Gorzyczany
50°38′13″N 21°36′28″E/50,636944 21,607778| wieś | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2011) | |
| Strefa numeracyjna |
15 |
| Kod pocztowy |
27-650[4] |
| Tablice rejestracyjne |
TSA |
| SIMC |
0806766[5] |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego  | |
Położenie na mapie powiatu sandomierskiego  | |
Położenie na mapie gminy Samborzec  | |
| 50°38′13″N 21°36′28″E/50,636944 21,607778[1]
| |
Gorzyczany – wieś w Polsce położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie sandomierskim, w gminie Samborzec[5][6].
| SIMC | Nazwa | Rodzaj |
|---|---|---|
| 0806772 | Dwór | część wsi |
Opis
[edytuj | edytuj kod]Wieś położona jest w dolinie rzeki Gorzyczanki pomiędzy wysoką krawędzią wyżyny samborzeckiej, wsiami Żuków i Bystrojowice a linią wzniesienia dużego pasma lessowego od strony wsi Szewce i Chobrzany.
Od północy wieś Gorzyczany graniczy z Żukowem (1 km) i Bystrojowicami (0,5 km), od zachodu z Chobrzanami (0,5 km), od południa z miejscowością Sośniczany (2 km), a od wschodu z wioskami Szewce (1 km) i Samborzec (2 km). Wieś położona jest w województwie świętokrzyskim, w powiecie sandomierskim, w gminie Samborzec. Zajmuje powierzchnię 529,26 ha, z tego powierzchnia użytków rolnych wynosi 503 ha. Na użytki rolne składają się w większości sady, ogrody i grunty rolne.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Gorzyczany, wieś nad rzeką Gorzyczanką, położona w odległości jednej mili od Wisły, powiat sandomierski, gmina Samborzec, parafia Chrobrzany[7]. Wieś posiada rodowód sięgający XI wieku. Dowodem są wykopaliska monet polskich z XI wieku, a także wendyjskich na terenie wsi.
Z XIV wieku pochodzi zapis transakcji dokonanej przez Piotra, dziedzica Gorzyczan, który w roku 1366 sprzedaje łąkę we wsi Szewce opatowi koprzywnickiemu za 8 grzywien. Wymieniona jest także wieś w dokumencie. z 1362 r. (Kodeks małopolski, T. I s.312 i III, s.198)[8]
Za czasów Długosza (Liber beneficiorum II,380) Gorzyczany należały do Alberta Strachoty Gorzyckiego herbu Starykoń i Mikołaja Chroberskiego herbu Topór.
Według spisu miast, wsi, osad Królestwa Polskiego z 1827 roku było tu 37 domów i 220 mieszkańców. W roku 1881 wieś liczyła 52 domy i 400 mieszkańców.
Folwark Gorzyczany z attynencyą Chrapy i wsiami: Gorzyczany i Koćmierzów został nabyty w roku 1874 za kwotę 39000 rubli srebrnych. Rozległość dominialna dóbr wynosiła 643 mórg,
W latach 1954–1959 wieś należała i była siedzibą władz gromady Gorzyczany, po jej zniesieniu w gromadzie Samborzec.
Dawne części wsi – obiekty fizjograficzne
[edytuj | edytuj kod]W latach 70. XX wieku przyporządkowano i opracowano spis lokalnych części integralnych dla Gorzyczan
| Nazwa wsi – miasta | Nazwy części wsi – miasta |
Nazwy obiektów fizjograficznych – charakter obiektu |
|---|---|---|
| I. Gromada SAMBORZEC | ||
|
|
|
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 9 stycznia 2024, identyfikator PRNG: 35216
- ↑ Wieś Gorzyczany w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2022-02-20], liczba ludności na podstawie danych GUS.
- ↑ GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r..
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 322 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
- ↑ a b c GUS. Wyszukiwarka TERYT
- ↑ a b Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ Gorzyczany, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. II: Derenek – Gżack, Warszawa 1881, s. 735.
- ↑ Gorzyczany, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 1: Abablewo – Januszowo, Warszawa 1900, s. 524.
- ↑ Por. Leon Kaczmarek (red. nauk. zeszytu), Witold Taszycki (red. nauk. wyd.): Urzędowe Nazwy miejscowości i obiektów fizjograficznych. 32. Powiat sandomierski województwo kieleckie. Komisja ustalania nazw miejscowości i obiektów fizjograficznych (do użytku służbowego). Z: 33. Warszawa: Urząd Rady Ministrów. Biuro do Spraw Prezydiów Rad Nadzorczych, 1970, s. 48.
| Wsie | |
|---|---|
| Części wsi |
|
| Kolonie wsi |
|
| Zniesione kolonie |
