Przejdź do zawartości

Gregor Deschwanden

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Gregor Deschwanden
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

27 lutego 1991
Horw

Klub

SC Horw

Wzrost

185 cm[1]

Debiut w PŚ indywidualnie

4 grudnia 2011 w Lillehammer (47. miejsce)

Debiut w PŚ drużynowo

7 lutego 2010 w Willingen (13. miejsce)

Pierwsze punkty w PŚ

1 grudnia 2012 w Ruce (30. miejsce)

Pierwsze podium w PŚ

10 grudnia 2023 w Klingenthal (2. miejsce)

Rekord życiowy

235,5 m na Kulm w Bad Mitterndorf[2] (27 stycznia 2024)[1]

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Szwajcaria
Igrzyska europejskie
brąz Zakopane 2023 normalna
Inne nagrody
Letnie Grand Prix
srebro 2. miejsce
2023
Multimedia w Wikimedia Commons
Wiadomości w Wikinews

Gregor Deschwanden (ur. 27 lutego 1991 w Horw[1]) – szwajcarski skoczek narciarski, reprezentant klubu SC Horw. Indywidualny brązowy medalista Igrzysk Europejskich 2023 ze skoczni normalnej, drugi zawodnik klasyfikacji generalnej Letniego Grand Prix 2023, medalista mistrzostw kraju.

Przebieg kariery

[edytuj | edytuj kod]

Początki

[edytuj | edytuj kod]

W swoim pierwszym starcie w cyklu FIS Cup, 7 października 2006 w Einsiedeln, został zdyskwalifikowany, a dzień później zajął 32. miejsce[3]. 6 października 2007 w Einsiedeln zdobył pierwsze punkty FIS Cupu dzięki zajęciu 29. pozycji, a w grudniu 2007 zadebiutował w Pucharze Kontynentalnym, zawody w Engelbergu kończąc na 43. lokacie. Wystąpił na Mistrzostwach Świata Juniorów 2008, zajmując 38. miejsce indywidualnie i 10. w drużynie[4].

7 lutego 2010 w Willingen zadebiutował w drużynowym konkursie Pucharu Świata, który reprezentacja Szwajcarii ukończyła na 13. pozycji[5]. 9 stycznia 2011 zawody Pucharu Kontynentalnego w Sapporo ukończył na 28. pozycji, zdobywając tym samym pierwsze punkty tego cyklu. Na Mistrzostwach Świata Juniorów 2011 był 38. indywidualnie i 6. w drużynie. 12 marca 2011 zawody Pucharu Kontynentalnego w Wiśle ukończył na 5. miejscu[6]. 4 grudnia 2011 w Lillehammer zadebiutował w indywidualnych zawodach Pucharu Świata, zajmując 47. pozycję. W sezonie 2011/2012 cyklu jeszcze trzykrotnie wystąpił w konkursie głównym, a najwyżej sklasyfikowany był na 32. lokacie, w styczniu w Sapporo[7].

Sezon 2012/2013

[edytuj | edytuj kod]

19 sierpnia 2012 zdobył pierwsze punkty Letniego Grand Prix, konkurs w Hinterzarten kończąc na 24. pozycji. W LGP 2012 najwyżej sklasyfikowany był na 12. miejscu, we wrześniowych zawodach w Ałmaty[8].

1 grudnia 2012 w Ruce po raz pierwszy awansował do drugiej serii zawodów Pucharu Świata, w której ostatecznie zamknął stawkę, zajmując 30. lokatę. W dalszej części sezonu 2012/2013 jeszcze siedem razy zdobywał punkty cyklu, a najwyżej sklasyfikowany był 20 stycznia 2013 w Sapporo, na 16. pozycji. Osiem dni wcześniej na tej samej skoczni zwyciężył w zawodach Pucharu Kontynentalnego, po raz pierwszy stając na podium zawodów tej rangi. Na przełomie lutego i marca wystartował na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2013, na których był 41. na skoczni normalnej i 43. na dużej indywidualnie, a w drużynie męskiej zajął 10. miejsce[8].

Sezon 2013/2014

[edytuj | edytuj kod]

W Letnim Grand Prix 2013 najwyżej sklasyfikowany był na 11. pozycji, którą zajął w sierpniu w Wiśle i we wrześniu w Ałmaty. 24 listopada 2013 w otwierających sezon 2013/2014 Pucharu Świata zawodach w Klingenthal zajął 10. miejsce. W kolejnych miesiącach zdobywał punkty w większości startów w cyklu, a wynik z Klingenthal powtórzył jeszcze w lutym 2014 w Lahti[9]. W klasyfikacji generalnej zakończył sezon na 32. lokacie ze 173 punktami[10]. W lutym wystąpił na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 2014, na których zajął 25. miejsce na skoczni normalnej i 14. na dużej indywidualnie. Wystartował też na Mistrzostwach Świata w Lotach Narciarskich 2014, na których zajął 23. pozycję[9].

Sezon 2014/2015

[edytuj | edytuj kod]

Trzy konkursy Letniego Grand Prix 2014 kończył w najlepszej dziesiątce, a najwyżej sklasyfikowany był na 7. miejscu, we wrześniu w Ałmaty. W listopadzie i grudniu 2014 nie zdobywał punktów Pucharu Świata. Po raz pierwszy w sezonie udało mu się to 1 stycznia 2015 w konkursie 63. Turnieju Czterech Skoczni w Garmisch-Partenkirchen i od tego czasu regularnie kończył zawody cyklu w trzydziestce. W lutym wystąpił na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2015. Indywidualnie był 14. na skoczni normalnej i 17. na dużej, a w drużynie męskiej zajął 10. pozycję. 10 marca w Lahti zajął najwyższe w sezonie 2014/2015 Pucharu Świata, 8. miejsce[11]. Cały cykl ukończył na 27. lokacie w klasyfikacji generalnej ze 189 punktami[10].

Lata 2015–2020

[edytuj | edytuj kod]

13 grudnia 2015 zajął w zawodach Pucharu Świata w Niżnym Tagile najwyższe w dotychczasowej karierze, 7. miejsce, ale w całym sezonie 2015/2016 cyklu punkty zdobył jeszcze tylko trzykrotnie. Na Mistrzostwach Świata w Lotach Narciarskich 2016 zajął 30. pozycję indywidualnie[12].

16 lipca 2016 zajął 6. lokatę w konkursie Letniego Grand Prix w Courchevel. W sezonie zimowym 2016/2017 punkty Pucharu Świata zdobył raz – był 23. w lutym 2017 w Sapporo. Na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2017 indywidualnie zajął 33. miejsce na skoczni normalnej i 35. na dużej, był też 10. w drużynie męskiej[13].

W Letnim Grand Prix 2017 najwyżej sklasyfikowany był na 7. pozycji, we wrześniowych zawodach w Czajkowskim. 2 grudnia 2017 po raz drugi zajął 7. lokatę w konkursie Pucharu Świata w Niżnym Tagile. Poza tym występem w sezonie 2017/2018 cyklu punkty zdobył jeszcze pięciokrotnie, za każdym razem za miejsca w trzeciej dziesiątce. Wystąpił na Mistrzostwach Świata w Lotach Narciarskich 2018, które ukończył na 34. pozycji indywidualnie i 8. w drużynie. Wystartował też na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 2018 w Pjongczangu, gdzie był 29. na obiekcie normalnym i 36. na dużym indywidualnie[14].

W sezonie 2018/2019 Pucharu Świata punkty zdobył dwa razy, a najwyżej klasyfikowany był na 28. miejscu, w grudniu 2018 w Niżnym Tagile[15]. W sezonie 2019/2020 cyklu w trzydziestce znalazł się trzykrotnie, a w najlepszym występie, w grudniu 2019 w Engelbergu, zajął 20. lokatę[16].

Sezon 2020/2021

[edytuj | edytuj kod]

Konkursy Letniego Grand Prix 2020 w Wiśle ukończył na 7. i 9. miejscu. W sezonie zimowym 2020/2021 regularnie zdobywał punkty Pucharu Świata, najczęściej zajmując pozycje w trzeciej dziesiątce. Najwyżej sklasyfikowany był na 9. lokacie, którą zajął 6 grudnia 2020 w Niżnym Tagile[17]. W kolejnych dniach miał wystąpić na Mistrzostwach Świata w Lotach Narciarskich 2020, ale po wykryciu zakażenia SARS-CoV-2 u trenera kadry szwajcarskiej Ronny’ego Hornschuha nie został dopuszczony do startu w kwalifikacjach[18]. Wziął natomiast udział w Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2021, na których zajął 24. miejsce na skoczni normalnej i 20. na dużej indywidualnie, a także 7. pozycję w drużynie męskiej[17]. Sezon 2020/2021 Pucharu Świata ukończył na 26. miejscu w klasyfikacji generalnej z 206 punktami[10].

