Przejdź do zawartości

Diablo (gra komputerowa)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Diablo
Producent

Blizzard North

Wydawca

Blizzard Entertainment (Win, Mac)
Electronic Arts (PS)

Dystrybutor

PL: CD Projekt
[1]

Seria gier

Diablo

Wersja

1.09

Data wydania

Windows
31 grudnia 1996
PL: 15 czerwca 1997[2]
PlayStation
marzec 1998
Mac OS
maj 1998

Gatunek

fabularna gra akcji[3], hack and slash[4]

Tryby gry

gra jednoosobowa, gra wieloosobowa

Kategorie wiekowe

ESRB: Mature
PEGI: 16

Wymagania sprzętowe
Platforma

Windows 95/98
Mac OS
PlayStation

Nośniki

CD

Wymagania

Pentium 166 MHz
32 MB RAM

Następna gra w serii

Diablo: Hellfire (1997)

Strona internetowa
 Odbiór gry
Recenzje
Publikacja Ocena
PSX Extreme (PS) 8/10[5]
Secret Service (PC) 90%[6]
Oceny z agregatorów
Agregator Ocena
GameRankings

89,07% (PC)[7]
80,38% (PS)[8]

Diablofabularna gra akcji osadzona w konwencji dark fantasy, stworzona przez Blizzard North i wydana przez Blizzard Entertainment 31 grudnia 1996[2]. W 1997 ukazał się dodatek do gry zatytułowany Diablo: Hellfire[9].

Akcja gry toczy się na powierzchni i w podziemiach miasta Tristram znajdującego się w Królestwie Khanduras w świecie Sanktuarium. Gracz kontroluje samotnego bohatera walczącego, by usunąć ze świata Diablo – Pana Terroru. Rozgrywka toczy się w 16 głównych i kilku dodatkowych poziomach, które należy przebyć, by zmierzyć się z tytułowym przeciwnikiem. Diablo zajęło drugie miejsce na liście 25 najlepszych gier hack and slash według serwisu Gry-Online[10].

Rozgrywka

[edytuj | edytuj kod]

Diablo jest jednym z najlepiej rozpoznawalnych przykładów gatunku fabularnych gier akcji. Pomimo że gra zawiera typowe dla gier RPG elementy takie, jak zdobywanie kolejnych poziomów doświadczenia, wybór klasy postaci, czy zaklęcia i ekwipunek, wszystkie działania dokonywane są w czasie rzeczywistym, tak jak w grach akcji. Pod pewnymi względami Diablo przypomina gry roguelike, w odróżnieniu od tych ostatnich Diablo zawiera wysokiej (jak na tamte czasy) jakości grafikę, możliwość przywrócenia zapisanego stanu gry po śmierci bohatera, czy możliwość szybkiego opanowania gry. Spory wpływ na grę miały Angband i Moria[11]. Większość czynności wykonywana jest poprzez kliknięcie myszką, do zaklęć czy umiejętności mogą zostać przypisane skróty klawiaturowe.

Rozgrywka zbudowana jest wokół wypełnionych potworami podziemi miasta Tristram. W mieście gracz może zakupić przedmioty, naprawić posiadany ekwipunek czy uleczyć rany. Na grę składa się 16 poziomów podzielonych na cztery obszary. Każdy z obszarów dysponuje różną szatą graficzną, układem poziomów, poziomem oświetlenia, występującymi potworami i ścieżką dźwiękową. Pierwszy poziom każdego z obszarów dysponuje dodatkowym wyjściem, prowadzącym bezpośrednio do miasta Tristram. W grze dla pojedynczego gracza te dodatkowe wyjścia są zablokowane do momentu otwarcia ich od strony podziemi. W trybie wieloosobowym dodatkowe wyjścia są otwarte od początku rozgrywki, jednak aby z nich skorzystać należy posiadać odpowiedni poziom doświadczenia.

Diablo umożliwia wielokrotne powtórzenie rozgrywki ze względu na losowo generowany układ poziomów, rozmieszczenie potworów i przedmiotów. Ponadto, w grze dla pojedynczego gracza, tylko trzy główne zadania wymagane są do ukończenia głównej linii fabularnej, pozostałe dodawane są losowo, przez co nie jest możliwe przejście wszystkich zadań pobocznych przy jednorazowym ukończeniu gry. Uwzględniając powyższe, niemal niemożliwe jest uzyskanie dokładnie dwóch takich samych rozgrywek.

Produkcja

[edytuj | edytuj kod]

Pierwsze prace nad grą pod roboczym tytułem Diablo rozpoczęły się w 1995 roku. Rozwojem gry zajmowało się małe studio projektowe pod nazwą Condor Games (później Blizzard North) założone w 1993 roku przez takie osoby jak Max Schaefer, Erich Schaefer i David Brevik. Początkowo miała to być jednoosobowa, turowa gra RPG. Firma poszukiwała wydawcy, aż natrafiła na Blizzard Entertainment. Nowy wydawca zrezygnował z trybu turowego na rzecz walki w czasie rzeczywistym. Jak się później okazało była to kluczowa decyzja, która wpłynęła na charakterystyczną rozgrywkę dla tej serii. Prace nad grą przeciągały się do tego stopnia, że nie udało się jej wydać na planowany termin świąt Bożego Narodzenia w 1996 roku. W ciągu roku sprzedano ponad 750,000[12] kopii gry, a GameSpot ogłosił Diablo grą roku 1996[13].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Diablo. „Gry Komputerowe”. 07-08/1996, s. 5. CGS Computer Studio. 
  2. a b Diablo PC. Gry-Online. [dostęp 2020-09-20].
  3. Blizzard Entertainment: Starsze Gry. Blizzard Entertainment. [dostęp 2011-06-27].
  4. Hack and slash. Gry-Online. [dostęp 2012-04-02].
  5. Tomasz Staroń, Recenzje – Diablo, „PSX Extreme”, 5/1998, Katowice: Grupa 69, s. 21, ISSN 1429-172X.
  6. Rafał Gałecki, Diablo, „Secret Service”, 3/1997, Warszawa: ProScript Sp. z o.o., s. 53, ISSN 1230-7726.
  7. Diablo for PC. GameRankings. [dostęp 2013-11-20].
  8. Diablo for PlayStation. GameRankings. [dostęp 2013-11-20].
  9. Diablo: Hellfire. Gry-Online. [dostęp 2020-09-20].
  10. 25 najlepszych gier hack’n’slash w historii – diablo dobra lista. Gry-Online, 2015-02-14. [dostęp 2015-02-16]. (pol.).
  11. The Escapist Magazine, Secret Sauce: The Rise of Blizzard [zarchiwizowane 2014-02-11].
  12. Extended Diablo Retrospective. Battle.net, 2011-12-19. [dostęp 2012-05-20].
  13. Trent C. Ward: Diablo Review. GameSpot, 1997-01-23. [dostęp 2015-12-11].

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]