Przejdź do zawartości

Francesco Totti

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Francesco Totti
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

27 września 1976
Rzym

Wzrost

180 cm

Pozycja

pomocnik/napastnik

Kariera juniorska
Lata Klub
1984 Fortitudo Roma
1984–1986 Trastevere Calcio
1986–1989 ASD Lodigiani Calcio
1989–1992 AS Roma
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1992–2017 AS Roma 619 (250)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1992  Włochy U-15 6 (3)
1991–1992  Włochy U-16 13 (2)
1993–1995  Włochy U-18 14 (7)
1995–1997  Włochy U-21 8 (4)
1997  Włochy U-23 4 (2)
1998–2006  Włochy 58 (9)
W sumie: 103 (27)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
2017–2019 AS Roma (menadżer)
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Dorobek medalowy
Mistrzostwa świata
I miejsce Niemcy 2006
Mistrzostwa Europy
II miejsce Belgia/Holandia 2000
Mistrzostwa Europy U-21
złoto Hiszpania 1996
Mistrzostwa Europy U-19
srebro Grecja 1995
Igrzyska Śródziemnomorskie
złoto Włochy 1997
Mistrzostwa Europy U-16
srebro Turcja 1993
Odznaczenia
Order Zasługi Republiki Włoskiej III Klasy Order Zasługi Republiki Włoskiej IV Klasy Order Zasługi Republiki Włoskiej V Klasy (1951-2001)
Strona internetowa

Francesco Totti (ur. 27 września 1976 w Rzymie) – włoski piłkarz który występował na pozycji napastnika, przez całą karierę związany z AS Roma. Wychowanek i wieloletni kapitan tego klubu. W latach 1998–2006 reprezentant Włoch, mistrz świata z 2006 roku i wicemistrz Europy z 2000 roku.

Totti trafił do Romy w 1989 roku. Od 1992 roku występował w pierwszej drużynie tego klubu. Z zespołem Giallorossich zdobył mistrzostwo Włoch, 2 Puchary Włoch i 2 Superpuchary Włoch. Jest najlepszym strzelcem i zawodnikiem z największą liczbą występów w historii tego klubu. Popularnie nazywany Kapitanem, Gladiatorem czy też Królem Rzymu. Uznawany za jedną z największych legend klubu, Serie A i światowej piłki, a także za jeden z największych przykładów wierności klubowi, i przywiązania do klubowych barw. Z 250 zdobytymi bramkami jest najlepszym strzelcem spośród wszystkich aktywnych piłkarzy ligi włoskiej, a drugim w klasyfikacji wszech czasów. W 2014 r. został najstarszym zdobywcą gola w Lidze Mistrzów w historii. 28 maja 2017, w wieku 40 lat, rozegrał swój ostatni mecz w barwach Romy[1]. Uznawany jest za jednego z najlepszych piłkarzy w historii włoskiej piłki i jednego z najlepszych piłkarzy swojego pokolenia na świecie[2][3][4].

W latach 1998–2006 występował w reprezentacji Włoch. W kadrze rozegrał łącznie 58 spotkań, w których zdobył 9 bramek. W 2000 roku zdobył z drużyną Azzurrich srebrny medal Mistrzostw Europy, natomiast w 2006 roku mistrzostwo świata.

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

W 1989 Totti został piłkarzem juniorskiej drużyny AS Roma. W profesjonalnym składzie Romy Totti zadebiutował w wieku 16 lat, 28 marca 1993. Wraz z kolegami pokonał Brescia Calcio 2:0. W sezonie 1994/95 zdobył 4 gole w 21 występach, aby już w kolejnych latach zostać podstawowym graczem Romy. W latach 2000 i 2003 został we Włoszech wybrany Graczem Roku. Natomiast w sezonie 2000/01, zdobywając 13 goli, Totti pomógł swojemu klubowi zdobyć mistrzostwo kraju (pierwsze od sezonu 1982/83). Kolejny sezon Roma zakończyła na 2. pozycji w tabeli Serie A, ustępując miejsca Juventusowi. W sezonie 2003/04 Totti zdobył 20 goli; jednak Roma ustąpiła miejsca w tabeli Milanowi. W sezonie 2004/05 Roma była zmuszona czterokrotnie zmienić trenera. Mimo problemów Totti zdobył jednak 12 goli, a dzięki jego licznym asystom Vincenzo Montella strzelił w tym sezonie 21 bramek. 19 grudnia 2004 w meczu z Parmą Totti, strzelając 107. gola w barwach Romy pobił dotychczasowy rekord strzelecki ustanowiony przez Roberto Pruzzo. Podczas meczu z Empoli, 19 lutego 2006 roku, kapitan Romy doznał poważnej kontuzji – złamania lewej kości strzałkowej. Został wykluczony z gry na ponad trzy miesiące. W meczu Pucharu Włoch, 11 maja, pojawił się na boisku jako zmiennik; rzymski klub uległ jednak Interowi Mediolan 3:1. Podobnie, jak w sezonie 2004/05, Roma przegrała walkę o Puchar Włoch, a zwycięzcą ponownie został Inter. Sezon klub zakończył na 5. pozycji w tabeli, a występy w Lidze Mistrzów zagwarantowały mu werdykty w związku z aferą Calciopoli, które pozbawiły Juventus i Fiorentinę tej możliwości. Roma ostatecznie awansowała na 2. miejsce.