Sezon 2021/2022

[edytuj | edytuj kod]

Podczas Letniego Grand Prix 2021 trzykrotnie zajmował miejsca w najlepszej dziesiątce, a sierpniowy konkurs cyklu w Courchevel ukończył na 2. pozycji, po raz pierwszy w karierze stając na podium zawodów pucharowych najwyższej rangi. W sezonie 2021/2022 Pucharu Świata regularnie zdobywał punkty, najczęściej zajmując lokaty w trzeciej dziesiątce. Najwyżej w sezonie sklasyfikowany był w lutym 2022 w Lahti, na 9. miejscu[19]. W klasyfikacji generalnej cykl ukończył na 26. pozycji z 243 punktami[10]. Wystartował na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 2022, na których zajął 17. lokatę na skoczni normalnej i 22. na dużej indywidualnie, a w drużynie był 8. Wystąpił też na Mistrzostwach Świata w Lotach Narciarskich 2022, na których zajął 24. miejsce indywidualnie[19].

Sezon 2022/2023

[edytuj | edytuj kod]

W sierpniu 2022 ponownie zajął 2. miejsce w zawodach Letniego Grand Prix w Courchevel. W dziewięciu zawodach Pucharu Świata 2022/2023 rozgrywanych w listopadzie i grudniu 2022 punkty zdobył dwukrotnie. Od stycznia zaczął uzyskiwać lepsze wyniki – w dalszej części sezonu regularnie zajmował w cyklu lokaty w najlepszej trzydziestce, najczęściej w drugiej dziesiątce. Wystąpił na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2023. Indywidualnie był 19. na skoczni normalnej i 24. na dużej, w zespole mieszanym zajął 7. miejsce, a konkurs drużyn męskich ukończył na 6. pozycji. 1 kwietnia 2023 zajął najwyższe w sezonie, 7. miejsce w konkursie Pucharu Świata[20]. Cały cykl ukończył po raz trzeci z rzędu na 26. lokacie w klasyfikacji generalnej, tym razem zdobywając 270 punktów[10].

Sezon 2023/2024

[edytuj | edytuj kod]

W zawodach Igrzysk Europejskich 2023 w Zakopanem zdobył brązowy medal w konkursie indywidualnym na skoczni normalnej. Na dużym obiekcie zajął 11. pozycję, a w drużynie mieszanej był 6. W dziewięciu konkursach Letniego Grand Prix 2023 pięciokrotnie stawał na podium: w lipcu w Courchevel zwyciężył i zajął 2. miejsce, we wrześniu powtórzył te wyniki w Râșnovie, a 1 października wygrał zawody w Hinzenbach[21]. Cały cykl ukończył na 2. lokacie w klasyfikacji generalnej z 582 punktami, o 22 za zwycięzcą, Władimirem Zografskim[22].

W sezonie 2023/2024 Pucharu Świata regularnie zdobywał punkty[21]. 10 grudnia 2023 po raz pierwszy w karierze stanął na podium zawodów tego cyklu, zajmując 2. miejsce w konkursie w Klingenthal. W drugiej serii zawodów osiągnął odległość 146,5 m, wyrównując rekord Vogtland Areny[23]. Na Mistrzostwach Świata w Lotach Narciarskich 2024 zajął 17. pozycję indywidualnie, a także 6. w drużynie. 4 lutego 2024 po raz drugi stanął na podium Pucharu Świata, zajmując 3. miejsce w Willingen[21]. Sezon zakończył na 18. lokacie w klasyfikacji generalnej cyklu z 552 punktami[10].

Mistrzostwa Szwajcarii

[edytuj | edytuj kod]

Jest wielokrotnym medalistą mistrzostw Szwajcarii w rywalizacji indywidualnej – zdobył złoty medal w 2020[24], 2021[25], 2022[26] i 2023[27], srebrny w 2011[28], 2012[29], 2013[30], 2014[31] i 2017[32] oraz brązowy w 2015[33], 2016[34] i 2019[35]. Zdobywał również medale w konkursach drużynowych – złoty w 2023[27], srebrny w 2022[26] oraz brązowy w 2008[36], 2010[37], 2011[38], 2012[29] i 2017[39].

Igrzyska olimpijskie

[edytuj | edytuj kod]

Indywidualnie

[edytuj | edytuj kod]
2014 Rosja Soczi/Krasnaja Polana – 25. miejsce (K-95), 14. miejsce (K-125)
2018 Korea Południowa Pjongczang – 29. miejsce (K-98), 36. miejsce (K-125)
2022 Pekin/Zhangjiakou – 17. miejsce (K-95), 22. miejsce (K-125)

Drużynowo

[edytuj | edytuj kod]
2022 Pekin/Zhangjiakou – 8. miejsce[a]

Starty G. Deschwandena na igrzyskach olimpijskich – szczegółowo

[edytuj | edytuj kod]
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
25. 9 lutego 2014 Rosja Krasnaja Polana Russkije Gorki K-95 HS-106 indywid. 100,5 m 96,5 m 239,3 pkt 38,7 pkt Kamil Stoch
14. 15 lutego 2014 Rosja Krasnaja Polana Russkije Gorki K-125 HS-140 indywid. 134,5 m 123,0 m 247,4 pkt 31,3 pkt Kamil Stoch
29. 10 lutego 2018 Korea Południowa Pjongczang Alpensia Jumping Park K-98 HS-109 indywid. 99,5 m 91,5 m 185,3 pkt 74,0 pkt Andreas Wellinger
36. 17 lutego 2018 Korea Południowa Pjongczang Alpensia Jumping Park K-125 HS-142 indywid. 123,0 m – 105,8 pkt 179,9 pkt Kamil Stoch
17. 6 lutego 2022 Zhangjiakou Snow Ruyi K-95 HS-106 indywid. 99,5 m 99,0 m 250,8 pkt 24,2 pkt Ryōyū Kobayashi
22. 12 lutego 2022 Zhangjiakou Snow Ruyi K-125 HS-140 indywid. 132,0 m 131,5 m 254,2 pkt 41,9 pkt Marius Lindvik
8. 14 lutego 2022 Zhangjiakou Snow Ruyi K-125 HS-140 druż.[a] 122,0 m 123,5 m 791,5 pkt (214,2 pkt) 151,2 pkt Austria

Mistrzostwa świata

[edytuj | edytuj kod]

Indywidualnie

[edytuj | edytuj kod]
2013 Włochy Val di Fiemme/Predazzo – 41. miejsce (K-95), 43. miejsce (K-120)
2015 Szwecja Falun – 14. miejsce (K-90), 17. miejsce (K-120)
2017 Finlandia Lahti – 33. miejsce (K-90), 35. miejsce (K-116)
2021 Niemcy Oberstdorf – 24. miejsce (K-95), 20. miejsce (K-120)
2023 Słowenia Planica – 19. miejsce (K-95), 24. miejsce (K-125)

Drużynowo

[edytuj | edytuj kod]
2013 Włochy Val di Fiemme/Predazzo – 10. miejsce (K-120)[b]
2015 Szwecja Falun – 10. miejsce (K-120)[c]
2017 Finlandia Lahti – 10. miejsce (K-116)[d]
2021 Niemcy Oberstdorf – 7. miejsce (K-120)[e]
2023 Słowenia Planica – 7. miejsce (drużyna mieszana/K-95)[f], 6. miejsce (K-125)[g]

