Bojanowo

Bojanowo
	miasto w gminie miejsko-wiejskiej
	; Rynek w Bojanowie
Herb	Flaga
Państwo	Polska
Województwo	wielkopolskie
Powiat	rawicki
Gmina	Bojanowo
Prawa miejskie	16 kwietnia 1638
Burmistrz	Paulina Wolsztyniak
Powierzchnia	2,34 km²
Populacja (30.06.2016); • liczba ludności; • gęstość	; 2948; 1259,8 os./km²
Strefa numeracyjna	+48 65
Kod pocztowy	63-940
Tablice rejestracyjne	PRA
	Położenie na mapie Polski Bojanowo
	Położenie na mapie województwa wielkopolskiego Bojanowo
	Położenie na mapie powiatu rawickiego Bojanowo
	Położenie na mapie gminy Bojanowo Bojanowo
	51°42′26″N 16°44′58″E/51,707222 16,749444
TERC (TERYT)	3022014
SIMC	0954308
	Urząd miejskiRynek 12; 63-940 Bojanowo
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Hasło w Wikisłowniku
	Strona internetowa
	BIP

Bojanowo – miasto w Polsce, w województwie wielkopolskim, w powiecie rawickim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Bojanowo.

Pierwsza lokacja miejska w 1585 roku nie została zrealizowana, druga lokacja miejska w 1638 roku^[2]. W latach 1975–1998 miasto administracyjnie należało do województwa leszczyńskiego.

Według danych z 31 grudnia 2009 miasto liczyło 2960 mieszkańców^[3].

Historia

Miasto zostało założone w 1638 r. przez protestanckiego szlachcica, Stefana Bojanowskiego, obok należącej do niego wsi Gołaszyn. Akt lokacyjny nadał król Polski, Władysław IV Waza. Bojanowo, jak wiele innych wielkopolskich lokacji miejskich z tego okresu, zostało zasiedlone przez śląskich protestantów, uchodzących przed prześladowaniami ze strony katolickiej administracji austriackiej. Sprzyjało temu również położenie miasta zaledwie 2 km na północ od granicy śląsko-wielkopolskiej. W 1641 roku w Nowym Bojanowie założono zbór luterański, stanowiący kontynuację przekazanego wyrokiem trybunału w 1633 r. katolikom zboru w Gołaszynie. Centrum polskiego luteranizmu, istniało tu gimnazjum luterańskie dla młodzieży szlacheckiej, odbywały się generalne synody luterańskie^[4]. W 1663 r. syn Stefana, Bogusław Bojanowski, lokował obok Bojanowa drugie, bliźniacze miasto, nazwane od imienia założyciela Bogusławowem^[5].

Mieszkańcy zajmowali się rzemiosłem, w tym głównie sukiennictwem – miasto stało się drugim, po Rawiczu, ośrodkiem sukiennictwa w Wielkopolsce. Ksiądz Franciszek Siarczyński (1758-1829) w swym wydanym w latach 1782–1783, trzytomowym „Dykcyonarzyku geograficznym” pisał: „BOIANOWO, m[iasto] Pol[skie] w Woi[wództwie] Poznańskim. Osiadłe wielu sukiennikami”. 23 stycznia 1793 r. w wyniku II rozbioru Polski Bojanowo przeszło pod zabór pruski, a wprowadzenie ceł na sukno eksportowane do Rosji spowodowało upadek rzemiosła sukienniczego. Do dalszego upadku miasta przyczynił się największy w historii miasta pożar, który wybuchł 12 sierpnia 1857 r.^[5]

W okresie międzywojennym stacjonował w miejscowości komisariat Straży Granicznej i placówka II linii SG „Bojanowo”^[6]. Od 1939 roku istniał tu niemiecki obóz pracy w Bojanowie^[7]. Sięgające końca XVII w. tradycje piwowarstwa kontynuuje do dziś bojanowski browar.

Demografia

Piramida wieku mieszkańców Bojanowa w 2014 roku^[1].

Zobacz też

Przypisy

↑ ^a ^b Bojanowo w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2016-01-12] , liczba ludności na podstawie danych GUS.
↑ Robert Krzysztofik, Lokacje miejskie na obszarze Polski. Dokumentacja geograficzno-historyczna, Katowice 2007, s. 20–21.
↑ Ludność. Stan i struktura w przekroju terytorialnym (Stan w dniu 31 XII 2009 r.), Warszawa: Główny Urząd Statystyczny, 2010, s. 105, ISSN 1734-6118 [dostęp 2010-07-16] [zarchiwizowane z adresu 2010-09-22] .
↑ Henryk Merczyng, Zbory i senatorowie protestanccy w dawnej Rzeczypospolitej, Warszawa 1904, s. 22–23.
↑ ^a ^b Według strony Gminy Bojanowo [1].
↑ Marek Jabłonowski, Bogusław Polak: Polskie formacje graniczne 1918−1839. Dokumenty organizacyjne, wybór źródeł. T. II. Koszalin: Wydawnictwo Uczelniane Politechniki Koszalińskiej, 1999, s. 22. ISBN 83-87424-77-3.
↑ Obozy hitlerowskie na ziemiach polskich 1939-1945. Informator encyklopedyczny., Warszawa 1979, s. 113.

