Przejdź do zawartości

Ferdynand Radziwiłł

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ferdynand Fryderyk Radziwiłł
Ilustracja
Herb
Trąby
Rodzina

Radziwiłłowie herbu Trąby

Data i miejsce urodzenia

19 października 1834
Berlin

Data i miejsce śmierci

28 lutego 1926
Rzym

Ojciec

Bogusław Fryderyk Radziwiłł

Matka

Leontyna Gabriela Clary et Aldringen

Żona

Pelagia Sapieha

Dzieci

z Pelagią Sapiehą:
Michał Władysław „Rudy”
Zygmunt
Karol Ferdynand
Maria Małgorzata Potocka
Janusz Franciszek

Odznaczenia
Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Wielki Orderu Świętego Grzegorza Wielkiego I Klasa Orderu Orła Czerwonego (Prusy) Baliw Wielkiego Krzyża Honoru i Dewocji – Zakon Maltański (SMOM) Kawaler/Dama Honoru i Dewocji – Zakon Maltański (SMOM)

Ferdynand Fryderyk Radziwiłł herbu Trąby (ur. 19 października 1834 w Berlinie, zm. 28 lutego 1926 w Rzymie) – książę, polski polityk.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Syn księcia generała Bogusława Fryderyka Radziwiłła i Leontyny Gabrieli von Clary und Aldringen, brat księcia Edmunda Radziwiłła i księcia Władysława Radziwiłła, jezuity[1]. Ojciec Małgorzaty i książąt: Janusza Franciszka, Michała Radziwiłła Rudego oraz Karola Ferdynanda.

W latach 1874–1919 poseł polski do Reichstagu z okręgu Ostrów-Odolanów-Ostrzeszów-Kępno, w latach 1889–1918 przewodził Kołu Polskiemu. Był także posłem pruskiego Landtagu. W latach kulturkampfu opowiadał się stanowczo po stronie polskiej. Zasłynął odważną interpelacją w sprawie strajków szkolnych we Wrześni. Zasiadał także dożywotnio w wyższej izbie parlamentu Rzeszy – Izbie Panów. Członek Szwajcarskiego Komitetu Generalnego Pomocy Ofiarom Wojny[2]. W 1919 jako były poseł do Reichstagu został posłem na polski Sejm Ustawodawczy w Warszawie. Jako najstarszy poseł objął funkcję marszałka seniora i przewodniczył pierwszemu posiedzeniu[3]. Mandat poselski sprawował do 1 czerwca 1919, kiedy nie został wybrał w wyborach uzupełniających w Wielkopolsce.

W połowie lat 70. XIX wieku ukrywał w Antoninie poszukiwanego przez władze pruskie księdza Walentego Śmigielskiego.

XII ordynat ołycki i przygodzicki. W 1922 roku posiadał majątki ziemskie o powierzchni 42 840 ha[4]. Rezydował w Antoninie. Główny fundator i patron kościoła farnego (ob. konkatedry) w Ostrowie Wielkopolskim.

Pochowany jest w podziemiach kaplicy Radziwiłłów w podostrowskim Antoninie.

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Kronika - Książę Ferdynand Radziwił, s.3-4. „Gazeta Lwowska” nr 164 (22 lipca 1914)
  2. Jerzy Holzer, Jan Molenda, Polska w pierwszej wojnie światowej, Warszawa 1967, s. 355
  3. Najstarszy parlamentarzysta polski Nowości Illustrowane 1919 nr 8 s. 4
  4. Wojciech Roszkowski, Lista największych właścicieli ziemskich w Polsce w 1922 r., w: Przegląd Historyczny, 1983, Tom 74 , Numer 2, s. 283
  5. Order Odrodzenia Polski. Trzechlecie pierwszej kapituły 1921–1924. Warszawa: Prezydium Rady Ministrów, 1926, s. 16.
  6. Radziwiłł Ferdynand Fryderyk (1834–1926). [w:] Polski Słownik Biograficzny t. XXX/1987 [on-line]. ipsb.nina.gov.pl. [dostęp 2019-02-23].
  7. Odznaczenia. Kurier Lwowski 1894 nr 32, s. 4
  8. Tadeusz Wojciech Lange: Szpitalnicy, Joannici, Kawalerowie Maltańscy. Warszawa 1999, s. 146.
  9. Stefan K. Kuczyński (red.): Zakon Maltański w Polsce. Jerzy Baranowski, Marcin Libicki, Andrzej Rottermund, Maria Starnawska. Warszawa: DiG, 2000, s. 228-229.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]