Starty G. Deschwandena na mistrzostwach świata – szczegółowo

[edytuj | edytuj kod]
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
41. 23 lutego 2013 Włochy Predazzo Trampolino Dal Ben K-95 HS-106 indywid. 88,0 m – 94,1 pkt 158,5 pkt Anders Bardal
43. 28 lutego 2013 Włochy Predazzo Trampolino Dal Ben K-120 HS-134 indywid. 112,5 m – 103,8 pkt 192,0 pkt Kamil Stoch
10. 2 marca 2013 Włochy Predazzo Trampolino Dal Ben K-120 HS-134 druż.[b] 118,0 m – 469,1 pkt (119,2 pkt) 666,8 pkt Austria
14. 21 lutego 2015 Szwecja Falun Lugnet K-90 HS-100 indywid. 88,5 m 94,0 m 223,0 pkt 29,7 pkt Rune Velta
17. 26 lutego 2015 Szwecja Falun Lugnet K-120 HS-134 indywid. 122,5 m 121,5 m 214,1 pkt 54,6 pkt Severin Freund
10. 28 lutego 2015 Szwecja Falun Lugnet K-120 HS-134 druż.[c] 111,5 m – 314,2 pkt (82,6 pkt) 558,4 pkt Norwegia
33. 25 lutego 2017 Finlandia Lahti Salpausselkä K-90 HS-100 indywid. 88,0 m – 108,6 pkt 162,2 pkt Stefan Kraft
35. 2 marca 2017 Finlandia Lahti Salpausselkä K-116 HS-130 indywid. 112,5 m – 102,3 pkt 177,0 pkt Stefan Kraft
10. 4 marca 2017 Finlandia Lahti Salpausselkä K-116 HS-130 druż.[d] 114,5 m – 453,0 pkt (105,5 pkt) 651,2 pkt Polska
24. 27 lutego 2021 Niemcy Oberstdorf Schattenbergschanze K-95 HS-106 indywid. 97,5 m 94,0 m 232,4 pkt 36,4 pkt Piotr Żyła
20. 5 marca 2021 Niemcy Oberstdorf Schattenbergschanze K-120 HS-137 indywid. 124,0 m 126,0 m 228,9 pkt 47,6 pkt Stefan Kraft
7. 6 marca 2021 Niemcy Oberstdorf Schattenbergschanze K-120 HS-137 druż.[e] 129,0 m 122,5 m 856,6 pkt (234,2 pkt) 190,0 pkt Niemcy
19. 25 lutego 2023 Słowenia Planica Srednja skakalnica K-95 HS-102 indywid. 97,5 m 93,5 m 235,7 pkt 25,8 pkt Piotr Żyła
7. 26 lutego 2023 Słowenia Planica Srednja skakalnica K-95 HS-102 druż. miesz.[f] 97,0 m 96,5 m 879,2 pkt (241,9 pkt) 138,0 pkt Niemcy
24. 3 marca 2023 Słowenia Planica Bloudkova velikanka K-125 HS-138 indywid. 126,0 m 124,5 m 240,6 pkt 46,9 pkt Timi Zajc
6. 4 marca 2023 Słowenia Planica Bloudkova velikanka K-125 HS-138 druż.[g] 128,5 m 129,5 m 1012,2 pkt (257,2 pkt) 166,7 pkt Słowenia

Mistrzostwa świata w lotach

[edytuj | edytuj kod]

Indywidualnie

[edytuj | edytuj kod]
2014 Czechy Harrachov – 23. miejsce
2016 Austria Tauplitz – 30. miejsce
2018 Niemcy Oberstdorf – 34. miejsce
2020 Słowenia Planica – nie wystartował w kwalifikacjach[40]
2022 Norwegia Vikersund – 24. miejsce
2024 Austria Tauplitz – 17. miejsce

Drużynowo

[edytuj | edytuj kod]
2018 Niemcy Oberstdorf – 6. miejsce[h]
2024 Austria Tauplitz – 6. miejsce[i]

Starty G. Deschwandena na mistrzostwach świata w lotach – szczegółowo

[edytuj | edytuj kod]
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Skok 3 Skok 4 Nota Strata Zwycięzca
23. 14–15 marca 2014 Czechy Harrachov Čertak K-185 HS-205 indywid. 170,0 m 173,0 m –[j] –[j] 319,3 pkt 71,7 pkt Severin Freund
30. 15–16 stycznia 2016 Austria Tauplitz Kulm K-200 HS-225 indywid. 173,5 m 149,0 m 132,0 m –[j] 319,8 pkt 320,3 pkt Peter Prevc
34. 19–20 stycznia 2018 Niemcy Oberstdorf im. Heiniego Klopfera K-200 HS-235 indywid. 150,5 m – – –[j] 111,8 pkt 540,1 pkt Daniel-André Tande
6. 21 stycznia 2018 Niemcy Oberstdorf im. Heiniego Klopfera K-200 HS-235 druż.[h] 183,0 m 190,5 m 1350,6 pkt (327,3 pkt) 311,6 pkt Norwegia
NQ 11–12 grudnia 2020 Słowenia Planica Letalnica K-200 HS-240 indywid. DNS — Nie zakwalifikował się.
24. 11–12 marca 2022 Norwegia Vikersund Vikersundbakken K-200 HS-240 indywid. 185,5 m 201,0 m 200,0 m 199,5 m 659,7 pkt 194,5 pkt Marius Lindvik
17. 26–27 stycznia 2024 Austria Tauplitz Kulm K-200 HS-235 indywid. 192,5 m 200,5 m 235,5 m –[j] 560,4 pkt 87,0 pkt Stefan Kraft
6. 28 stycznia 2024 Austria Tauplitz Kulm K-200 HS-235 druż.[i] 215,0 m 200,0 m 1389,3 pkt (371,8 pkt) 226,1 pkt Słowenia

Mistrzostwa świata juniorów

[edytuj | edytuj kod]

Indywidualnie

[edytuj | edytuj kod]
2008 Polska Zakopane – 38. miejsce
2011 Estonia Otepää – 38. miejsce

Drużynowo

[edytuj | edytuj kod]
2008 Polska Zakopane – 10.miejsce[k]
2011 Estonia Otepää – 6. miejsce[l]

Starty G. Deschwandena na mistrzostwach świata juniorów – szczegółowo

[edytuj | edytuj kod]
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
38. 27 lutego 2008 Polska Zakopane Średnia Krokiew K-85 HS-94 indywid. 78,5 m – 96,0 pkt 155,5 pkt Andreas Wank
10. 29 lutego 2008 Polska Zakopane Średnia Krokiew K-85 HS-94 druż.[k] 81,5 m – 423,5 pkt (104,0 pkt) 547,5 pkt Niemcy
38. 28 stycznia 2011 Estonia Otepää Tehvandi K-90 HS-100 indywid. 83,5 m – 97,5 pkt 157,5 pkt Władimir Zografski
6. 30 stycznia 2011 Estonia Otepää Tehvandi K-90 HS-100 druż.[l] 85,5 m 88,0 m 838,0 pkt (210,5 pkt) 82,5 pkt Austria

Igrzyska europejskie

[edytuj | edytuj kod]

Indywidualnie

[edytuj | edytuj kod]
2023 Polska Kraków/Zakopane[m] – brązowy medal (K-95), 11. miejsce (K-125)

Drużynowo

[edytuj | edytuj kod]
2023 Polska Kraków/Zakopane[m] – 6. miejsce (drużyna mieszana)[n]

Starty G. Deschwandena na igrzyskach europejskich – szczegółowo

[edytuj | edytuj kod]
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
3. 29 czerwca 2023 Polska Zakopane Średnia Krokiew K-95 HS-105 indywid. 107,0 m 101,5 m 258,0 pkt 12,3 pkt Daniel Tschofenig
6. 29 czerwca 2023 Polska Zakopane Średnia Krokiew K-95 HS-105 druż. miesz.[n] 106,5 m 101,0 m 765,7 pkt (238,7 pkt) 173,6 pkt Austria
11. 1 lipca 2023 Polska Zakopane Wielka Krokiew K-125 HS-140 indywid. 131,0 m 126,0 m 244,0 pkt 35,1 pkt Dawid Kubacki

Puchar Świata

[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej

[edytuj | edytuj kod]
Sezon Miejsce[10]
2012/2013 44.
2013/2014 32.
2014/2015 27.
2015/2016 39.
2016/2017 64.
2017/2018 38.
2018/2019 67.
2019/2020 51.
2020/2021 26.
2021/2022 26.
2022/2023 26.
2023/2024 18.

Miejsca na podium

[edytuj | edytuj kod]
Sezon PŚ 1. miejsce 2. miejsce 3. miejsce Razem
2011/2012 – – – –
2012/2013 – – – –
2013/2014 – – – –
2014/2015 – – – –
2015/2016 – – – –
2016/2017 – – – –
2017/2018 – – – –
2018/2019 – – – –
2019/2020 – – – –
2021/2022 – – – –
2022/2023 – – – –
2023/2024 – 1 1 2
Suma 0 1 1 2

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznie

[edytuj | edytuj kod]
Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwycięzca
1. 10 grudnia 2023 Niemcy Klingenthal Vogtland Arena K-125 HS-140 138,0 m 146,5 m 293,6 pkt 2. 4,3 pkt Karl Geiger
2. 4 lutego 2024 Niemcy Willingen Mühlenkopfschanze K-130 HS-147 145,0 m 152,0 m 231,8 pkt 3. 5,8 pkt Andreas Wellinger