Linki zewnętrzne

Historia Żydów w Bojanowie na portalu Wirtualny Sztetl
Bojanowo Portal Miejski (ang.)
Bojanowo, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. I: Aa – Dereneczna, Warszawa 1880, s. 293 .
Archiwalne widoki miejscowości w bibliotece Polona

[populacja2016-1] Bojanowo w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2016-01-12] , liczba ludności na podstawie danych GUS.

[2] Robert Krzysztofik, Lokacje miejskie na obszarze Polski. Dokumentacja geograficzno-historyczna, Katowice 2007, s. 20–21.

[statgov-3] Ludność. Stan i struktura w przekroju terytorialnym (Stan w dniu 31 XII 2009 r.), Warszawa: Główny Urząd Statystyczny, 2010, s. 105, ISSN 1734-6118 [dostęp 2010-07-16] [zarchiwizowane z adresu 2010-09-22] .

[4] Henryk Merczyng, Zbory i senatorowie protestanccy w dawnej Rzeczypospolitej, Warszawa 1904, s. 22–23.

[GB-5] Według strony Gminy Bojanowo [1].

[6] Marek Jabłonowski, Bogusław Polak: Polskie formacje graniczne 1918−1839. Dokumenty organizacyjne, wybór źródeł. T. II. Koszalin: Wydawnictwo Uczelniane Politechniki Koszalińskiej, 1999, s. 22. ISBN 83-87424-77-3.

[7] Obozy hitlerowskie na ziemiach polskich 1939-1945. Informator encyklopedyczny., Warszawa 1979, s. 113.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

Miasta na prawach powiatu	Kalisz Konin Leszno Poznań
Miasta powiatowe	Chodzież Czarnków Gniezno Gostyń Grodzisk Wielkopolski Jarocin Kępno Koło Kościan Krotoszyn Międzychód Nowy Tomyśl Oborniki Ostrów Wielkopolski Ostrzeszów Piła Pleszew Rawicz Słupca Szamotuły Śrem Środa Wielkopolska Turek Wągrowiec Wolsztyn Września Złotów
Miasta gminne	Bojanowo Borek Wielkopolski Budzyń Buk Chocz Czempiń Czerniejewo Dąbie Dobra Dobrzyca Dolsk Golina Gołańcz Grabów nad Prosną Jaraczewo Jastrowie Jutrosin Kaczory Kleczew Kłecko Kłodawa Kobylin Kostrzyn Koźmin Wielkopolski Koźminek Kórnik Krajenka Krobia Krzywiń Krzyż Wielkopolski Książ Wielkopolski Luboń Lwówek Łobżenica Margonin Miasteczko Krajeńskie Miejska Górka Mieścisko Miłosław Mikstat Mosina Murowana Goślina Nekla Nowe Skalmierzyce Obrzycko Odolanów Okonek Opalenica Opatówek Osieczna Ostroróg Pniewy Pobiedziska Pogorzela Poniec Przedecz Puszczykowo Pyzdry Rakoniewice Raszków Rogoźno Rychtal Rychwał Rydzyna Sieraków Skoki Sompolno Stawiszyn Stęszew Sulmierzyce Swarzędz Szamocin Ślesin Śmigiel Trzcianka Trzemeszno Tuliszków Ujście Wieleń Wielichowo Witkowo Wronki Wyrzysk Wysoka Zagórów Zbąszyń Zduny Żerków

Miasto	Bojanowo
Wsie	Czechnów Gierłachowo Giżyn Golina Wielka Golinka Gołaszyn Gościejewice Kawcze Pakówka Sowiny Sułów Mały Szemzdrowo Tarchalin Trzebosz Wydartowo Drugie Wydartowo Pierwsze Zaborowice
Osady	Karolewo Lambertowo Pakówka Potrzebowo Sowiny Sułów Mały Wydartowo-Charta
Przysiółek	Parłowice
Osady leśne	Kawcze Sowiny
Integralne części wsi	Kawcze-Kolonia Kłapowo Trzebosz Dolny Trzebosz Górny

Miasta	Bojanowo Jutrosin Miejska Górka Rawicz
Gminy miejsko-wiejskie	Bojanowo Jutrosin Miejska Górka Rawicz
Gminy wiejskie	Pakosław

Przynależność wojewódzka	woj. poznańskie (II RP) (1919-39) woj. poznańskie (1945–75)
Miasta (1919–75)	Bojanowo Jutrosin Miejska Górka Rawicz Sarnowa (do 1972)
Gminy wiejskie zbiorowe (1934–54 i 1973–75)	Bojanowo Chojno (do 1954) Jutrosin Miejska Górka Pakosław (od 1973) Rawicz (do 1954) Sierakowo (od 1973)
Gromady (1954–72)	Bojanowo (1954–72) Dłoń (1954–68) Dubin (1954–58) Golina Wielka (1954–58) Izbice (1954–58) Jutrosin (1954–72) Miejska Górka (1959-72) Pakosław (1954–72) Rozstępniewo (1954–58) Sarnowa (1954–58) Sierakowo (1954–72) Słupia Kapitulna (1954–58) Sobiałkowo (1954-59) Sowy (1954–59) Szkaradowo (1954–68) Zielonawieś (1954–71)