adrian Di Piazza Simon Dodd |
60,03 | 60,94 | 61,23 | 60,41 | 4:02,61 |
27 | Rumunia (ROU-2) | Dorin Degan Grigore Anghel |
58,85 | 61,00 | 61,81 | 61,14 | 4:02,80 |
28 | Jugosławia | Borislav Vujadinović Miro Pandurević |
59,63 | 60,70 | 62,28 | 60,89 | 4:03,50 |
29 | Antyle Holenderskie | Bart Carpentier Alting Bart Drechsel |
59,60 | 60,78 | 61,95 | 61,40 | 4:03,73 |
30 | Jamajka | Dudley Stokes Michael White |
60,20 | 60,56 | 61,87 | 61,23 | 4:03,86 |
31 | Nowa Zelandia (NZL-2) | Owen Pinnell Blair Telford |
60,37 | 60,95 | 61,62 | 61,22 | 4:04,16 |
32 | Bułgaria (BUL-2) | Todor Todorow Nikołaj Botew |
59,68 | 61,44 | 62,05 | 61,64 | 4:04,81 |
33 | Chińskie Tajpej (TPE-2) | Sun Kuang-Ming Chen Chin-Sen |
59,25 | 61,54 | 62,26 | 62,01 | 4:05,06 |
34 | Portugalia (POR-1) | Antonio Reis João Poupada |
60,72 | 61,59 | 61,86 | 60,98 | 4:05,15 |
35 | Wyspy Dziewicze Stanów Zjednoczonych (ISV-2) | Harvey Hook Christopher Sharpless |
61,05 | 62,70 | 63,42 | 61,92 | 4:09,09 |
36 | Meksyk (MEX-1) | Jorge Tamés José Tamés |
61,58 | 62,39 | 63,44 | 62,67 | 4:10,08 |
37 | Meksyk (MEX-2) | Roberto Tamés Luis Adrián Tamés |
61,56 | 61,84 | 63,76 | 62,93 | 4:10,09 |
38 | Wyspy Dziewicze Stanów Zjednoczonych (ISV-1) | John Reeve John Foster |
61,11 | 63,06 | 64,14 | 62,70 | 4:11,01 |
WD | Stany Zjednoczone (USA-1) | Brent Rushlaw Mike Aljoe |
59,01 | 60,13 | 60,96 | DNS | — |
WD | Portugalia (POR-2) | Jorge Magalhães João Pires |
62,85 | 63,18 | 65,19 | DNS | — |
WD | Japonia (JPN-1) | Takao Sakai Naomi Takewaki |
58,32 | 60,39 | DSQ | — |
Czwórka mężczyzn
[edytuj | edytuj kod]Debiut Jamajki
[edytuj | edytuj kod]W tej dyscyplinie, w obu konkurencjach, zadebiutowała na igrzyskach reprezentacja Jamajki. Pomysł na start jamajskich atletów w bobslejach miało dwóch biznesmanów George Fitch (pierwszy prezydent Jamajskiego Związku Bobslejowego) i William Maloney. Do projektu zaprosili wielu młodych, obiecujących sportowców, ale podczas prezentacji dyscypliny, w tym możliwych wypadków, okazało się, że wszyscy wyszli z sali, na której dokonywano prezentacji. Ostatecznie ochotnikami okazali się żołnierze Jamajskich Sił Obronnych, Dudley Stokes, Devon Harris i Michael White. Później do czwórki dołączono Caswella Allena. Jamajczycy byli trenowani przez amerykańskich szkoleniowców, a następnie ich „ojcem chrzestnym” został Austriak Sepp Haidacher. Jamajscy bobsleiści nie mieli wsparcia Międzynarodowej Federacji Bobslei i Skeletonu (FIBT), ale udało im się zakwalifikować na igrzyska w obu konkurencjach. Zdobyli za to popularność wśród kibiców i opinii publicznej, sukcesem zakończyła się zbiórka pieniędzy podczas pierwszego tygodnia igrzysk, dobrze sprzedawały się okazjonalne koszulki i słuchano piosenki zespołu „Hobbin and a Bobbin”. W pierwszej konkurencji, w dwójce Dudley Stokes i Michael White zajęli 30. lokatę na 41. Wtedy występ Jamajczyków stał się fenomenem, któremu pomogła amerykańska telewizja. Amerykańska drużyna olimpijska w hokeju na lodzie została wyeliminowana wcześniej niż zakładano, dlatego amerykańskie media poszukujące ekscytujących historii skupiły uwagę na jamajskich bobsleistach. Członkowie zespołu przestali opuszczać wioskę olimpijską ze względu na ogromne zainteresowanie kibiców i mediów[11].
