Przejdź do zawartości

Fortec Motorsport

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Fortec Motorsport
Ilustracja
James Walker podczas zmagań FR3.5 na torze Silverstone w 2008 roku
Pełna nazwa

Fortec Motorsport

Aktywna

od 1996 roku

Ważni ludzie
Założyciel

Richard Dutton

Dyrektor

Trevor Carlin

Inne
Debiut

1996

Mistrzostwa
konstruktorów

20022009: Brytyjska Formuła Renault
20062007: Brytyjska Formuła BMW
2011: Brytyjska Formuła Renault
2014: Brytyjska Formuła 3

Mistrzostwa
kierowców

2002: Brytyjska Formuła Renault (D. Watts)
2004: Brytyjska Formuła Renault (M. Conway)
20062007: Brytyjska Formuła BMW (N. Breen, M. Ericsson)
2006: Brytyjska Formuła Renault – zimowa edycja (S. Hall)
20062007: Brytyjska Formuła Renault (S. Hohenthal, D. Tappy)
20102011: Brytyjska Formuła Renault (T. Blomqvist, A. Lynn)
2010: Brytyjska Formuła Renault – zimowa edycja (A. Lynn, O. Rowland)
2012: Formuła Renault 3.5 (R. Frijns)
2014: Brytyjska Formuła 3 (Martin Cao)

Strona internetowa

Fortec Motorsportbrytyjski zespół wyścigowy, założony w 1996 przez Richarda Duttona. Obeznie ekipa startuje w Formule Renault 3.5, Europejskim Pucharze Formuły Renault 2.0, Europejskiej Formule 3, Brytyjskiej Formule 3, Brytyjskiej Formule Renault i British GT Championship. W przeszłości zespół pojawiał się także na starcie Formuły 3000, Brytyjskiej Formuły BMW, Europejskiej Formuły BMW, Formuły 3 Euro Series oraz Euroseries 3000.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Formuła BMW

[edytuj | edytuj kod]

W latach 2004–2010 Fortec angażowało się w Brytyjską Formułę BMW (przekształconej potem w Europejska, po połączeniu z Niemiecką). W sezonach 2006-2007 tytuł dla zespołu zdobywali Irlandczyk Niall Breen oraz Szwed Marcus Ericsson.

Formuła Renault

[edytuj | edytuj kod]

Zespół Richarda Duttona od początku istnienia bierze udział w Brytyjskiej Formule Renault. Począwszy od 2002 roku ekipa dominuje w serii, przegrywając jedynie w 2010 roku, kiedy to lepsza okazała się stajnia Manora. W klasyfikacji kierowców brytyjska stajnia triumfowała w 2002 roku, kiedy to najlepszy okazał się Danny Watts), natomiast w sezonie 2004 zwyciężył Mike Conway. W latach 2006–2007 mistrzami serii zostali Sebastian Hohenthal oraz Ducan Tappy, natomiast w sezonach 2010–2011 Tom Blomqvist i Alex Lynn. W sezonie 2004, za sprawą Stuarta Halla, ekipa triumfowała w zimowej edycji tej serii. W roku 2008 sukces powtórzył James Calado, natomiast w latach 2010–2011 Alex Lynn i Oliver Rowland.

W latach 2008–2009 oraz od 2011 roku brytyjska stajnia angażuje się także w europejską edycję tego serialu. W pierwszych dwóch latach startów ekipa zakończyła zmagania na odpowiednio 6 i 8 pozycji. W sezonie 2011 zespół uplasował się na 3. miejscu. W sezonie 2012 dzięki trzeciej pozycji Olivera Rowlanda w mistrzostwach i niezłej postawie innych kierowców zespół uplasował się na najniższym stopniu podium. W roku 2013 najlepszym kierowcą ekipy okazał się Jake Dennis, który był sklasyfikowany na czwartym miejscu. Sam zespół ukończył zaś sezon na trzeciej pozycji w klasyfikacji generalnej.

Formuła 3

[edytuj | edytuj kod]

Od 1996 roku zespół startuje w Brytyjskiej Formule 3. Pierwsze zwycięstwo dla zespołu odniósł przyszły kierowca Formuły 1 – Kolumbijczyk Juan Pablo Montoya – na torze Donington Park.

Od 2012 roku zespół rywalizuje we wznowionej Europejskiej Formule 3. Zespół spisał się nieźle, Félix Serrallés zdołał nawet wygrać wyścig, lecz ekipa nie została zgłoszona do mistrzostw, a więc nie była klasyfikowana. Rok później zespół startował już jako oficjalnie zgłoszona ekipa. Najlepiej spisał się Louis Felipe Derani, który był ósmy. Sam zespół został sklasyfikowany na czwartym miejscu w klasyfikacji generalnej.

Formuła 3000

[edytuj | edytuj kod]

W latach 1999–2000 ekipa Fortec brała udział w Międzynarodowej Formule 3000 (obecnie Seria GP2). Nie osiągnęła jednak sukcesów, plasując się w drugiej dziesiątce klasyfikacji, z dorobkiem kilku punktów. Jednym z jej kierowców był zawodnik ścigający się niegdyś w Formule 1Norberto Fontana.