Drużyna wygrała 11 kolejnych meczów, wyrównując w ten sposób rekord AC Milan z sezonu 1989/90. Trener Luciano Spalletti zmienił taktykę zespołu z defensywnej na atakującą, mimo że nie miał do dyspozycji wszystkich napastników, w tym także Tottiego, przez znaczną część sezonu. W rezultacie AS Roma z pozycji 15. nadrobiła straty, kończąc sezon na 5. miejscu. Totti strzelił 15 goli grając jako pomocnik lub wysunięty napastnik.

W sezonie 2006/2007 zdobył Złotego Buta strzelając 26 bramek w lidze.

5 maja 2010 w finale Pucharu Włoch przegranym 0:1 z Interem Mediolan w końcowych minutach drugiej połowy otrzymał czerwoną kartkę za kopnięcie Mario Balotellego i został oskarżony przez Balotellego o rasistowskie i wulgarne zachowanie, w efekcie został zawieszony na cztery mecze Pucharu Włoch[5][6].

Z 250 strzelonymi bramkami w Serie A jest drugim najlepszym strzelcem w historii ligi włoskiej. Lepszy od niego jest tylko Silvio Piola (274). W maju 2017 roku AS Roma potwierdziła zakończenie kariery Włocha po sezonie 2016/2017[7]. Ostatni mecz w klubie z Rzymu Totti rozegrał 28 maja 2017 przeciwko Genoa CFC. Był to również ostatni mecz ligowy w sezonie 2016/2017. AS Roma wygrała wówczas 3:2 i zdobyła wicemistrzostwo Włoch.

Reprezentacja

[edytuj | edytuj kod]

Jako utalentowany nastolatek, Francesco zdobył gola w finałowym meczu Mistrzostw Europy U-18 w lipcu 1995 przeciwko Hiszpanii. Reprezentacja Włoch przegrała wówczas 1:4. Rok później, w finale Mistrzostw Europy U-21, dzięki jego golowi mecz przeciwko Hiszpanii zakończył się remisem 1:1. Italia świętowała triumf po serii rzutów karnych.

W dorosłej kadrze Squadra Azzurra zadebiutował 10 października 1998 w zwycięskim meczu kwalifikacyjnym do Euro 2000 przeciwko Szwajcarii. W ćwierćfinale turnieju finałowego zdobył gola w wygranym 2:0 meczu przeciwko Rumunii; następnie w półfinale przeciwko Holandii strzelił jednego z trzech karnych. W finale lepsi okazali się Francuzi.

Rozczarowanie nastąpiło podczas Mistrzostw Świata w Korei i Japonii w 2002. Podczas meczu drugiej rundy przeciwko Korei Południowej Totti dostał czerwoną kartkę, a Włosi przegrali 1:2.

Podczas Mistrzostw Europy 2004 14 czerwca w pierwszym meczu fazy grupowej po remisie 0:0 z Danią, duńska telewizja pokazała, że Christian Poulsen został opluty przez włoskiego rozgrywającego Tottiego. Totti otrzymał zakaz trzech meczów i udzielił „pełnych publicznych przeprosin”, po tym, jak zawiódł w swoim twierdzeniu, że został sprowokowany przez Poulsena[8][9]. Włochy zostały następnie wyeliminowane z turnieju w fazie grupowej i zajęły 3. miejsce w grupie.

Mistrzostwa Świata 2006

[edytuj | edytuj kod]

Występ Tottiego na Mundialu 2006 stanął pod znakiem zapytania z powodu kontuzji kostki, jakiej doznał kilka miesięcy przed mistrzostwami. Mimo że nie odzyskał w pełni swojej formy, powrócił do narodowej drużyny.

Zagrał w meczu 1/8 finału z Australią, który odbył się 26 czerwca. Wchodząc w 75. minucie za Del Piero Totti zapewnił swojej drużynie dalszą walkę o puchar. Tuż przed końcem meczu, w 95. minucie, wykorzystał podyktowany za faul na Fabio Grosso rzut karny. W meczu z Ukrainą Squadra Azzurra wygrała 3:0, a Totti miał swój udział w zdobyciu drugiej bramki – podał piłkę do Luca Toniego. Po 120 minutach półfinału Italia odniosła zwycięstwo 2:0 nad gospodarzami mistrzostw, a Totti zagrał od pierwszej minuty. 9 lipca Włosi pokonali Francję w konkursie rzutów karnych 5:3 (wynik po dogrywce 1:1).