Tuż przed startem w czwórkach Jamajczycy byli skoncentrowani, ale występowi zagroziła kontuzja Allena. Wtedy Dudley Stokes, kapitan drużyny zaproponował, że Allena może zastąpić jego brat Chris Stokes, który przyleciał do Calgary, aby im kibicować. Chris Stokes również był sportowcem, sprinterem, który rozwijał swoją lekkoatletyczną karierę w Bronx Community College i na Uniwersytecie Idaho. Po próbach okazało się, że Stokes dopasował się do drużyny i Jamajczycy mogli wystąpić. Ich start rozpoczął się źle. W pierwszy ślizgu złamał się drążek startowy, podczas gdy Dudley Stokes dopiero dobiegał do bobsleja i cudem udało mu się wsiąść. W drugim ślizgu White miał problemy z pozycją. Kolejnego dnia, przed trzecim ślizgiem Dudley Stokes upadł podczas spaceru na torze, co unieruchomiło jego lewe ramię. Drużyna pozostała też bez wsparcia trenera kadry, który opuścił igrzyska tego dnia rano. Pomimo tego wystąpił, a ich ślizg trzeci przebiegał lepiej niż się spodziewano. Osiągnęli większą prędkość niż oczekiwali, ale Dudley Stokes stracił kontrolę nad bobslejem, przez co na zakręcie o 365 stopni i przy prędkości około 85 mil na godzinę rozbili się. Ich głowy uderzyły w wewnętrzną stronę toru tak mocno, że było słychać echo[11].
Na bazie historii jamajskich bobsleistów na igrzyskach w Calgary, stworzono w 1993 roku film „Reggae na lodzie” (ang. Cool Runnings) wyprodukowany przez George’a Fitcha[12].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Bobsleigh at the 1988 Calgary Winter Games: Men’s Two Run 1. sports-reference.com. [dostęp 2021-08-21]. (ang.).
- ↑ Bobsleigh at the 1988 Calgary Winter Games: Men’s Two Run 2. sports-reference.com. [dostęp 2021-08-21]. (ang.).
- ↑ Bobsleigh at the 1988 Calgary Winter Games: Men’s Two Run 3. sports-reference.com. [dostęp 2021-08-21]. (ang.).
- ↑ Bobsleigh at the 1988 Calgary Winter Games: Men’s Two Run 4. sports-reference.com. [dostęp 2021-08-21]. (ang.).
- ↑ Bobsleigh at the 1988 Calgary Winter Games: Men’s Two. sports-reference.com. [dostęp 2021-08-21]. (ang.).
- ↑ Bobsleigh at the 1988 Calgary Winter Games: Men’s Four Run 1. sports-reference.com. [dostęp 2021-08-21]. (ang.).
- ↑ Bobsleigh at the 1988 Calgary Winter Games: Men’s Four Run 2. sports-reference.com. [dostęp 2021-08-21]. (ang.).
- ↑ Bobsleigh at the 1988 Calgary Winter Games: Men’s Four Run 3. sports-reference.com. [dostęp 2021-08-21]. (ang.).
- ↑ Bobsleigh at the 1988 Calgary Winter Games: Men’s Four Run 4. sports-reference.com. [dostęp 2021-08-21]. (ang.).
- ↑ Bobsleigh at the 1988 Calgary Winter Games: Men’s Four. sports-reference.com. [dostęp 2021-08-21]. (ang.).
- ↑ a b Crashing Start. jamaicabobsleighteam.com. [dostęp 2021-08-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-06-24)]. (ang.).
- ↑ Samantha Highfill: Cool Runnings: An oral history. ew.com, 2018-02-09. [dostęp 2021-08-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-03-17)]. (ang.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Bobsleigh at the 1988 Calgary Winter Games. sports-reference.com. [dostęp 2021-08-21]. (ang.).