Gianantonio Capizucchi – Wikipedia, wolna encyklopedia

Gianantonio Capizucchi
Kardynał prezbiter
Data i miejsce urodzenia	24 października 1515 Rzym
Data i miejsce śmierci	28/29 stycznia 1569 Rzym
Miejsce pochówku	Bazylika św. Pankracego za Murami
Prefekt Trybunału Sygnatury Łaski
Okres sprawowania	1568–1569

Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Sakra biskupia	21 grudnia 1557
Kreacja kardynalska	20 grudnia 1555 Paweł IV
Kościół tytularny	San Pancrazio

Sukcesja apostolska
Data konsekracji	21 grudnia 1557
Konsekrator	Giovanni Giacomo Barba
Współkonsekratorzy	Cesare Cibo Ferdinando Pandolfini

Gianantonio Capizucchi (ur. 24 października 1515 w Rzymie, zm. 28 albo 29 stycznia 1569 tamże) – włoski kardynał.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 24 października 1515 roku w Rzymie, jako syn Cristofora Capizucchiego i Lavinii Castellany^[1]. Po studiach uzyskał stopień doktora utroque iure, a następnie został referendarzem Najwyższego Trybunału Sygnatury Apostolskiej i audytorem Roty Rzymskiej^[1]. 20 grudnia 1555 roku został kreowany kardynałem prezbiterem i otrzymał kościół tytularny San Pancrazio^[2]. Został członkiem Rzymskiej Inkwizycji i członkiem komisji mającej zreorganizować diecezje na terenie Niderlandów^[1]. 5 lipca 1557 roku został wybrany biskupem Lodi, a 21 grudnia przyjął sakrę^[2]. Ze względu na brak akceptacji Filipa II, Capizucchi nie mógł objąć, ani rezydować w diecezji do 1563 roku^[1]. Rok później, na prośbę Karola Boromeusza, papież wezwał Capizucchiego do Rzymu, gdyż zarzucano mu zbyt rozwiązłe życie^[1]. Został także członkiem komisji mającej rozstrzygnąć kwestię celibatu duchowieństwa, ponieważ sobór trydencki pozostawił tę kwestię bez rozwiązania^[1]. W latach 1567–1568 był kamerlingiem Kolegium Kardynałów, a w okresie 1568–1569 – prefektem Trybunału Sygnatury Łaski^[1]. Zmarł 28 albo 29 stycznia 1569 roku w Rzymie^[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h Gianantonio Capizucchi. The Cardinals of the Holy Roman Church. [dostęp 2019-02-13]. (ang.).
↑ ^a ^b Gianantonio Capizucchi. catholic-hierarchy.org. [dostęp 2019-02-13]. (ang.).