Formuła Renault 3.5

[edytuj | edytuj kod]

Od sezonu 2007 Fortec Motorsports (tylko w tej serii widnieje pod taką nazwą) startuje w Formule Renault 3.5. Pierwsze podium dla zespołu uzyskał Malezyjczyk Fairuz Fauzy, plasując się na trzecim miejscu w 2008 roku. W sezonie 2009 ten sam kierowca odniósł pierwsze zwycięstwo. Sukces odnotował w pierwszym wyścigu na torze Hungaroring, po starcie z pole position. Cały sezon zakończył z tytuł wicemistrzowskim, natomiast brytyjska ekipa uplasowała się na 5. lokacie.

W roku 2010 Estończyk Sten Pentus dwukrotnie stanął na najwyższym stopniu podium, w Aragonii oraz Budapeszcie. Zmagania zakończył na 4. miejscu, podobnie jak cały zespół. W sezonie 2011 Amerykanin Alexander Rossi został pierwszym liderem mistrzostw, po zwycięstwie i drugiej lokacie w inauguracyjnej rundzie w Hiszpanii. Drugą wygraną odnotował na torze imienia Paula Ricarda. Drugi z zawodników stajni, Brazylijczyk César Ramos, dwukrotnie sięgnął po pierwsze pole startowe, na torze Aragon oraz Monza. Ostateczni kierowcy rywalizację ukończyli odpowiednio na 3. i 11. pozycji, natomiast w klasyfikacji konstruktorów Fortec po raz pierwszy skończył mistrzostwa na podium, zajmując drugą lokatę.

Sezon 2012 przyniósł już ekipie mistrzowski tytuł w klasyfikacji kierowców. Stało się tak za przyczyną Robina Frijnsa. Holender zwyciężył trzy wyścigi, lecz cały czas zajmował również wysokie lokaty, dlatego pokonał o 4 punkty faworyzowanego Jules’a Biachiego. Drugi kierowca zespołu - Kolumbijczyk Carlos Huertas zajął 16 pozycję. Ich osiągnięcia dały zespołowi ostatecznie 3 lokatę w klasyfikacji zespołów.

Na sezon 2013 Fortec zatrudnił Stoffela Vandoorne oraz Olivera Webba jako kierowców wyścigowych. Belg do końca walczył o mistrzowski tytuł. Ostatecznie cztery zwycięstwa w sezonie dały mu drugie miejsce i tytuł wicemistrza serii. W klasyfikacji zespołów ekipa również uplasowała się na drugim miejsce, przegrywając o 66 punktów z DAMS.

W 2014 ekipa korzystała z usług Siergieja Sirotkina oraz Oliver Rowland. Liczono na to, że junior Saubera podejmie walkę o tytuł, jednak ostatecznie to debiutujący Brytyjczyk stał się liderem zespołu. Odniósł on dwa zwycięstwa oraz siedmiokrotnie stawał na podium. Uzbierane 181 punktów dało mu czwarte miejsce w końcowej klasyfikacji kierowców. Rosjanin wygrał tylko jeden wyścig, podczas domowej rundy w Moskwie. Zespół zdobył łącznie 313 punktów, tylko o trzy mniej niż najlepsza ekipa DAMS.

Starty

[edytuj | edytuj kod]

Formuła Renault 3.5

[edytuj | edytuj kod]

W 2009 roku Fortec zawarł współpracę z malezyjską grupą Mofaz i startował w sezonie 2009 jako Mofaz Fortec Motorsport
Od sezon 2011 Fortec figuruje na liście startowej jako Fortec Motorsports

Rok Bolid Kierowcy Wyścigi Wygrane PP NO Pkt M.K. M.Z.
2007 Dallara-Renault Wielka Brytania James Walker 17 1 1 0 19 19 12
Francja Richard Philippe 11 0 0 0 0 33
Holandia Yelmer Buurman 4 0 0 0 15 20
Argentyna Esteban Guerrieri 2 0 0 0 0 39
2008 Dallara-Renault Wielka Brytania James Walker 17 0 0 0 36 13 9
Niemcy Julian Theobald 4 0 0 0 0 33
Malezja Fairuz Fauzy 13 0 0 0 17 18
2009 Dallara-Renault Malezja Fairuz Fauzy 17 1 2 1 98 2 5
Estonia Sten Pentus 17 0 0 0 23 16
2010 Dallara-Renault Estonia Sten Pentus 17 2 1 2 78 4 4
Wielka Brytania Jon Lancaster 17 0 1 2 39 13
2011 Dallara-Renault Stany Zjednoczone Alexander Rossi 17 2 0 1 156 3 2
Brazylia César Ramos 17 0 2 0 47 11
2012 Dallara-Renault Kolumbia Carlos Huertas 17 0 0 0 35 16 3
Holandia Robin Frijns 17 3 4 1 189 1
2013 Dallara-Renault Belgia Stoffel Vandoorne 17 4 3 2 214 2 2
Wielka Brytania Oliver Webb 16 0 0 0 27
2014 Dallara-Renault Rosja Siergiej Sirotkin 17 1 1 0 132 5 2
Wielka Brytania Oliver Rowland 17 2 3 1 181 4

