Dorota Zawadzka
Data i miejsce urodzenia |
30 listopada 1962 |
---|---|
Zawód, zajęcie | |
Alma Mater | |
Partia | |
Odznaczenia | |
Dorota Zawadzka (ur. 30 listopada 1962 w Warszawie) – polska psycholożka rozwojowa.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Jej matka była nauczycielką historii i wiedzy o społeczeństwie, a ojciec – socjologiem i urzędnikiem państwowym[1]. Ma starszą o sześć lat siostrę, Annę[2]. Ukończyła VII Liceum Ogólnokształcące im. Juliusza Słowackiego w Warszawie. Po maturze przez rok pracowała w sekretariacie zespołu szkół ekonomicznych, następnie odbyła dwuletnie studium nauczycielskie[3]. Następnie pracowała krótko w szkole podstawowej. Ukończyła studia na wydziale psychologii Uniwersytetu Warszawskiego, po czym została wykładowcą w katedrze psychologii rozwoju, a następnie – psychologii wychowawczej. Oprócz zajęć kursowych prowadziła autorskie fakultety dla studentów „Telewizja dla dziecka” i „Świat według dziecka”. Do 2007 prowadziła równolegle do UW, zajęcia z psychologii rozwoju człowieka w Szkole Wyższej Psychologii Społecznej w Warszawie.
Współpracuje z wieloma organizacjami pozarządowymi, czynnie wspierała akcję „Bicie jest głupie”. Współdziałała z Krajowym Centrum Kompetencji, wspierając m.in. kampanie społeczne: „Kocham nie biję”, „Kocham reaguję” oraz inne przedsięwzięcia społeczne. Zaangażowała się w działalność wspierającą nowelizację Ustawy o Przeciwdziałaniu Przemocy w Rodzinie, czynnie uczestnicząc w posiedzeniach komisji sejmowej i senackiej. Od 2000 współpracuje z Komitetem Ochrony Praw Dziecka; jest współautorką pomysłu konkursu „Świat przyjazny dziecku” realizowanego przez KOPD i od samego początku zasiada w jego kapitule. Ponadto jest współautorką projektu „Bezpieczne media”, który zaowocował w 2001 wprowadzeniem do TVP i innych stacji oznaczeń dotyczących ograniczeń wiekowych dla widzów programów telewizyjnych. W latach 1998–2007 prowadziła castingi do teleturnieju Jaka to melodia? oraz sprawowała opiekę psychologiczną nad uczestnikami w trakcie nagrań[4].
W latach 2000–2001 była współautorką oraz ekspertem w programie TVP1 Akademia IQ, który promował zdolne dzieci. W latach 2004–2006 była ekspertem w programie TVN Style Klub młodej mamy. Ogólnopolską popularność zyskała jako gospodyni programu TVN Superniania (2006–2008), ponadto współprowadziła program I Ty możesz mieć Superdziecko (2006–2007), a w 2008 została gospodynią autorskiego programu TVN Style Świat według dziecka. W latach 2008–2009 występowała na antenie Radia Kolor w audycji Kobiece prawdy[5]. W 2009 prowadziła autorski program FIK (Familijny Informator Kulturalny) dla TVN Warszawa. W latach 2009–2010 prowadziła w Radiu ZET audycję Anioły i Bachory. Od kwietnia 2011 na antenie TVN Style prowadziła program Dorota Zawadzka. Do tablicy[6]. W 2009 zagrała w teledysku do piosenki Video „Będzie piekło”. W 2010 uczestniczyła w 12. edycji programu rozrywkowego TVN Taniec z gwiazdami[7].
Od 2010 jest ambasadorką akcji Cała Polska Czyta Dzieciom. Współpracowała w latach 2010–2017 z Rzecznikiem Praw Dziecka. Zasiadała i aktywnie uczestniczyła w kapitułach akcji Firma Przyjazna Mamie i Hotel Przyjazny Rodzinie. We wrześniu 2012 została redaktor naczelną serwisu dla rodziców parenting.pl[8]. Była aktywną członkinią Polskiego Stowarzyszenia Blogerów i Vlogerów oraz zasiadała w jego komisji rewizyjnej. Jest sojuszniczką akcji „Ramię w ramię po równość” Kampanii Przeciw Homofobii. W październiku 2020 przystąpiła do Partii Zieloni[9].
Kontrowersje
[edytuj | edytuj kod]Dr Anna Golus krytycznie oceniła działalność Zawadzkiej w swojej rozprawie doktorskiej[10]. Zarzuciła jej m.in. wątpliwe moralnie wykorzystywanie dzieci w programach reality show (m.in. Superniania) oraz krytykowała metody wychowawcze prezentowane przez Zawadzką w książce „Superniania kontra trzyletni Antoś: jak telewizja uczy wychowywać dzieci” z 2022[11]. W wywiadzie udzielonym Krytyce Politycznej autorka stwierdziła, że „ten program – jak twierdzili twórcy, w tym odtwórczyni tytułowej roli – miał zmieniać wzory kulturowe (np. zwalczać przemoc wobec dzieci), ale w praktyce odzwierciedlał je i utrwalał”, a Zawadzka miała „uczyć rodziców, jak zastępować przemoc fizyczną – przemocą psychiczną”[12]. Krytyce poddała również proceder wykorzystywania wizerunku dzieci, naruszanie ich prywatnej przestrzeni przez ekipy telewizyjne i publikowanie wrażliwych, wstydliwych scen z ich życia w publicznej masowej telewizji[12]. Dorota Zawadzka odniosła się do tych zarzutów, twierdząc, że kilkanaście lat wcześniej wiedza i metody wychowawcze były inne niż te panujące w trzeciej dekadzie XXI wieku[13][14], ponadto w związku z publikacją, złożyła wniosek do sądu w sprawie naruszenia dóbr osobistych[15].