Prefekci Najwyższego Trybunału Sygnatury Apostolskiej

Prefekci Trybunału Sygnatury Sprawiedliwości	Giovanni Arcimboldi (1484–1488) Antoniotto Pallavicini (1491?–1493) Giovanni Antonio Sangiorgio (1493–1509) Leonardo Grosso della Rovere (1509–1520) Lorenzo Campeggio (1520–1539) Giacomo Simoneta (1539–1539) Bartolomeo Guidiccioni (1540–1549) Girolamo Verallo (1550–1555) Fabio Mignanelli (1555–1557) Antonio Trivulzio (1557–1559) Giacomo Puteo (1559–1563) Ludovico Simonetta (1563–1568) Gianpaolo Della Chiesa (1568–1575) Alessandro Sforza (1575–1581) Alessandro Riario (1581–1585) Giovanni Battista Castrucci (1585–1595) Bartolomeo Ferratini, proprefekt (1595–1599) Cinzio Passeri Aldobrandini (1599–1610) Maffeo Barberini (1610–1623) Berlinghiero Gessi, proprefekt (1623–1623) Francesco Barberini (1623–1628) Antonio Barberini (1628–1633) Berlinghiero Gessi (1633–1639) Francesco Barberini (1639–1640) Giulio Cesare Sacchetti (1640–1661) Flavio Chigi (1661–1693) Fulvio Astalli, proprefekt (1693–1696) Giovanni Giacomo Cavallerini (1696–1699) Fabrizio Spada, proprefekt (1699–1700), prefekt (1700–1717) Bernardino Scotti, proprefekt (1717–1718), prefekt (1718–1726) Lorenzo Corsini (1726–1730) Alamanno Salviati (1730–1733) Neri Maria Corsini (1733–1769) Andrea Corsini (1769–1795) Leonardo Antonelli (1795–1801) Ercole Consalvi (1801–1817) Antonio Dugnani (1817–1818) Diego Innico Caracciolo (1818–1820) Giovanni Battista Quarantotti (1820–1820) Wakat (1820–1825) Giuseppe Spina (1825–1828) Giovanni Francesco Falzacappa (1828–1840) Antonio Domenico Gamberini (1840–1841) Vincenzo Macchi (1841–1854) Mario Mattei (1854–1858) Pietro Marini (1858–1863) Camillo di Pietro (1863–1867) Carlo Sacconi (1867–1877) Teodolfo Mertel (1877–1878) Carlo Luigi Morichini (1878–1879) Wakat (1879–1884) Luigi Serafini (1884–1885) Isidoro Verga (1885–1888) Luigi Pallotti (1889–1890)
Prefekci Sygnatury Łaski	Antoniotto Pallavicini (1491–1503) Giovanni Antonio Sangiorgio (1503–1504) Clemente Grosso della Rovere (1504–1504) Galeotto Franciotti della Rovere (1504–1508) Pietro Accolti, główny referendarz (1508–1511), prefekt (1511–1532) Paolo Emilio Cesi (1532?–1537) Giacomo Simoneta (1537–1539) Pierpaolo Parisio (1539–1545) Niccolò Ardinghelli (1545–1547) Bartolomeo Guidiccioni (1547–1549) Francesco Sfondrati (1550–1550) Giovanni Angelo Medici (1550–1559) Vitellozzo Vitelli (1560–1568) Gianantonio Capizucchi (1568–1569) Antonio Carafa (1569–1591) Paolo Emilio Sfondrati (1591–1618) Scipione Caffarelli-Borghese (1618–1633) Antonio Barberini (1633–1667) Camillo Francesco Maria Pamphili, proprefekt (1645–1647) Giacomo Rospigliosi (1667–1684) Benedetto Pamphili (1685–1730) Antonio Felice Zondadari (1730–1737) Giuseppe Firrao (1737–1744) Prospero Colonna di Sciarra (1744–1765) Giovanni Costanzio Caracciolo (1765–1780) Gregorio Antonio Maria Salviati (1780–1794) Wakat (1794–1826) Giovanni Caccia-Piatti (1826–1833) Luigi Bottiglia Savoulx (1834–1836) Francesco Tiberi Contigliano (1837–1839)
Prefekci Najwyższego Trybunału Sygnatury Apostolskiej (od 1908)	Vincenzo Vannutelli (1908–1914) Michele Lega (1914–1920) Augusto Silj (1920–1926) Francesco Ragonesi (1926–1931) Bonaventura Cerretti (1931–1933) Enrico Gasparri (1933–1946) Massimo Massimi (1946–1954) Giuseppe Bruno (1954–1954) Gaetano Cicognani proprefekt (1954–1959) Francesco Roberti (1959–1969) Dino Staffa (1969–1977) Pericle Felici (1977–1982) Aurelio Sabattani, proprefekt (1982–1983) prefekt (1983–1988) Achille Silvestrini (1988–1991) Gilberto Agustoni, proprefekt (1992–1994), prefekt (1994–1998) Zenon Grocholewski (1998–1999) Mario Francesco Pompedda (1999–2004) Agostino Vallini (2004–2008) Raymond Leo Burke (2008–2014) Dominique Mamberti (od 2014)