Po Mistrzostwach Świata Totti zawiesił swoją karierę reprezentacyjną. 20 lipca 2007 roku oficjalnie ogłosił rezygnację z gry w narodowej koszulce.

Statystyki kariery

[edytuj | edytuj kod]
Charakterystyczna sylwetka Tottiego po zdobyciu gola, przedstawiona w formie graffiti
Aktualne na 4 czerwca 2017.[10]
Klub Sezon Serie A Coppa Italia UEFA Supercoppa Italiana Suma
Mecze Gole Asysty Mecze Gole Rozgr Mecze Gole Mecze Gole Mecze Gole
AS Roma 1992/1993 2 0 - 0 0 2 0
1993/1994 8 0 - 2 0 10 0
1994/1995 21 4 - 4 3 25 7
1995/1996 28 2 - 1 0 PU 7 2 36 4
1996/1997 26 5 - 1 0 PU 3 0 30 5
1997/1998 30 13 - 6 1 36 14
1998/1999 31 12 11 3 1 PU 8 3 42 16
1999/2000 27 7 11 2 0 PU 5 1 34 8
2000/2001 30 13 7 2 1 PU 3 2 35 16
2001/2002 24 8 7 0 0 LM 11 3 1 1 36 12
2002/2003 24 14 5 5 3 LM 6 3 35 20
2003/2004 31 20 9 0 0 PU 1 0 32 20
2004/2005 29 12 11 7 3 LM 4 1 40 16
2005/2006 24 15 10 2 0 PU 3 2 29 17
2006/2007 35 26 10 5 2 LM 9 4 1 0 50 32
2007/2008 25 14 5 3 3 LM 6 1 1 0 35 18
2008/2009 24 13 4 0 0 LM 7 2 1 0 32 15
2009/2010 23 14 6 2 0 LE 6 11 31 25
2010/2011 32 15 9 0 0 LM 8 2 1 0 40 17
2011/2012 27 8 7 2 0 LE 2 0 31 8
2012/2013 34 12 12 3 0 37 12
2013/2014 26 8 10 3 0 29 8
2014/2015 27 8 6 2 0 LM, LE 7 2 36 10
2015/2016 13 5 4 0 0 LM 2 0 15 5
2016/2017 18 2 3 4 1 LE 6 0 28 3
Łącznie w karierze 619 250 147 59 18 103 39 5 1 775 305
Po zakończeniu kariery przez Tottiego, jego numer został zastrzeżony przez włodarzy AS Romy

Sukcesy

[edytuj | edytuj kod]

Włochy

[edytuj | edytuj kod]

Indywidualne

[edytuj | edytuj kod]

Rekordy

[edytuj | edytuj kod]

Serie A

[edytuj | edytuj kod]
  • Piłkarz z największą liczbą bramek dla jednego klubu w Serie A (250 dla Romy)
  • Piłkarz z największą liczbą dubletów bramkowych w Serie A: (46)
  • Piłkarz z największą liczbą strzelonych rzutów karnych z rzędu w Serie A (71)
  • Piłkarz, który zdobył co najmniej jednego gola w kolejnych sezonach Serie A z rzędu (23)
  • Jedyny piłkarz w historii Serie A, który strzelał dwucyfrową liczbę bramek dla jednego klubu, przez 9 kolejnych sezonów.
  • Jedyny piłkarz w historii Serie A, który strzelał dwucyfrową liczbę bramek dla jednego klubu, przez 13 sezonów.
  • Najstarszy piłkarz, który zdobył dwie bramki w jednym meczu Serie A.
  • Piłkarz, z największą liczbą rozegranych sezonów dla jednego klubu w Serie A (25 dla Romy)[12]

AS Roma

[edytuj | edytuj kod]
  • Piłkarz Romy z największą liczbą występów w oficjalnych meczach (778)
  • Piłkarz Romy z największą liczbą bramek w oficjalnych meczach (307)
  • Piłkarz Romy z największą liczbą występów w Serie A (612)
  • Piłkarz Romy z największą liczbą bramek w Serie A (250)
  • Piłkarz Romy z największą liczbą występów w rozgrywkach UEFA (103)
  • Piłkarz Romy z największa liczbą bramek w rozgrywkach UEFA (38)
  • Piłkarz Romy z największą liczbą występów w Superpucharze Włoch (5)
  • Piłkarz Romy z największą liczbą kolejnych sezonów rozegranych w I zespole (25)
  • Piłkarz Romy z największa liczbą kolejnych sezonów rozegranych jako kapitan drużyny (19)
  • Piłkarz Romy z największą liczbą tytułów zdobytych przez kapitana drużyny (5)
  • Piłkarz Romy z największą liczbą goli zdobytych bezpośrednio z rzutu wolnego w Serie A (21)

Inne rekordy

[edytuj | edytuj kod]

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

20 czerwca 2005 Totti poślubił byłą włoską modelkę – Ilary Blasi. 6 listopada 2005 na świat przyszedł Cristian, 13 maja 2007 roku – córeczka Chanel, natomiast 10 marca 2016 – córeczka Isabel. Ilary jest dziennikarką telewizji MEDIASET.

