Fado

Fado (tłum. los, przeznaczenie) – gatunek muzyczny powstały w XIX wieku w biednych dzielnicach portowych miast Portugalii, głównie w lizbońskich kwartałach Alfama i Mouraria. Fado to melancholijna pieśń^[1], wykonywana przez jednego wokalistę przy akompaniamencie dwóch gitar. Nazywane jest czasami portugalskim bluesem.

Istnieją dwa podstawowe rodzaje klasycznego fado: fado z Lizbony (śpiewane zarówno przez mężczyzn jak i kobiety) i śpiewane wyłącznie przez mężczyzn fado z Coimbry^[2].

Pierwszą udokumentowaną pieśniarką fado była Maria Severa, ale za największą pieśniarkę fado, uznawaną za królową, międzynarodowy symbol i wzorzec artysty tego gatunku, uważa się Amálię Rodrigues^[3].

W latach dziewięćdziesiątych XX wieku fado zaczęło przeżywać swój renesans, głównie za sprawą pojawienia się na scenie nowego pokolenia artystów śpiewających zarówno klasyczne, jak i uwspółcześnione fado. Najważniejsi z nich to Dulce Pontes, Mariza, Mísia, Cristina Branco, Mafalda Arnauth, Carminho, Aldina Duarte, Camané, Paulo Bragança i Kátia Guerreiro. Niektórzy z nich są znani również za granicami swojego kraju: Mariza odnosi duże sukcesy w Wielkiej Brytanii, Dulce Pontes – w Hiszpanii, Cristina Branco – w Holandii, a Mísia – we Francji.

Fado pozostaje gatunkiem muzycznym uprawianym prawie wyłącznie w swojej ojczyźnie – Portugalii. Wyjątkiem jest Japonia, gdzie jest garstka artystów śpiewających fado po japońsku (chociaż należy zaznaczyć, że zdaniem purystów gatunkowych fado zaśpiewane w innym języku niż portugalski przestaje być fado). Innym wyjątkiem jest holenderska artystka Nynke Laverman, która, zainspirowana twórczością Cristiny Branco, nagrała płytę z utworami fado śpiewanymi w języku fryzyjskim.

27 listopada 2011 roku fado, jako styl popularnych pieśni został wpisany na listę niematerialnego dziedzictwa UNESCO^[4].

Zobacz też

saudade

Przypisy

↑ Encyklopedia PWN: fado. [dostęp 2009-10-04].
↑ Douglas L. Wheeler, Walter C. Opello Jr.: Historical Dictionary of Portugal. Lanham: Scarecrow Press, 2010, s. 129. ISBN 978-0-8108-7075-8.
↑ Douglas L. Wheeler, Walter C. Opello Jr.: Historical Dictionary of Portugal. Lanham: Scarecrow Press, 2010, s. 130. ISBN 978-0-8108-7075-8.
↑ UNESCO, wpis dot. fado. [dostęp 2012-03-05].

Linki zewnętrzne

Portal do Fado (port. • ang.)
Portugalia on-line: fado. 2006-02-26. [dostęp 2009-10-04].

[Encyklopedia_PWN_fado-1] Encyklopedia PWN: fado. [dostęp 2009-10-04].

[Wheeler2010-s129-2] Douglas L. Wheeler, Walter C. Opello Jr.: Historical Dictionary of Portugal. Lanham: Scarecrow Press, 2010, s. 129. ISBN 978-0-8108-7075-8.

[Wheeler2010-s130-3] Douglas L. Wheeler, Walter C. Opello Jr.: Historical Dictionary of Portugal. Lanham: Scarecrow Press, 2010, s. 130. ISBN 978-0-8108-7075-8.

[UNESCO_wpis_dot_fado-4] UNESCO, wpis dot. fado. [dostęp 2012-03-05].

[1]

[2]

[3]

[4]