Życie prywatne
[edytuj | edytuj kod]W trakcie studiów wyszła za Romana Zawadzkiego, psychologa i pracownika naukowego Uniwersytetu Warszawskiego, z którym jednak rozwiodła się w 2006[16]. Mają dwóch synów: Pawła i Andrzeja[17][18]. W 2007 poślubiła Roberta Myślińskiego.
Odznaczenia i wyróżnienia
[edytuj | edytuj kod]Publikacje książkowe
[edytuj | edytuj kod]- D. Zawadzka, I ty możesz mieć super dziecko!, Warszawa 2006, Wydawnictwo W.A.B.
- D. Zawadzka, I ty możesz być super tatą!, Warszawa 2007, Wydawnictwo TVN.
- D. Zawadzka, I.A. Stanisławska, Moje dziecko – Jak mądrze kochać i dobrze wychowywać, Warszawa 2009, Jacek Santorski & Co Agencja Wydawnicza.
- D. Zawadzka, I.A. Stanisławska, Moje dziecko cz. II – Jak mądrze kochać i dobrze wychowywać dziecko w wieku szkolnym, Warszawa 2010, wyd. Czarna Owca.
- R. Myśliński, Siedem Supełków, Poznań 2007, Wydawnictwo Publicat (D. Zawadzka napisała wstęp i wyjaśnienia dla rodziców poprzedzające każdą z siedmiu historii).
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Zawadzka i Skrzydłowska-Kalukin 2012 ↓, s. 76.
- ↑ Zawadzka i Skrzydłowska-Kalukin 2012 ↓, s. 73.
- ↑ Zawadzka i Skrzydłowska-Kalukin 2012 ↓, s. 80.
- ↑ Zawadzka i Skrzydłowska-Kalukin 2012 ↓, s. 227, 228.
- ↑ Jesienna ramówka Radia Kolor. wirtualnemedia.pl, 2008-08-16. [dostęp 2019-12-06].
- ↑ Dorota Zawadzka, Do tablicy. tvnstyle.pl. [dostęp 2020-10-12].
- ↑ Edyta Górniak i Robert Korzeniowski w „Tańcu z gwiazdami”. wirtualnemedia.pl, 2010-08-10. [dostęp 2015-02-16].
- ↑ Dorota Zawadzka redaktor naczelną Parenting.pl. wirtualnemedia.pl, 2012-09-26. [dostęp 2012-10-05].
- ↑ Dorota Zawadzka wstąpiła do Partii Zieloni. polsatnews.pl, 2020-10-09. [dostęp 2020-10-12].
- ↑ Anna Golus , Udział dzieci w programach reality show a status dziecka w rodzinie i społeczeństwie: przypadek Superniani [online], 2020 [dostęp 2023-08-25] (pol.).
- ↑ Anna Golus , Superniania kontra trzyletni Antoś: jak telewizja uczy wychowywać dzieci, Wydanie I, Nie-Fikcja, Warszawa: Wydawnictwo Krytyki Politycznej, 2022, ISBN 978-83-67075-31-2 [dostęp 2023-08-25] .
- ↑ a b Katarzyna Przyborska , Próbuję powiększyć sobie łeb [rozmowa z Anną Golus] [online], KrytykaPolityczna.pl, 1 czerwca 2022 [dostęp 2023-08-25] (pol.).
- ↑ UrK, Dorota Zawadzka idzie do sądu. "Powinnam była zrobić to już 10 lat temu" [online], ksiazki.wp.pl, 14 czerwca 2022 [dostęp 2023-11-24] (pol.).
- ↑ Afera wokół "Superniani". Dorota Zawadzka odpiera zarzuty i zgłasza sprawę do sądu [online], naTemat.pl [dostęp 2023-11-24] (pol.).
- ↑ "Superniania" odpowiedziała na zarzuty o przemoc wobec dzieci. "Wymysł autorki" [online], Ofeminin, 15 czerwca 2022 [dostęp 2023-11-24] (pol.).
- ↑ Zawadzka i Skrzydłowska-Kalukin 2012 ↓, s. 98, 104, 112, 170.
- ↑ Gwiazdy i celebryci [online], kobieta.pl [dostęp 2024-04-23] (pol.).
- ↑ Sergiusz Królak: Była najsławniejszą pedagożką w kraju. Jak teraz wygląda życie „Superniani”?. plejada.pl, 2020-02-17. [dostęp 2020-10-12].
- ↑ Przyznawanie Orderów Uśmiechu. orderusmiechu.pl. [dostęp 2020-10-12].
- ↑ Lista odznaczonych Odznaką RPD [online], brpd.gov.pl, grudzień 2023 (pol.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Dorota Zawadzka, Katarzyna Skrzydłowska-Kalukin: Jak zostałam nianią Polaków. Wydawnictwo Czerwone i Czarne, 2012. ISBN 978-83-7700-036-6.