Brat Tottiego, Riccardo, jest jego agentem.

Totti prowadzi szkółkę piłkarską nazwaną Numer Dziesięć. Posiada także zespół biorący udział w wyścigach motocyklowych – Totti Top Sport.

We wrześniu 2018 wydał swoją autobiografię zatytułowaną Un capitano (wyd. pol. Kapitan, Sine Qua Non, 2019), którą przygotował we współpracy z dziennikarzem sportowym Paolo Condò[15][16].

Film dokumentalny i miniserial o Tottim

[edytuj | edytuj kod]

Jesienią 2020 premierę kinową miał we Włoszech film dokumentalny o zawodniku pt. Mi chiamo Francesco Totti (tłum.: Nazywam się Francesco Totti). Jego reżyserem był Alex Infascelli. Głównym producentem dokumentu została wytwórnia Sky Studios Italia[17].

W 2021 powstał włoski, 6. odcinkowy fabularny miniserial biograficzny o Francesco Tottim pt. Speravo de morì prima (tłum.: Miałem nadzieję, że umrę najlepszy). Został on wyprodukowany przez Sky Studios Italia. Powstał on głównie w oparciu o oficjalną biografię piłkarza Un capitano (wyd. pol. Kapitan, Sine Qua Non, 2019). Każdy epizod trwa 40 minut. W rolę włoskiego napastnika wcielił się Pietro Castellitto. W 2022 serial był premierowo emitowany w Polsce na antenie Canal+ Premium pt. Kapitan. Francesco Totti. Następnego dnia po premierze telewizyjnej kolejne części produkcji udostępniane były w serwisach internetowych Canal+ online i Player.pl[18][19][20][21].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. To był jego ostatni mecz. Zobacz, jak Totti żegnał się z AS Romą [online], PrzegladSportowy.pl [dostęp 2017-05-28] (pol.).
  2. Rivera vota Totti: "Meglio di Baggio e Del Piero. E' il più grande degli ultimi 30 anni" – La Gazzetta dello Sport [online], www.gazzetta.it [dostęp 2017-11-23] (wł.).
  3. Francesco Totti still providing eternal quality for his beloved Roma | Football | The Guardian [online], www.theguardian.com [dostęp 2017-11-23] (ang.).
  4. Roma, Garcia: "Totti uno dei migliori nella storia del calcio" – La Gazzetta dello Sport [online], www.gazzetta.it [dostęp 2017-11-23] (wł.).
  5. [1]
  6. [2]
  7. AS Roma's Francesco Totti to retire from playing at the end of the season. eurosport.com. [dostęp 2017-05-07]. (ang.).
  8. Totti faces ban for spitting | Euro 2004 | The Guardian [online], theguardian.com [dostęp 2024-04-23] (ang.).
  9. Totti in 'spitting' probe | Euro 2004 | The Guardian [online], theguardian.com [dostęp 2024-04-23] (ang.).
  10. Francesco Totti, [w:] baza Transfermarkt (zawodnicy–podsumowanie występów) [dostęp 2020-12-05].
  11. Wraz z P. Nedvedem.
  12. Wraz z Paolo Maldinim, który rozegrał 25 sezonów, w barwach Milanu.
  13. Wraz z Dino Da Costą.
  14. Totti Sig. Francesco [online], quirinale.it (wł.).
  15. Totti wkrótce zaprezentuje swoją autobiografię [online], Goal.pl [dostęp 2019-06-06] (pol.).
  16. Totti. Kapitan. Autobiografia. Wydawnictwo SQN [online] [dostęp 2019-06-06] (pol.).
  17. Mi chiamo Francesco Totti. [dostęp 2022-01-19].
  18. Speravo de morì prima. Wildside, Sky, Capri Entertainment. 2021-03-19. [dostęp 2022-01-19].
  19. Jakub Szlendak, Serial o Tottim już niedługo we włoskim Sky [online], Piłkarski Biznes, 10 lutego 2021 [dostęp 2022-01-19] (pol.).
  20. Kapitan. Francesco Totti - serial online, Oglądaj na Player.pl [online], Player.pl [dostęp 2022-01-19] (pol.).
  21. Kapitan. Francesco Totti [online], CANAL+ [dostęp 2022-01-19] (pol.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]