Przejdź do zawartości

Giovanni Lanfranco

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Giovanni Lanfranco
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

26 stycznia 1582
Terenzo k. Parmy

Data i miejsce śmierci

30 listopada 1647
Rzym

Narodowość

włoska

Dziedzina sztuki

malarstwo

Epoka

barok

podpis
Zwiastowanie (1610-30)
Zmartwychwstanie (1622)

Giovanni Lanfranco, zw. także Giovanni di Stefano (ur. 26 stycznia 1582 w Terenzo k. Parmy, zm. 30 listopada 1647 w Rzymie) – włoski malarz i rysownik okresu baroku.

Był uczniem Agostina Carracciego i Guida Reniego. Działał w Rzymie, Neapolu (1634-46), Parmie i Bolonii. Zasłynął jako twórca momumentalnych iluzjonistycznych malowideł sklepiennych i kopułowych (m.in. w kościołach Sant'Andrea della Valle w Rzymie i San Martino w Neapolu) oraz obrazów ołtarzowych. Malował też sceny mitologiczne i historyczne. Współpracował z Annibale Carraccim przy dekoracji Palazzo Farnese w Rzymie. Tworzył pod wpływem Caravaggia, Paola Veronesego i Correggia. Jego malarstwo cechują silne efekty światłocieniowe oraz dramatyczne napięcie akcji.

Wywarł wpływ na takich malarzy, jak Anastasio Fontebuoni (1571–1626), Francesco Cozza (1605-1682), Giacinto Brandi (1621-1691) oraz Simon Vouet i François Perrier (1590-1650).

Wybrane dzieła

[edytuj | edytuj kod]
  • Cudowne rozmnożenie chleba i ryb - 1620-23, 229 x 426 cm, Narodowa Galeria Irlandii, Dublin
  • Ekstaza św. Małgorzaty z Cortony - 1622, 230 x 185 cm, Galleria Palatina, Florencja
  • Hagar na pustyni - 138 x 159 cm, Luwr, Paryż
  • Św. Karol Boromeusz - 1617-18, 182 x 118 cm, Gemäldegalerie, Berlin
  • Madonna z Dzieciątkiem i świętymi - 1622-23, 220 x 128 cm, Kunsthistorisches Museum, Wiedeń
  • Prorok Eliasz na pustyni budzony przez anioła - 1625, 212 x 230 cm, Rijksmuseum, Amsterdam
  • Rzymska naumachia - ok. 1634, 181 x 363 cm, Prado, Madryt
  • Św. Cecylia z aniołem - 1617-18, 87,5 x 108 cm, National Gallery of Art, Waszyngton
  • Św. Urszula z towarzyszkami - 1622, 209 x 138 cm, Galleria Nazionale d’Arte Antica, Rzym
  • Uczta gladiatorów - ok. 1634, 232 x 355 cm, Prado, Madryt
  • Triumf cesarza w Rzymie - ok. 1634, 230 x 332 cm, Prado, Madryt
  • Wenus grająca na harfie (Alegoria muzyki) - 1630-34, 214 x 150 cm, Galleria Nazionale d’Arte Antica, Rzym
  • Wniebowzięcie Marii Magdaleny - ok. 1616, 109 x 78 cm, Museo di Capodimonte, Neapol
  • Wróżbici rzymscy - ok. 1634, 181 x 362 cm, Prado, Madryt
  • Zbawieni duszy - 1613, Museo di Capodimonte, Neapol
  • Zwiastowanie - 1610-30, 74 x 54 cm, Ermitaż, Sankt Petersburg

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]