Elżbieta Kilińska
| Data urodzenia | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Wzrost |
173 cm | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Elżbieta Kilińska z domu Zalecińska (ur. 24 czerwca 1963 w Kluczborku) – polska lekkoatletka sprinterka, wielokrotna mistrzyni Polski.
Kariera
[edytuj | edytuj kod]Specjalizowała się w biegu na 400 metrów. Wystąpiła w tej konkurencji na mistrzostwach Europy w 1994 w Helsinkach, ale odpadła w eliminacjach, a w sztafecie 4 × 400 metrów, która biegła w składzie: Barbara Grzywocz, Monika Warnicka, Sylwia Pachut i Kilińska, zajęła w finale 7. miejsce[1].
W Pucharze Europy w 1989 w Gateshead zajęła 6. miejsce na 400 m i 5. miejsce w sztafecie 4 × 400 m, w Pucharze Europy w 1991 we Frankfurcie była 5. na 400 m i 7. w sztafecie 4 × 400 m, a w Pucharze Europy w 1993 w Rzymie zajęła w obu tych konkurencjach 7. miejsce[2].
Mistrzyni Polski w biegu na 400 metrów w latach 1989, 1991, 1992, 1993 i 1994 oraz w sztafecie 4 × 400 metrów w 1986, 1987, 1988, 1991 i 1993, wicemistrzyni w biegu na 400 metrów w 1990, w biegu na 200 metrów w 1993 i w sztafecie 4 × 400 metrów w 1989 i 1990 oraz brązowa medalistka w biegu na 200 metrów w 1991 i 1994[3]. Zdobyła również mistrzostwo Polski w hali na 400 metrów w 1992 oraz wicemistrzostwo w 1990, 1991, 1993 i 1994.
| Konkurencja | Data i miejsce | Wynik |
|---|---|---|
| bieg na 200 metrów | 14 lipca 1991, Kielce | 23,98 |
| bieg na 400 metrów | 29 czerwca 1991, Frankfurt nad Menem | 52,30 |
Była zawodniczką Chemika Kędzierzyn-Koźle.
Sukcesy sportowe
[edytuj | edytuj kod]| Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Czas biegu | Strata | Zwycięzca |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 17. | 9 sierpnia | 1994 |  Helsinki
|
bieg na 400 m | 53,19 s | - |  Marie-José Pérec
|
| 7. | 14 sierpnia | 1994 | Helsinki
|
sztafeta 4 x 400 m | 3:29,75 min | + 7,41 s | Francja
|
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Mirko Jalava (red.): Göteborg 2006 Statistics Handbook. Göteborg: European Athletics, 2006, s. 212 i 216.
- ↑ Encyklopedia (statystyczna) polskiej lekkiej atletyki: 1919-1994. Warszawa: PZLA, 1994, s. 249. ISBN 83-902509-0-X.
- ↑ Henryk Kurzyński, Leszek Luftman, Janusz Rozum, Maciej Rychwalski, Andrzej Socha: Historia finałów lekkoatletycznych mistrzostw Polski 1922-2011. Konkurencje kobiece. Bydgoszcz: Komisja Statystyczna PZLA, 2011, s. 49, 60, 61, 315-317. ISBN 978-83-934369-0-3.
- ↑ Elżbieta Kilińska [online], bieganie.pl [dostęp 2012-05-20] (pol.).
- ↑ Henryk Gąszczak, Polska lekkoatletyka w statystyce historycznej; lata 1920-2007 [online], statystyka.histor.pzla.pl [dostęp 2012-05-20] [zarchiwizowane z adresu 2011-06-30] (pol.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Encyklopedia (statystyczna) polskiej lekkiej atletyki: 1919-1994. Warszawa: PZLA, 1994. ISBN 83-902509-0-X.
- Henryk Kurzyński, Leszek Luftman, Janusz Rozum, Maciej Rychwalski, Andrzej Socha: Historia finałów lekkoatletycznych mistrzostw Polski 1922-2011. Konkurencje kobiece. Bydgoszcz: Komisja Statystyczna PZLA, 2011. ISBN 978-83-934369-0-3.
|