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych Pucharu Świata

[edytuj | edytuj kod]

stan na 24 listopada 2024

Źródło[41][3]
Sezon 2011/2012
Ruka Lillehammer Lillehammer Harrachov Harrachov Engelberg Engelberg Oberstdorf Garmisch-Partenkirchen Innsbruck Bischofshofen Bad Mitterndorf Bad Mitterndorf Zakopane Zakopane Sapporo Sapporo Predazzo Predazzo Willingen Oberstdorf Lahti Trondheim Oslo Planica Planica punkty
- q 47 q q q q - - - - - - - - 32 q - - 44 q - 34 q q - 0
Sezon 2012/2013
Lillehammer Lillehammer Ruka Krasnaja Polana Krasnaja Polana Engelberg Engelberg Oberstdorf Garmisch-Partenkirchen Innsbruck Bischofshofen Wisła Zakopane Sapporo Sapporo Vikersund Vikersund Harrachov Harrachov Klingenthal Oberstdorf Lahti Kuopio Trondheim Oslo Planica Planica punkty
41 44 30 41 46 44 q 25 34 q 48 - - 19 16 26 24 32 40 - - 37 26 37 48 24 - 58
Sezon 2013/2014
Klingenthal Ruka Lillehammer Lillehammer Titisee-Neustadt Titisee-Neustadt Engelberg Engelberg Oberstdorf Garmisch-Partenkirchen Innsbruck Bischofshofen Bad Mitterndorf Bad Mitterndorf Wisła Zakopane Sapporo Sapporo Willingen Willingen Falun Lahti Lahti Kuopio Trondheim Oslo Planica Planica punkty
10 35 31 40 26 21 18 27 35 34 19 32 29 26 - - 43 17 32 17 19 10 40 14 20 30 48 37 173
Sezon 2014/2015
Klingenthal Ruka Ruka Lillehammer Lillehammer Niżny Tagił Niżny Tagił Engelberg Engelberg Oberstdorf Garmisch-Partenkirchen Innsbruck Bischofshofen Bad Mitterndorf Wisła Zakopane Sapporo Sapporo Willingen Willingen Titisee-Neustadt Titisee-Neustadt Vikersund Vikersund Lahti Kuopio Trondheim Oslo Oslo Planica Planica punkty
q 39 43 q 46 - - 42 31 - 28 33 19 25 18 38 13 28 14 19 33 20 20 28 30 8 25 11 21 q 27 189
Sezon 2015/2016
Klingenthal Lillehammer Lillehammer Niżny Tagił Niżny Tagił Engelberg Engelberg Oberstdorf Garmisch-Partenkirchen Innsbruck Bischofshofen Willingen Zakopane Sapporo Sapporo Trondheim Vikersund Vikersund Vikersund Lahti Lahti Kuopio Ałmaty Ałmaty Wisła Titisee-Neustadt Planica Planica Planica punkty
36 55 39 16 7 30 39 37 49 q 49 22 50 36 42 - - - - - - - 44 40 42 36 47 q - 61
Sezon 2016/2017
Ruka HS142 Ruka HS142 Klingenthal HS140 Lillehammer HS138 Lillehammer HS138 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS140 Innsbruck HS130 Bischofshofen HS140 Wisła HS134 Wisła HS134 Zakopane HS134 Willingen HS145 Oberstdorf HS225 Oberstdorf HS225 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Pjongczang HS140 Pjongczang HS109 Oslo HS134 Trondheim HS140 Vikersund HS225 Planica HS225 Planica HS225 punkty
43 q q 49 51 40 35 - q - - - - - - - - 38 23 q 38 38 q q q - 8
Sezon 2017/2018
Wisła HS134 Ruka HS142 Niżny Tagił HS134 Niżny Tagił HS134 Titisee-Neustadt HS142 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS140 Innsbruck HS130 Bischofshofen HS140 Bad Mitterndorf HS235 Zakopane HS140 Willingen HS145 Willingen HS145 Lahti HS130 Oslo HS134 Lillehammer HS140 Trondheim HS140 Vikersund HS240 Planica HS240 Planica HS240 punkty
q 35 7 28 27 38 36 22 30 38 q q 37 41 30 35 31 46 45 q q - 54
Sezon 2018/2019
Wisła HS134 Ruka HS142 Ruka HS142 Niżny Tagił HS134 Niżny Tagił HS134 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS142 Innsbruck HS130 Bischofshofen HS142 Predazzo HS135 Predazzo HS135 Zakopane HS140 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Oberstdorf HS235 Oberstdorf HS235 Oberstdorf HS235 Lahti HS130 Willingen HS145 Willingen HS145 Oslo HS134 Lillehammer HS140 Trondheim HS138 Vikersund HS240 Planica HS240 Planica HS240 punkty
45 30 35 28 q 47 46 - - - - - - q - - - - - - - - - - - - - - 4
Sezon 2019/2020
Wisła HS134 Ruka HS142 Niżny Tagił HS134 Niżny Tagił HS134 Klingenthal HS140 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS142 Innsbruck HS130 Bischofshofen HS142 Predazzo HS104 Predazzo HS104 Titisee-Neustadt HS142 Titisee-Neustadt HS142 Zakopane HS140 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Willingen HS145 Bad Mitterndorf HS235 Bad Mitterndorf HS235 Râșnov HS97 Râșnov HS97 Lahti HS130 Lahti HS130 Lillehammer HS140 Lillehammer HS140 punkty
45 - 33 38 49 36 20 q 43 41 47 40 37 - - 32 36 30 47 39 34 25 33 41 44 40 - 18
Sezon 2020/2021
Wisła HS134 Ruka HS142 Ruka HS142 Niżny Tagił HS134 Niżny Tagił HS134 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS142 Innsbruck HS128 Bischofshofen HS142 Titisee-Neustadt HS142 Titisee-Neustadt HS142 Zakopane HS140 Lahti HS130 Willingen HS147 Willingen HS147 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 Zakopane HS140 Zakopane HS140 Râșnov HS97 Planica HS240 Planica HS240 Planica HS240 punkty
14 26 20 17 9 27 25 27 19 10 36 32 31 36 26 19 28 35 25 24 20 10 33 34 24 206
Sezon 2021/2022
Niżny Tagił HS134 Niżny Tagił HS134 Ruka HS142 Ruka HS142 Wisła HS134 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS142 Bischofshofen HS142 Bischofshofen HS142 Bischofshofen HS142 Zakopane HS140 Titisee-Neustadt HS142 Titisee-Neustadt HS142 Willingen HS147 Willingen HS147 Lahti HS130 Lahti HS130 Lillehammer HS140 Oslo HS134 Oslo HS134 Oberstdorf HS235 Oberstdorf HS235 Planica HS240 Planica HS240 punkty
- - 21 19 36 35 28 26 20 10 25 29 25 32 14 15 11 10 16 9 27 33 29 12 - - 38 25 243
Sezon 2022/2023
Wisła HS134 Wisła HS134 Ruka HS142 Ruka HS142 Titisee-Neustadt HS142 Titisee-Neustadt HS142 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS142 Innsbruck HS128 Bischofshofen HS142 Zakopane HS140 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Bad Mitterndorf HS235 Bad Mitterndorf HS235 Willingen HS147 Willingen HS147 Lake Placid HS128 Lake Placid HS128 Râșnov HS97 Oslo HS134 Oslo HS134 Lillehammer HS140 Lillehammer HS140 Vikersund HS240 Vikersund HS240 Lahti HS130 Planica HS240 Planica HS240 punkty
42 48 36 31 28 41 36 25 37 21 37 30 20 10 15 20 15 21 20 33 43 15 - 18 20 16 29 13 11 37 7 19 270
Sezon 2023/2024
Ruka HS142 Ruka HS142 Lillehammer HS98 Lillehammer HS140 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS142 Innsbruck HS128 Bischofshofen HS142 Wisła HS134 Zakopane HS140 Willingen HS147 Willingen HS147 Lake Placid HS128 Lake Placid HS128 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Oberstdorf HS235 Oberstdorf HS235 Lahti HS130 Lahti HS130 Oslo HS134 Oslo HS134 Trondheim HS105 Trondheim HS140 Vikersund HS240 Vikersund HS240 Planica HS240 Planica HS240 punkty
14 15 11 q 7 2 8 6 15 34 24 24 28 25 24 3 9 14 41 29 33 34 22 11 25 22 13 7 21 10 30 21 552
Sezon 2024/2025
Lillehammer HS140 Lillehammer HS140 Ruka HS142 Ruka HS142 Wisła HS134 Wisła HS134 Titisee-Neustadt HS142 Titisee-Neustadt HS142 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS142 Innsbruck HS128 Bischofshofen HS142 Zakopane HS140 Oberstdorf HS235 Oberstdorf HS235 Willingen HS147 Willingen HS147 Lake Placid HS128 Lake Placid HS128 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Oslo HS134 Vikersund HS240 Vikersund HS240 Lahti HS130 Planica HS240 Planica HS240 punkty
8 5 77
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  q  – dyskwalifikacja w kwalifikacjach  q  – zawodnik nie zakwalifikował się  -  – zawodnik nie wystartował

