Przejdź do zawartości

Geografia transportu

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Geografia transportu – jeden z działów geografii komunikacji[1]. Przedmiotem badań jest transport osób i towarów w aspekcie przestrzennym, w powiązaniu ze środowiskiem geograficznym, przy uwzględnieniu czynników społeczno-ekonomicznych.

Ogólnie problematykę geografii transportu można podzielić na dwie grupy zagadnień:

  • dotyczące sieci transportowej, a więc dróg transportu oraz całej infrastruktury z tym związanej;
  • dotyczące działalności transportu – ruchu pojazdów oraz przewozu osób i ładunków.

Geografia transportu jest silnie powiązana z innymi działami nauki zajmującymi się komunikacją: ekonomiką transportu, logistyką czy naukami, które zajmują się technicznymi aspektami transportu – budową i eksploatacją sieci i środków transportu.

Pojęciem szerszym od geografii transportu jest geografia komunikacji, obejmująca zarówno zagadnienia związane z transportem, jak i łącznością (geografia łączności).

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Anna Runge, Jerzy Runge: Słownik pojęć z geografii społeczno-ekonomicznej. Videograf Edukacja, 2008, s. 104. ISBN 978-83-60763-48-3.