Brytyjski Korpus Ekspedycyjny
| |
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie |
1914 |
| Rozformowanie |
1918 |
| Nazwa wyróżniająca |
BEF |
| Dowódcy | |
| Pierwszy | |
| Ostatni | |
| Działania zbrojne | |
| I wojna światowa (front zachodni): | |
| Organizacja | |
| Dyslokacja | |
| Rodzaj sił zbrojnych |
lądowe |
Brytyjski Korpus Ekspedycyjny (ang. British Expeditionary Force, BEF) − wydzielona część armii brytyjskiej, uczestnicząca w walkach w czasie I i II wojny światowej.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Brytyjski Korpus Ekspedycyjny został utworzony przez ministra wojny Richarda Haldane’a po zakończeniu II wojny burskiej na wypadek wybuchu konfliktu poza granicami Wielkiej Brytanii. W czasie I wojny światowej brał udział w walkach we Francji i w Belgii przeciw wojskom armii niemieckiej.
W czasie II wojny światowej Korpus również uczestniczył w walkach w obronie Francji, atakowanej przez wojska III Rzeszy. Po walkach w Belgii został okrążony pod Dunkierką, jednak dzięki rozkazowi Hitlera z 24 maja 1940 zakazującemu dowodzonej przez gen. Ewalda Kleista 1 Armii Pancernej zadania decydującego uderzenia, został wraz z pozostałymi wojskami alianckimi liczącymi około 338 tys. żołnierzy ewakuowany na Wyspy Brytyjskie[1].
Dowódcy Korpusu
[edytuj | edytuj kod]- John French (1914–1915)
- Douglas Haig (1915–1918)
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Konecki 2007 ↓, s. 12.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Bogusław Wołoszański: Tajna wojna Hitlera. ISBN 83-904972-2-0.
- Tadeusz Konecki: Labirynt dezinformacji w drugiej wojnie światowej. Od Compiegne 22 czerwca 1940 roku do hasła Dortmund 22 czerwca 1941 roku. Warszawa: 2007. ISBN 978-83-05-13506-1.