Przejdź do zawartości

Eleazar ben Jair

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Eleazar ben Jair
Data śmierci

73 n.e.

Eleazar ben Jair. (zm. 73 r. n.e.) – ostatni[potrzebny przypis] przywódca Żydów w czasie powstania przeciw Rzymianom 66–73 n.e[1].

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Potomek (być może wnuk) Judy Galilejczyka i krewny przywódcy sykariuszy Menachema[potrzebny przypis]. Po zdobyciu Jerozolimy przez Rzymian dowodził obroną Masady[1][2]. Wedle świadectwa Józefa Flawiusza zachęcił obrońców twierdzy do zbiorowego samobójstwa[potrzebny przypis].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b 9890151247972444270002 [online], viaf.org [dostęp 2024-08-06].
  2. DNB, Katalog der Deutschen Nationalbibliothek [online], portal.dnb.de [dostęp 2024-08-06].