Europejski Puchar Formuły Renault 2.0

[edytuj | edytuj kod]

Od sezon 2012 Fortec figuruje na liście startowej jako Fortec Motorsports

Rok Bolid Kierowcy Wyścigi Wygrane PP NO Pkt M.K. M.Z.
2008 Tatuus-Renault Wielka Brytania Dean Smith 14 0 0 0 11 17 6
Wielka Brytania Daniel McKenzie 14 0 0 0 0 36
Brazylia Gabriel Dias 12 0 0 0 3 24
Wielka Brytania Alex Morgan 14 0 0 0 17 14
2009 Tatuus-Renault Szwecja Kevin Kleveros 12 0 0 0 0 30 8
Wielka Brytania Oliver Webb 4 0 0 0 0 29
Szwecja Fredrik Blomstedt 2 0 0 0 0 41
Wielka Brytania James Calado 6 0 0 0 10 17
Wielka Brytania Will Stevens 4 0 0 0 0 34
2011 Tatuus-Renault Portoryko Félix Serrallés 14 0 0 0 41 12 3
Wielka Brytania Will Stevens 14 1 3 0 116 4
Malezja Fahmi Ilyas 2 0 0 0 0 43
Wielka Brytania Mitchell Gilbert 6 0 0 0 0 30
Zjednoczone Emiraty Arabskie Ed Jones 6 0 0 0 0 NS†
Wielka Brytania Alex Lynn 4 0 1 0 26 14
2012 Tatuus-Renault Finlandia Mikko Pakari 14 0 0 0 30 15 3
Nowa Zelandia Nick Cassidy 5 0 0 0 8 24
Rosja Aleksiej Czuklin 2 0 0 0 0 46
Holandia Steijn Schothorst 12 0 0 0 12 22
Stany Zjednoczone Gustavo Menezes 2 0 0 0 0 NS†
Rosja Jegor Orudżew 2 0 0 0 0 NS†
Zjednoczone Emiraty Arabskie Ed Jones 14 0 0 0 2 27
Wielka Brytania Oliver Rowland 14 1 0 0 109 3
Wielka Brytania Jake Dennis 6 0 0 0 31 12
Wielka Brytania Dan de Zille 2 0 0 0 0 NS
Wielka Brytania Josh Hill 4 0 0 0 8 25
2013 Tatuus-Renault Wielka Brytania Jake Dennis 14 0 1 1 130 4 3
Finlandia Mikko Pakari 14 0 0 0 17 17
Zjednoczone Emiraty Arabskie Ed Jones 12 0 0 0 45 11
Wielka Brytania Jack Aitken 2 0 0 0 0 NS†
Stany Zjednoczone Ryan Tveter 4 0 0 0 0 NS†
Wielka Brytania Matt Parry 2 0 0 0 0 NS†
2014 Tatuus-Renault Wielka Brytania Matt Parry 14 0 0 0 57 11 3
Wielka Brytania Jack Aitken 14 1 1 0 86 7
Estonia Martin Rump 14 0 0 0 8 20
Monako Charles Leclerc 6 0 0 0 0 NS†
Wielka Brytania Ben Barnicoat 1 0 0 0 0 NS†
Brazylia Thiago Vivacqua 2 0 0 0 0 NS†

† – zawodnik nie był liczony do klasyfikacji końcowej.

Europejska Formuła 3

[edytuj | edytuj kod]

Fortec figuruje na liście startowej jako Fortec Motorsports

Europejska Formuła 3
Rok Bolid Kierowcy Wyścigi Wygrane PP NO Pkt M.K. M.Z.
2012 Dallara F312 Volkswagen Holandia Hannes van Asseldonk 8 0 0 1 0 NS†
Portoryko Félix Serrallés 10 1 2 1 0 NS†
Wielka Brytania Alex Lynn 10 0 0 0 0 NS†
Brazylia Pipo Derani 8 0 0 0 0 NS†
2013 Dallara-Renault Portoryko Félix Serrallés 30 0 0 0 104 11 4
Brazylia Luis Felipe Derani 30 0 0 0 143 8
Wielka Brytania Josh Hill 15 0 0 0 56 12
Szwecja John Bryant-Meisner 6 0 0 0 2 25
Rosja Dmitrij Suranowicz 3 0 0 0 0 33
Zjednoczone Emiraty Arabskie Ed Jones 3 0 0 0 0 NS†
Wielka Brytania William Buller 15 0 0 0 39 16
Meksyk Alfonso Celis 3 0 0 0 0 34
2014 Dallara-Mercedes Australia Mitchell Gilbert 18 0 0 0 28 16 7
Meksyk Alfonso Celis 3 0 0 0 0 30
Hongwei Cao 3 0 0 0 0 32
Szwecja John Bryant-Meisner 21 0 0 0 6 21
Stany Zjednoczone Santino Ferrucci 6 0 0 0 0 19

† - zawodnik nie był liczony do klasyfikacji końcowej.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]