Miejsca w poszczególnych konkursach drużynowych Pucharu Świata

[edytuj | edytuj kod]

stan po zakończeniu sezonu 2023/2024

Źródło[41][3]
Sezon
2009/2010 		Ruka HS142 Oberstdorf HS213 Willingen HS145 Lahti HS130
- - 13 -
Sezon
2011/2012 		Ruka HS142 Harrachov HS142 Willingen HS145 Oberstdorf HS213 Lahti HS97 Planica HS215
- 9 9 - - -
Sezon
2012/2013 		Lillehammer HS 100 (mikst) Ruka HS142 Zakopane HS134 Willingen HS145 Oberstdorf HS213 Lahti HS130 Planica HS215
8 9 - 10 - - -
Sezon
2013/2014 		Klingenthal HS140 Lillehammer HS100 (mikst) Zakopane HS134 Lahti HS130 Planica HS139
9 10 - - 8
Sezon
2014/2015 		Klingenthal HS140 Zakopane HS134 Willingen HS145 Lahti HS130 Planica HS225
7 - 9 - -
Sezon
2015/2016 		Klingenthal HS140 Willingen HS145 Zakopane HS134 Oslo HS134 Kuopio HS127 Planica HS225
7 8 7 9 - -
Sezon
2016/2017 		Klingenthal HS140 Zakopane HS134 Willingen HS145 Oslo HS134 Vikersund HS225 Planica HS225
8 - - 8 8 10
Sezon
2017/2018 		Wisła HS134 Ruka HS142 Titisee-Neustadt HS142 Zakopane HS140 Lahti HS130 Oslo HS134 Vikersund HS240 Planica HS240
7 7 8 7 7 7 8 8
Sezon
2018/2019 		Wisła HS134 Zakopane HS140 Lahti HS130 Willingen HS145 Oslo HS134 Vikersund HS240 Planica HS240
5 7 - - - - -
Sezon
2019/2020 		Wisła HS134 Klingenthal HS140 Zakopane HS140 Lahti HS130 Oslo HS134
7 7 8 7 7
Sezon
2020/2021 		Wisła HS134 Zakopane HS140 Lahti HS130 Râșnov HS97 (mikst) Planica HS240
8 8 7 - 9
Sezon
2021/2022 		Wisła HS134 Bischofshofen HS142 Zakopane HS140 Willingen HS147 (mikst) Lahti HS130 Oslo HS134 (mikst) Planica HS240
8 - - - - - 8
Sezon
2022/2023 		Titisee-Neustadt HS142 (mikst) Zakopane HS140 Willingen HS147 (mikst) Lake Placid HS128 (duety) Râșnov HS97 (duety) Lahti HS130 Planica HS240
- - - 8 - 6 6
Sezon
2023/2024 		Wisła HS134 (duety) Zakopane HS140 Lake Placid HS128 (duety) Oberstdorf HS235 (duety) Lahti HS130 Planica HS240
- 7 8 10 9 -
Legenda
1 2 3 4-8 poniżej 8

(Duety: 1 2 3 4-12 poniżej 12)
 -  – zawodnik nie wystartował

Puchar Świata w lotach

[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej

[edytuj | edytuj kod]
Sezon Miejsce[10]
2012/2013 40.
2013/2014 31.
2014/2015 32.
2020/2021 35.
2021/2022 40.
2022/2023 12.
2023/2024 24.

Turniej Czterech Skoczni

[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej

[edytuj | edytuj kod]
Sezon Miejsce[10]
2012/2013 41.
2013/2014 36.
2014/2015 34.
2015/2016 47.
2017/2018 30.
2019/2020 48.
2020/2021 20.
2021/2022 14.
2022/2023 28.
2023/2024 23.

Raw Air

[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej

[edytuj | edytuj kod]
Sezon Miejsce[10]
2017 37.
2018 38.
2020 54.
2022 24.
2023 12.
2024 8.

Willingen Six

[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej

[edytuj | edytuj kod]
Sezon Miejsce[3]
2018 35.
2020 49.
2021 17.

Planica 7

[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej

[edytuj | edytuj kod]
Sezon Miejsce[3]
2018 46.
2021 21.
2022 21.
2023 13.
2024 23.

Letnie Grand Prix

[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej

[edytuj | edytuj kod]
Sezon Miejsce[22]
2012 32.
2013 28.
2014 15.
2015 27.
2016 28.
2017 33.
2018 28.
2020 7.
2021 11.
2022 8.
2023 2.
2024 11.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych LGP chronologicznie

[edytuj | edytuj kod]
Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota
1. 29 lipca 2023 Francja Courchevel Tremplin du Praz K-125 HS-132 130,5 m 115,5 m 238,3 pkt
2. 23 września 2023 Rumunia Râșnov Trambulina Valea Cărbunării K-90 HS-97 93,0 m 92,0 m 243,7 pkt
3. 1 października 2023 Austria Hinzenbach Aigner-Schanze K-85 HS-90 88,0 m 91,0 m 246,6 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych LGP chronologicznie

[edytuj | edytuj kod]
Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwycięzca
1. 7 sierpnia 2021 Francja Courchevel Tremplin du Praz K-125 HS-135 128,0 m 131,5 m 232,4 pkt 2. 1,8 pkt Stefan Kraft
2. 7 sierpnia 2022 Francja Courchevel Tremplin du Praz K-125 HS-135 134,0 m 127,0 m 254,0 pkt 2. 12,1 pkt Manuel Fettner
3. 29 lipca 2023 Francja Courchevel Tremplin du Praz K-125 HS-132 130,5 m 115,5 m 238,3 pkt 1. –
4. 30 lipca 2023 Francja Courchevel Tremplin du Praz K-125 HS-132 123,0 m 126,0 m 246,2 pkt 2. 16,4 pkt Władimir Zografski
5. 23 września 2023 Rumunia Râșnov Trambulina Valea Cărbunării K-90 HS-97 93,0 m 92,0 m 243,7 pkt 1. –
6. 24 września 2023 Rumunia Râșnov Trambulina Valea Cărbunării K-90 HS-97 95,5 m 102,0 m 251,1 pkt 2. 0,9 pkt Władimir Zografski
7. 1 października 2023 Austria Hinzenbach Aigner-Schanze K-85 HS-90 88,0 m 91,0 m 246,6 pkt 1. –
8. 14 września 2024 Polska Wisła im. Adama Małysza K-120 HS-134 129,0 m 130,0 m 264,3 pkt 3. 18,1 pkt Marius Lindvik

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych LGP

[edytuj | edytuj kod]

stan po zakończeniu LGP 2024

Źródło[41][3]
2011
Wisła HS134 Szczyrk HS106 Zakopane HS134 Hinterzarten HS108 Courchevel HS132 Einsiedeln HS117 Hakuba HS131 Hakuba HS131 Ałmaty HS140 Hinzenbach HS94 Klingenthal HS140 punkty
- - - - - q - - - 39 q 0
2012
Wisła HS134 Courchevel HS132 Hinterzarten HS108 Hakuba HS131 Hakuba HS131 Ałmaty HS140 Ałmaty HS140 Hinzenbach HS94 Klingenthal HS140 punkty
- 33 24 13 18 12 33 24 29 71
2013
Hinterzarten HS108 Wisła HS134 Courchevel HS132 Einsiedeln HS117 Hakuba HS131 Hakuba HS131 Niżny Tagił HS134 Niżny Tagił HS134 Ałmaty HS140 Ałmaty HS140 Klingenthal HS140 punkty
46 11 25 18 24 15 22 32 11 22 36 108
2014
Wisła HS134 Einsiedeln HS117 Courchevel HS132 Hakuba HS131 Hakuba HS131 Ałmaty HS140 Ałmaty HS140 Hinzenbach HS94 Klingenthal HS140 punkty
19 10 q 21 8 7 11 - 13 160
2015
Wisła HS134 Hinterzarten HS108 Courchevel HS132 Einsiedeln HS117 Hakuba HS131 Hakuba HS131 Czajkowskij HS106 Czajkowskij HS140 Ałmaty HS140 Ałmaty HS140 Hinzenbach HS94 punkty
25 33 19 11 27 20 13 16 16 30 28 111
2016
Courchevel HS132 Wisła HS134 Hinterzarten HS108 Einsiedeln HS117 Hakuba HS131 Hakuba HS131 Czajkowskij HS140 Czajkowskij HS140 Hinzenbach HS94 Klingenthal HS140 punkty
6 26 34 26 13 17 - - - q 84
2017
Wisła HS134 Hinterzarten HS108 Courchevel HS132 Hakuba HS131 Hakuba HS131 Czajkowskij HS140 Czajkowskij HS140 Hinzenbach HS94 Klingenthal HS140 punkty
30 40 17 33 25 7 19 - - 69
2018
Wisła HS134 Hinterzarten HS108 Einsiedeln HS117 Courchevel HS135 Hakuba HS131 Hakuba HS131 Râșnov HS97 Râșnov HS97 Hinzenbach HS94 punkty
24 25 14 25 22 22 - - 17 69
2019
Wisła HS134 Hinterzarten HS108 Courchevel HS135 Zakopane HS140 Hakuba HS131 Hakuba HS131 Hinzenbach HS94 Klingenthal HS140 punkty
- 39 - - - - - - 0
2020
Wisła HS134 Wisła HS134 punkty
7 9 65
2021
Wisła HS134 Wisła HS134 Courchevel HS135 Szczuczyńsk HS99 Szczuczyńsk HS99 Czajkowskij HS140 Hinzenbach HS90 Klingenthal HS140 punkty
9 14 2 - - - 19 10 165
2022
Wisła HS134 Wisła HS134 Courchevel HS135 Râșnov HS97 Hinzenbach HS90 Klingenthal HS140 punkty
- - 2 7 14 19 146
2023
Courchevel HS132 Courchevel HS132 Szczyrk HS104 Szczyrk HS104 Râșnov HS97 Râșnov HS97 Hinzenbach HS90 Hinzenbach HS90 Klingenthal HS140 punkty
1 2 14 7 1 2 8 1 7 582
2024
Courchevel HS132 Courchevel HS132 Wisła HS134 Wisła HS134 Râșnov HS97 Râșnov HS97 Hinzenbach HS90 Hinzenbach HS90 Klingenthal HS140 punkty
9 14 3 9 - - 22 22 19 166
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja
 q  – dyskwalifikacja w kwalifikacjach
 q  – zawodnik nie zakwalifikował się
 -  – zawodnik nie wystartował

