Gorysz siny
Systematyka[1][2] | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Podkrólestwo | |||
Nadgromada | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Nadklasa | |||
Klasa | |||
Nadrząd | |||
Rząd | |||
Rodzina | |||
Rodzaj | |||
Gatunek |
gorysz siny | ||
Nazwa systematyczna | |||
Peucedanum cervaria (L.) Cusson ex Lapeyr. Hist. Pl. Pyrénées 149 1813[3] | |||
Synonimy | |||
|
Gorysz siny (Peucedanum cervaria (L.) Lapeyr.) – gatunek byliny z rodziny selerowatych. Występuje w Europie południowej i środkowej od Hiszpanii po środkową i południową część europejskiej Rosji. Obecny poza tym w Algierii[3]. W Polsce rośnie na rozproszonych stanowiskach na obszarze całego kraju z wyjątkiem gór, częściej w pasie wyżyn, na Nizinie Śląskiej i w dolinie dolnej Wisły[4]. Ludowa nazwa: „jeleniec”[5].
Morfologia
[edytuj | edytuj kod]- Łodyga
- Słabo rozgałęziona, pełna, naga, w górze niemal bezlistna i tam bruzdowana[5][6]. Osiąga wysokość od 30 do 150 cm[6]. Pod ziemią ma postać walcowatego lub nieco bulwiastego kłącza, z tuniką resztek nasad liści u nasady pędu nadziemnego[6].
- Liście
- W większości odziomkowe, które są ogonkowe, osiągają długość do 50 cm, mają blaszkę w zarysie jajowatą lub szerokotrójkątną, 2–3 razy pierzasto złożoną. Listki szerokie, kształtu jajowatego, ułożone w jednej płaszczyźnie; dolne częściowo klapowane, ostro piłkowane, skórzaste, sinozielone od spodu, nagie. Liście górne są nieliczne, z niewielką blaszką, osadzone na pochwach liściowych[5][6].
- Kwiaty
- Drobne, zebrane w złożone i duże baldachy (9–30-ramienne), z wielokwiatowymi baldaszkami. Szypuły baldaszków omszone. Pokrywy i pokrywki są liczne, odgięte w dół, szczeciniaste. Płatki barwy białej (różowe w pączku), kształtu odwrotnie jajowatego, wycięte na szczycie, opatrzone łatką[5].
- Owoce
- Rozłupnie szerokojajowate do eliptycznych, o długości od 4 do 6 mm, z trzema słabo zaznaczonymi żebrami grzbietowymi i dwoma brzeżnymi oskrzydlonymi[5][6].
Biologia i ekologia
[edytuj | edytuj kod]Bylina, hemikryptofit. Kwitnie od czerwca do sierpnia[6]. Kwiaty zapylane są przez owady. Owoce rozsiewane są głównie przez wiatr[7].
Występuje na glebach suchych i świeżych, mezotroficznych, o odczynie obojętnym i zasadowym[5], preferuje gleby zasobne w węglan wapnia[7]. Najczęściej rośnie w ciepłolubnych dąbrowach i powiązanych z nimi zbiorowiskach okrajkowych[5], poza tym na słonecznych zboczach, suchych murawach, w widnych zaroślach i na porębach[6].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
- ↑ Peter F. Stevens , Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-05-01] (ang.).
- ↑ a b c Peucedanum cervaria (L.) Lapeyr., [w:] Plants of the World Online [online], Royal Botanic Gardens, Kew [dostęp 2024-09-23] .
- ↑ Atlas rozmieszczenia roślin naczyniowych w Polsce, Adam Zając, Maria Zając (red.), Kraków: Pracownia Chorologii Komputerowej Instytutu Botaniki Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2001, s. 402, ISBN 83-915161-1-3, OCLC 831024957 .
- ↑ a b c d e f g Leokadia Witkowska-Żuk: Rośliny leśne. Warszawa: Multico, 2013. ISBN 978-83-7073-359-9.
- ↑ a b c d e f g Marian Koczwara , Flora polska. Rośliny naczyniowe Polski i ziem ościennych. T. IX. Dwuliścienne wolnopłatkowe-dwuokwiatowe. Cz. VII, Kraków 1960, s. 116-117 .
- ↑ a b Anna Cwener , Barbara Sudnik-Wójcikowska , Rośliny kserotermiczne, Warszawa: Multico Oficyna Wydawnicza, 2012, s. 254, ISBN 978-83-7073-982-9 .
- BioLib: 40363
- EoL: 5044414
- EUNIS: 151621
- FloraWeb: 4195
- GBIF: 3632037
- identyfikator iNaturalist: 485949
- IPNI: 846004-1
- NCBI: 63024
- identyfikator Plant List (Royal Botanic Gardens, Kew): kew-2403403
- Plants of the World: urn:lsid:ipni.org:names:846004-1
- Tela Botanica: 48459
- identyfikator Tropicos: 1700181
- CoL: 4FF6P