Giovanni Lanfranco
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Narodowość |
włoska |
Dziedzina sztuki | |
Epoka | |
Giovanni Lanfranco, zw. także Giovanni di Stefano (ur. 26 stycznia 1582 w Terenzo k. Parmy, zm. 30 listopada 1647 w Rzymie) – włoski malarz i rysownik okresu baroku.
Był uczniem Agostina Carracciego i Guida Reniego. Działał w Rzymie, Neapolu (1634-46), Parmie i Bolonii. Zasłynął jako twórca momumentalnych iluzjonistycznych malowideł sklepiennych i kopułowych (m.in. w kościołach Sant'Andrea della Valle w Rzymie i San Martino w Neapolu) oraz obrazów ołtarzowych. Malował też sceny mitologiczne i historyczne. Współpracował z Annibale Carraccim przy dekoracji Palazzo Farnese w Rzymie. Tworzył pod wpływem Caravaggia, Paola Veronesego i Correggia. Jego malarstwo cechują silne efekty światłocieniowe oraz dramatyczne napięcie akcji.
Wywarł wpływ na takich malarzy, jak Anastasio Fontebuoni (1571–1626), Francesco Cozza (1605-1682), Giacinto Brandi (1621-1691) oraz Simon Vouet i François Perrier (1590-1650).
Wybrane dzieła
[edytuj | edytuj kod]- Cudowne rozmnożenie chleba i ryb - 1620-23, 229 x 426 cm, Narodowa Galeria Irlandii, Dublin
- Ekstaza św. Małgorzaty z Cortony - 1622, 230 x 185 cm, Galleria Palatina, Florencja
- Hagar na pustyni - 138 x 159 cm, Luwr, Paryż
- Św. Karol Boromeusz - 1617-18, 182 x 118 cm, Gemäldegalerie, Berlin
- Madonna z Dzieciątkiem i świętymi - 1622-23, 220 x 128 cm, Kunsthistorisches Museum, Wiedeń
- Prorok Eliasz na pustyni budzony przez anioła - 1625, 212 x 230 cm, Rijksmuseum, Amsterdam
- Rzymska naumachia - ok. 1634, 181 x 363 cm, Prado, Madryt
- Św. Cecylia z aniołem - 1617-18, 87,5 x 108 cm, National Gallery of Art, Waszyngton
- Św. Urszula z towarzyszkami - 1622, 209 x 138 cm, Galleria Nazionale d’Arte Antica, Rzym
- Uczta gladiatorów - ok. 1634, 232 x 355 cm, Prado, Madryt
- Triumf cesarza w Rzymie - ok. 1634, 230 x 332 cm, Prado, Madryt
- Wenus grająca na harfie (Alegoria muzyki) - 1630-34, 214 x 150 cm, Galleria Nazionale d’Arte Antica, Rzym
- Wniebowzięcie Marii Magdaleny - ok. 1616, 109 x 78 cm, Museo di Capodimonte, Neapol
- Wróżbici rzymscy - ok. 1634, 181 x 362 cm, Prado, Madryt
- Zbawieni duszy - 1613, Museo di Capodimonte, Neapol
- Zwiastowanie - 1610-30, 74 x 54 cm, Ermitaż, Sankt Petersburg
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Barok, Albert Rovira (red.), Maria Mach (tłum.), Łódź: Galaktyka, 1999, ISBN 83-87914-03-7, OCLC 830299699 .
- Maria Jacniacka, Lanfranco Giovanni, [w:] Encyklopedia katolicka, t. 10, Lublin: Tow. Nauk. KUL, 2004, ISBN 83-7306-195-9.
- Leksykon malarstwa od A do Z, Warszawa: Muza S.A., 1992, ISBN 83-7079-076-3.
- Sztuka świata, t. 13, Leksykon L-Z, Warszawa: Arkady, 2000, ISBN 83-213-4135-7.
- ISNI: 0000000083431594
- VIAF: 41918081
- ULAN: 500022495
- LCCN: n83237456
- GND: 119322870
- LIBRIS: gdsvwqn047hl53b
- BnF: 12367017m
- SUDOC: 032688709
- SBN: BVEV068056
- NLA: 35219311
- NKC: mzk2006322979
- BNE: XX970712
- NTA: 070638527
- Open Library: OL5451718A
- PLWABN: 9810671826105606
- NUKAT: n2006152167
- J9U: 987007444606005171
- PTBNP: 271053
- CONOR: 112640867