Miejsca w poszczególnych konkursach drużynowych LGP

[edytuj | edytuj kod]

stan po zakończeniu LGP 2024

Źródło[41][3]
2012 Wisła HS134 Courchevel HS96 (mikst) Hinterzarten HS108 (mikst)
- 8 10
2013 Hinterzarten HS108 (mikst) Wisła HS134 Courchevel HS132 (mikst)
8 6 -
2014 Wisła HS134
8
2015 Wisła HS134 Hinterzarten HS108
9 8
2016 Wisła HS134
8
2017 Wisła HS134
8
2018 Wisła HS134 Czajkowskij HS140 (mikst)
7 -
2022 Râșnov HS97 (duety) Râșnov HS97 (mikst) Klingenthal HS140 (mikst)
5 4 8
2023 Klingenthal HS140 (mikst)
7
2024 Klingenthal HS140 (mikst)
10
Legenda
1 2 3 4-8 poniżej 8

 -  – brak startu

Puchar Kontynentalny

[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej

[edytuj | edytuj kod]
Sezon Miejsce[3]
2010/2011 71.
2011/2012 62.
2012/2013 37.
2013/2014 31.
2014/2015 60.
2015/2016 103.
2016/2017 77.
2018/2019 69.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie

[edytuj | edytuj kod]
Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota
1. 12 stycznia 2013 Japonia Sapporo Ōkurayama K-120 HS-134 135,5 m 131,5 m 275,1 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie

[edytuj | edytuj kod]
Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwycięzca
1. 12 stycznia 2013 Japonia Sapporo Ōkurayama K-120 HS-134 135,5 m 131,5 m 275,1 pkt 1. –
2. 16 stycznia 2014 Japonia Sapporo Miyanomori K-90 HS-98 99,0 m 87,5 m 231,5 pkt 2. 3,5 pkt Nejc Dežman

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Kontynentalnego

[edytuj | edytuj kod]

stan po zakończeniu sezonu 2023/2024

Źródło[41][3]
Sezon 2007/2008
Pragelato Pragelato Rovaniemi Rovaniemi Rovaniemi Garmisch-Partenkirchen Garmisch-Partenkirchen Engelberg Engelberg Kranj Kranj Sapporo Sapporo Sapporo Brotterode Zakopane Zakopane Hinterzarten Hinterzarten Iron Mountain Ramsau Ramsau Whistler Whistler Trondheim Trondheim Vikersund Vikersund punkty
- - - - - - - 43 58 - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 0
Sezon 2008/2009
Rovaniemi Rovaniemi Vikersund Vikersund Liberec Liberec Engelberg Engelberg Braunlage Braunlage Sapporo Sapporo Sapporo Bischofshofen Bischofshofen Kranj Kranj Titisee-Neustadt Titisee-Neustadt Zakopane Zakopane Iron Mountain Iron Mountain Brotterode Brotterode Wisła Wisła Trondheim Trondheim Pragelato Pragelato Ruka Ruka punkty
56 60 60 54 - - 58 60 - - - - - 49 63 - - 36 46 - - - - 40 31 - - - - - - - - 0
Sezon 2009/2010
Rovaniemi Rovaniemi Vikersund Vikersund Otepää Otepää Engelberg Engelberg Sapporo Sapporo Sapporo Titisee-Neustadt Bischofshofen Bischofshofen Iron Mountain Zakopane Zakopane Kranj Kranj Brotterode Brotterode Wisła Oslo Oslo Ruka Ruka punkty
- - - - - - 37 48 - - - - 55 37 - - - - - - - - - - - - 0
Sezon 2010/2011
Rovaniemi Rovaniemi Vikersund Vikersund Erzurum Erzurum Engelberg Engelberg Sapporo Sapporo Sapporo Pjongczang Pjongczang Titisee-Neustadt Titisee-Neustadt Bischofshofen Bischofshofen Brotterode Brotterode Iron Mountain Iron Mountain Kranj Kranj Zakopane Zakopane Kuopio Kuopio Wisła Wisła punkty
57 52 53 34 - - 51 31 33 43 28 - - - - - - 54 44 - - 14 33 - - - - 30 5 67
Sezon 2011/2012
Rovaniemi Rovaniemi Ałmaty Ałmaty Erzurum Erzurum Engelberg Engelberg Titisee-Neustadt Titisee-Neustadt Sapporo Sapporo Sapporo Bischofshofen Bischofshofen Brotterode Brotterode Iron Mountain Oslo Oslo Oslo Wisła Wisła Predazzo Predazzo Kuopio Kuopio punkty
52 44 - - - - 39 43 15 26 14 41 16 - - - - - - - - 17 31 23 32 - - 76
Sezon 2012/2013
Ałmaty Ałmaty Engelberg Engelberg Zakopane Zakopane Sapporo Sapporo Sapporo Bischofshofen Bischofshofen Titisee-Neustadt Titisee-Neustadt Planica Planica Iron Mountain Iron Mountain Iron Mountain Brotterode Brotterode Wisła Wisła Liberec Liberec Vikersund Vikersund Niżny Tagił Niżny Tagił punkty
- - 23 23 - - 4 1 45 - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 166
Sezon 2013/2014
Rena Rena Lahti Lahti Engelberg Engelberg Courchevel Courchevel Sapporo Sapporo Sapporo Sapporo Iron Mountain Iron Mountain Brotterode Brotterode Brotterode Seefeld Seefeld Falun Falun Zakopane Zakopane Niżny Tagił punkty
- - - - - - - - 2 13 6 8 - - - - - - - - - - - - 172
Sezon 2014/2015
Rena Rena Rena Engelberg Engelberg Wisła Wisła Sapporo Sapporo Sapporo Planica Planica Zakopane Zakopane Brotterode Lahti Lahti Iron Mountain Iron Mountain Titisee-Neustadt Titisee-Neustadt Titisee-Neustadt Seefeld Seefeld Niżny Tagił Niżny Tagił punkty
22 15 10 15 20 - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 78
Sezon 2015/2016
Rena Rena Rena Rovaniemi Rovaniemi Engelberg Engelberg Garmisch-Partenkirchen Garmisch-Partenkirchen Willingen Willingen Sapporo Sapporo Sapporo Bischofshofen Bischofshofen Planica Planica Zakopane Zakopane Iron Mountain Iron Mountain Brotterode Vikersund Vikersund Czajkowskij Czajkowskij punkty
- - - - - - - - - - - - - - - - - - 19 29 - - - - - - - 14
Sezon 2016/2017
Vikersund HS117 Vikersund HS117 Vikersund HS117 Ruka HS142 Ruka HS142 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Titisee-Neustadt HS142 Titisee-Neustadt HS142 Garmisch-Partenkirchen HS140 Garmisch-Partenkirchen HS140 Sapporo HS100 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Bischofshofen HS140 Bischofshofen HS140 Erzurum HS140 Erzurum HS109 Brotterode HS117 Brotterode HS117 Planica HS139 Planica HS139 Iron Mountain HS133 Iron Mountain HS133 Rena HS139 Rena HS139 Zakopane HS134 Zakopane HS134 Czajkowskij HS106 Czajkowskij HS106 punkty
- - - - - 17 20 - - 23 19 - - - 25 30 - - - - - - - - - - - - - - 52
Sezon 2018/2019
Lillehammer HS140 Lillehammer HS140 Ruka HS142 Ruka HS142 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 Bischofshofen HS140 Bischofshofen HS140 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Planica HS139 Planica HS139 Iron Mountain HS133 Iron Mountain HS133 Iron Mountain HS133 Oberstdorf HS137 Oberstdorf HS137 Brotterode HS117 Brotterode HS117 Rena HS139 Rena HS139 Zakopane HS140 Zakopane HS140 Czajkowskij HS102 Czajkowskij HS140 punkty
- - - - 41 28 17 24 21 25 - - - 26 22 30 24 35 34 34 45 38 - - - - - - 62
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  -  – zawodnik nie wystartował

Letni Puchar Kontynentalny

[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej

[edytuj | edytuj kod]
Sezon Miejsce[3]
2011 70.
2012 24.
2018 36.
2019 32.

