Przejdź do zawartości

Front Stalingradzki

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Front Stalingradzki
Сталинградский фронт
Ilustracja
Dowództwo Frontu Stalingradzkiego: Nikita Chruszczow, Aleksiej Kiriczenko, Aleksiej Czujanow i Andriej Jeriomienko. Grudzień 1942
Historia
Państwo

 ZSRR

Sformowanie

1942

Rozformowanie

1942

Tradycje
Rodowód

Front Południowo-Zachodni

Kontynuacja

Front Południowy

Dowódcy
Pierwszy

marszałek Siemion Timoszenko

Ostatni

gen. płk Andriej Jeriomienko

Działania zbrojne
II wojna światowa
Bitwa o Stalingrad
Organizacja
Rodzaj sił zbrojnych

wojska lądowe

Podległość

Stawka

Skład

patrz: struktura organizacyjna

Front Stalingradzki (ros. Сталинградский фронт) – jedno z wielkich operacyjno-strategicznych ugrupowań wojsk Armii Czerwonej o kompetencjach administracyjnych i operacyjnych na zachodnim terytorium ZSRR, działający podczas wojny z Niemcami w czasie II wojny światowej.

Formowanie, przekształcenia i walki

[edytuj | edytuj kod]

Utworzony 12 lipca 1942 z wycofanych z rejonu Stalingradu wojsk Frontu Południowo-Zachodniego[1]. Rozwinął się na linii: Pawłowsk, Wierchni Mamon, Wiereszenka, Serafimowicz, Klecka, Sirotinka, Jeżowka, przeciwko części sił niemieckiej Grupy Armii "B". Brał udział w bitwie stalingradzkiej. 9 sierpnia został podporządkowany dowódcy Frontu Południowo-Wschodniego. 28 września 1942 Front Stalingradzki przemianowano na Front Doński, a jego nazwę przejął Front Południowo-Wschodni, który do 18 listopada prowadził walki obronne, a 19 – 30 listopada wspólnie z Frontem Dońskim i Frontu Południowo-Zachodniego dokonał okrążenia 6 Armii niemieckiej pod Stalingradem. 1 stycznia 1943 przemianowany na Front Południowy[1].

Struktura organizacyjna

[edytuj | edytuj kod]
Skład
Skład początkowy[1] W końcu lipca w skład weszły[1]
21 Armia
62 Armia
63 Armia
64 Armia
8 Armia Lotnicza.
38 Armia
57 Armia
odtworzona 28 Armia
Wołżańska Flotylla Wojskowa

Dowództwo frontu

[edytuj | edytuj kod]

Dowódcy frontu[1]:

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e Sobczak (red.) 1975 ↓, s. 146.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]