Miejsca w poszczególnych konkursach Letniego Pucharu Kontynentalnego

[edytuj | edytuj kod]

stan po zakończeniu LPK 2023

Źródło[41][3]
2008
Velenje Velenje Kranj Lillehammer Lillehammer Villach Villach Oberstdorf Oberstdorf Falun Falun punkty
- - - - - - - 66 70 - - 0
2009
Velenje Kranj Kranj Villach Villach Lillehammer Lillehammer Pjongczang Pjongczang Wisła Wisła punkty
- - - 67 67 - - - - - - 0
2010
Kranj Kranj Velenje Garmisch-Partenkirchen Garmisch-Partenkirchen Courchevel Courchevel Lillehammer Lillehammer Oslo Oslo Ałmaty Ałmaty Wisła Wisła punkty
68 52 53 - - - - - - - - - - - - 0
2011
Kranj Kranj Stams Stams Courchevel Courchevel Trondheim Trondheim Klingenthal Klingenthal punkty
- - 52 45 - - 14 37 36 47 18
2012
Stams Stams Kranj Kranj Krasnaja Polana Krasnaja Polana Kuopio Kuopio Lillehammer Lillehammer Czajkowskij Czajkowskij Klingenthal Klingenthal punkty
21 dq - - 5 17 - - 6 9 - - - - 138
2016
Kranj HS109 Kranj HS109 Kuopio HS127 Kuopio HS127 Frenštát pod Radhoštěm HS106 Frenštát pod Radhoštěm HS106 Lillehammer HS138 Lillehammer HS138 Stams HS115 Stams HS115 Wisła HS134 Wisła HS134 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 punkty
39 45 - - - - - - - - - - 35 39 0
2017
Kranj HS109 Kranj HS109 Szczyrk HS106 Wisła HS134 Frenštát pod Radhoštěm HS106 Stams HS115 Stams HS115 Trondheim HS138 Trondheim HS138 Râșnov HS100 Râșnov HS100 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 punkty
- - - - - - - - - - - 36 32 0
2018
Kranj HS109 Kranj HS109 Szczyrk HS106 Wisła HS134 Frenštát pod Radhoštěm HS106 Stams HS115 Stams HS115 Oslo HS106 Oslo HS106 Zakopane HS140 Zakopane HS140 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 punkty
- - - - - 13 17 - - 11 10 - - 84
2019
Kranj HS109 Kranj HS109 Szczuczyńsk HS140 Szczuczyńsk HS140 Wisła HS134 Wisła HS134 Frenštát pod Radhoštěm HS106 Frenštát pod Radhoštěm HS106 Râșnov HS97 Râșnov HS97 Lillehammer HS140 Lillehammer HS140 Stams HS115 Stams HS115 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 punkty
- - - - 50 28 10 7 - - 11 20 - - 43 21 110
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  -  − zawodnik nie wystartował

FIS Cup

[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej

[edytuj | edytuj kod]
Sezon Miejsce[3]
2007/2008 279.
2008/2009 131.
2009/2010 84.
2010/2011 105.
2011/2012 111.
2016/2017 78.
2017/2018 67.
2018/2019 31.
2019/2020 58.

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych FIS Cupu chronologicznie

[edytuj | edytuj kod]
Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwycięzca
1. 8 lipca 2018 Austria Villach Alpenarena K-90 HS-98 95,5 m 96,0 m 250,5 pkt 2. 4,5 pkt Luca Egloff

Miejsca w poszczególnych konkursach FIS Cupu

[edytuj | edytuj kod]

stan po zakończeniu sezonu 2023/2024

Źródło[41][3]
Sezon 2006/2007
Bischofshofen Bischofshofen Garmisch-Partenkirchen Örnsköldsvik Örnsköldsvik Einsiedeln Einsiedeln Seefeld Chaux-Neuve Chaux-Neuve Zakopane Zakopane Zaō Zaō Sapporo punkty
- - - - - dq 32 - - - - - - - - 0
Sezon 2007/2008
Bischofshofen Bischofshofen Oberwiesenthal Oberwiesenthal Falun Falun Einsiedeln Einsiedeln Notodden Notodden Harrachov Harrachov Lauscha Lauscha Eisenerz Eisenerz Kuopio Kuopio Szczyrk Szczyrk Whistler Whistler Sapporo Zaō Zaō punkty
- - - - - - 29 57 - - - - - - - - - - - - - - - - - 2
Sezon 2008/2009
Oberwiesenthal Oberwiesenthal Szczyrbskie Jezioro Szczyrbskie Jezioro Predazzo Predazzo Einsiedeln Einsiedeln Szczyrbskie Jezioro Harrachov Harrachov Yabuli Lauscha Eisenerz Eisenerz Notodden Notodden Ljubno Ljubno Zaō Zaō Sapporo punkty
- - 26 15 - - 24 24 - - - - - - - - - - - - - - 35
Sezon 2009/2010
Villach Predazzo Predazzo Oberwiesenthal Oberwiesenthal Szczyrbskie Jezioro Szczyrbskie Jezioro Falun Falun Einsiedeln Einsiedeln Notodden Notodden Harrachov Harrachov Szczyrk Szczyrk Lauscha Lauscha Villach Kranj Kranj Zaō Zaō Courchevel Courchevel punkty
19 - - - - - - - - 44 34 - - - - - - - - 50 - - - - 10 9 67
Sezon 2010/2011
Villach Villach Szczyrbskie Jezioro Szczyrbskie Jezioro Örnsköldsvik Örnsköldsvik Falun Falun Einsiedeln Einsiedeln Notodden Notodden Szczyrbskie Jezioro Szczyrbskie Jezioro Szczyrk Szczyrk Kranj Kranj Ramsau Ramsau Ruhpolding Ruhpolding Zaō Zaō punkty
- - - - - - - - 13 10 - - - - - - - - - - 23 26 - - 59
Sezon 2011/2012
Villach Villach Gérardmer Gérardmer Szczyrk Szczyrk Einsiedeln Einsiedeln Notodden Notodden Predazzo Predazzo Szczyrk Szczyrk Kranj Kranj Liberec Brattleboro Brattleboro Baiersbronn Baiersbronn Garmisch-Partenkirchen Garmisch-Partenkirchen punkty
- - 27 18 - - 15 15 - - - - - - - - - - - - - - - 49
Sezon 2016/2017
Villach HS98 Villach HS98 Szczyrk HS106 Szczyrk HS106 Kuopio HS127 Kuopio HS127 Einsiedeln HS117 Einsiedeln HS117 Hinterzarten HS108 Hinterzarten HS108 Râșnov HS100 Râșnov HS100 Notodden HS98 Notodden HS98 Zakopane HS134 Zakopane HS134 Eau Claire HS95 Eau Claire HS95 Sapporo HS100 Sapporo HS134 punkty
- - - - - - - - - - - - - - 6 21 - - - - 50
Sezon 2017/2018
Villach HS98 Villach HS98 Kuopio HS127 Kuopio HS127 Kandersteg HS106 Kandersteg HS106 Râșnov HS100 Râșnov HS100 Whistler HS104 Whistler HS104 Notodden HS100 Notodden HS100 Zakopane HS140 Zakopane HS140 Planica HS102 Planica HS102 Rastbüchl HS78 Rastbüchl HS78 Villach HS98 Villach HS98 Falun HS100 punkty
- - - - 8 8 - - - - - - - - - - - - - - - 64
Sezon 2018/2019
Villach HS98 Villach HS98 Szczyrk HS106 Szczyrk HS106 Râșnov HS97 Râșnov HS97 Notodden HS100 Notodden HS100 Park City HS100 Park City HS100 Zakopane HS140 Zakopane HS140 Planica HS102 Planica HS102 Rastbüchl HS78 Rastbüchl HS78 Villach HS98 Villach HS98 punkty
4 2 - - - - - - - - - - - - - - - - 130
Sezon 2019/2020
Szczyrk HS104 Szczyrk HS104 Szczuczyńsk HS99 Szczuczyńsk HS99 Ljubno HS94 Ljubno HS94 Pjongczang HS109 Pjongczang HS109 Râșnov HS97 Râșnov HS97 Villach HS98 Villach HS98 Notodden HS98 Notodden HS98 Oberwiesenthal HS105 Oberwiesenthal HS105 Zakopane HS140 Zakopane HS140 Rastbüchl HS78 Rastbüchl HS78 Villach HS98 Villach HS98 punkty
8 4 - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 82
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  -  − zawodnik nie wystartował

Uwagi

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b Skład zespołu: Dominik Peter, Gregor Deschwanden, Simon Ammann i Killian Peier
  2. ↑ a b Skład zespołu: Simon Ammann, Killian Peier, Marco Grigoli i Gregor Deschwanden
  3. ↑ a b Skład zespołu: Killian Peier, Gregor Deschwanden, Gabriel Karlen i Simon Ammann
  4. ↑ a b Skład zespołu: Gregor Deschwanden, Andreas Schuler, Killian Peier i Simon Ammann
  5. ↑ a b Skład zespołu: Dominik Peter, Andreas Schuler, Simon Ammann i Gregor Deschwanden
  6. ↑ a b Skład zespołu: Emely Torazza, Simon Ammann, Sina Arnet i Gregor Deschwanden
  7. ↑ a b Skład zespołu: Gregor Deschwanden, Killian Peier, Remo Imhof i Simon Ammann
  8. ↑ a b Skład zespołu: Andreas Schuler, Killian Peier, Gregor Deschwanden i Simon Ammann
  9. ↑ a b Skład zespołu: Sandro Hauswirth, Simon Ammann, Remo Imhof i Gregor Deschwanden
  10. ↑ a b c d e Seria konkursowa została odwołana.
  11. ↑ a b Skład zespołu: Rémi Français, Gregor Deschwanden, Pascal Egloff i Adrian Schuler
  12. ↑ a b Skład zespołu: Gregor Deschwanden, Adrian Schuler, Pascal Egloff i Marco Grigoli
  13. ↑ a b Gospodarzem Igrzysk Europejskich 2023 był Kraków, jednak konkursy skoków narciarskich rozegrano w Zakopanem.
  14. ↑ a b Skład zespołu: Emely Torazza, Killian Peier, Sina Arnet i Gregor Deschwanden

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b c Gregor DESCHWANDEN - sylwetka. skijumping.pl. [dostęp 2024-08-01].
  2. ↑ Rekordy życiowe skoczków narciarskich. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2024-08-01].
  3. ↑ a b c d e f g h i j k l m Adam Kwieciński: DESCHWANDEN Gregor 1991.02.27 SUI. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2024-08-01].
  4. ↑ DESCHWANDEN Gregor - Athlete Information; Season 2008. fis-ski.com. [dostęp 2023-11-23]. (ang.).
  5. ↑ DESCHWANDEN Gregor - Athlete Information; Season 2010. fis-ski.com. [dostęp 2023-11-23]. (ang.).
  6. ↑ DESCHWANDEN Gregor - Athlete Information; Season 2011. fis-ski.com. [dostęp 2023-11-23]. (ang.).
  7. ↑ DESCHWANDEN Gregor - Athlete Information; Season 2012. fis-ski.com. [dostęp 2024-06-15]. (ang.).
  8. ↑ a b DESCHWANDEN Gregor - Athlete Information; Season 2013. fis-ski.com. [dostęp 2023-11-23]. (ang.).
  9. ↑ a b DESCHWANDEN Gregor - Athlete Information; Season 2014. fis-ski.com. [dostęp 2023-11-24]. (ang.).
  10. ↑ a b c d e f g h i j DESCHWANDEN Gregor - Athlete Information; World Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2024-06-16]. (ang.).
  11. ↑ DESCHWANDEN Gregor - Athlete Information; Season 2015. fis-ski.com. [dostęp 2023-11-24]. (ang.).
  12. ↑ DESCHWANDEN Gregor - Athlete Information; Season 2016. fis-ski.com. [dostęp 2023-11-24]. (ang.).
  13. ↑ DESCHWANDEN Gregor - Athlete Information; Season 2017. fis-ski.com. [dostęp 2023-11-24]. (ang.).
  14. ↑ DESCHWANDEN Gregor - Athlete Information; Season 2018. fis-ski.com. [dostęp 2023-11-28]. (ang.).
  15. ↑ DESCHWANDEN Gregor - Athlete Information; Season 2019. fis-ski.com. [dostęp 2023-11-28]. (ang.).
  16. ↑ DESCHWANDEN Gregor - Athlete Information; Season 2020. fis-ski.com. [dostęp 2023-11-28]. (ang.).
  17. ↑ a b DESCHWANDEN Gregor - Athlete Information; Season 2021. fis-ski.com. [dostęp 2023-12-05]. (ang.).
  18. ↑ Piotr Bąk: Trener Szwajcarów zakażony koronawirusem. skijumping.pl, 2020-12-10. [dostęp 2023-12-05].
  19. ↑ a b DESCHWANDEN Gregor - Athlete Information; Season 2022. fis-ski.com. [dostęp 2023-12-07]. (ang.).
  20. ↑ DESCHWANDEN Gregor - Athlete Information; Season 2023. fis-ski.com. [dostęp 2023-12-07]. (ang.).
  21. ↑ a b c DESCHWANDEN Gregor - Athlete Information; Season 2024. fis-ski.com. [dostęp 2024-06-16]. (ang.).
  22. ↑ a b DESCHWANDEN Gregor - Athlete Information; Grand Prix Standings. fis-ski.com. [dostęp 2023-12-07]. (ang.).
  23. ↑ Bartosz Leja: PŚ Klingenthal: Geiger z dubletem zwycięstw, Deschwanden z pierwszym podium w karierze!. skokipolska.pl, 2023-12-10. [dostęp 2023-12-12].
  24. ↑ Adam Bucholz: Deschwanden mistrzem Szwajcarii, upadek Peiera. skijumping.pl, 2020-10-24. [dostęp 2022-10-24].
  25. ↑ Dominik Formela i Adam Bucholz: Deschwanden i Torazza najlepsi w Szwajcarii. skijumping.pl, 2021-10-16. [dostęp 2022-10-24].
  26. ↑ a b Adam Bucholz: Mistrzostwa Szwajcarii w Kanderstegu: Zwycięstwa Arnet i Deschwandena, nieudany powrót Ammanna. skijumping.pl, 2022-10-23. [dostęp 2022-10-24].
  27. ↑ a b Adam Bucholz: Mistrzostwa Szwajcarii w Kanderstegu: Arnet i Deschwanden ze złotymi medalami. skijumping.pl, 2023-10-22. [dostęp 2023-12-07].
  28. ↑ Adrian Dworakowski: Mistrzostwa Szwajcarii: Ammann deklasuje rywali. skijumping.pl, 2011-10-09. [dostęp 2022-10-24].
  29. ↑ a b Simon Ammann Mistrzem Szwajcarii. berkutschi.com, 2012-10-07. [dostęp 2022-10-24].
  30. ↑ Anna Szczepankiewicz: Mistrzostwa Szwajcarii: Bigna Windmueller oraz Simon Ammann triumfują. skijumping.pl, 2013-10-06. [dostęp 2022-10-24].
  31. ↑ Katarzyna Lipska: Simon Ammann zwycięża w Mistrzostwach Szwajcarii. skijumping.pl, 2014-10-19. [dostęp 2022-10-24].
  32. ↑ Dominik Formela: Peier obronił tytuł. skijumping.pl, 2017-10-15. [dostęp 2022-10-24].
  33. ↑ Adrian Dworakowski: Mistrzostwa Szwajcarii: Ammann wciąż bezkonkurencyjny na krajowym podwórku. skijumping.pl, 2015-10-18. [dostęp 2022-10-24].
  34. ↑ Dominik Formela: Peier i Windmueller mistrzami Szwajcarii, Ammann bez medalu!. skijumping.pl, 2016-10-23. [dostęp 2022-10-24].
  35. ↑ Dominik Formela: Peier mistrzem Szwajcarii. skijumping.pl, 2019-10-12. [dostęp 2022-10-24].
  36. ↑ Paweł Guzik: Andreas Kuettel Mistrzem Szwajcarii. skijumping.pl, 2008-08-24. [dostęp 2022-10-24].
  37. ↑ Andreas Kuettel Mistrzem Szwajcarii. berkutschi.com, 2010-10-10. [dostęp 2022-10-24].
  38. ↑ Schweizermeisterschaften Einsiedeln, 9. Oktober 2011. swiss-ski.ch, 2011-10-09. [dostęp 2023-11-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-02-14)]. (niem.).
  39. ↑ Dominik Formela: Za nami półmetek Mistrzostw Szwajcarii. skijumping.pl, 2017-10-14. [dostęp 2022-10-24].
  40. ↑ Wyniki na oficjalnej stronie FIS. 2020-12-10. [dostęp 2020-12-10]. (ang.).
  41. ↑ a b c d e f g DESCHWANDEN Gregor - Athlete Information. fis-ski.com. [dostęp 2024-08-01]. (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
Mistrzowie Szwajcarii w skokach narciarskich
Indywidualnie
Drużynowo
  • 1999: Zürcher Skiverband
  • 2000: Zürcher Skiverband
  • 2001: Zürcher Skiverband
  • 2002: Zürcher Skiverband
Indywidualnie (lato)
Drużynowo (lato)
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Gregor_Deschwanden&oldid=75344735”