Hans Aanrud

Hans Aanrud
Data i miejsce urodzenia	3 września 1863 ; gmina Vestre Gausdal
Data i miejsce śmierci	11 stycznia 1953 ; Oslo
Narodowość	norweska
Język	bokmål
Dziedzina sztuki	literatura
	Multimedia w Wikimedia Commons

Hans Aanrud (ur. 3 września 1863 w gminie Vestre Gausdal, zm. 11 stycznia 1953 w Oslo) – norweski prozaik, autor literatury dziecięcej i chłopskiej tworzący w języku bokmål^[1].

Pochodził z rodziny chłopskiej. W 1882 osiadł w Kristianii, gdzie studiował prawo i filozofię, a w latach 1911–1923 był doradcą Teatru Narodowego. Pisał nowele i opowiadania. Współredagował czasopismo „Tidssignaler”, do którego pisał artykuły na temat funkcji wychowawczej teatru^[1].

Jego twórczość dla dzieci ukazała się w języku polskim w przekładach Rozalii Bernsztajnowej i Janiny Mortkowiczowej^[1].

Wybrana twórczość

(opracowano na podstawie materiału źródłowego^[1])

Fortællinger (zbiór opowiadań, 1891)
Fra Svipop til Venaasen (zbiór opowiadań, 1882)
En Vinternat og andre Fortællinger (zbiór nowel poetyckich, 1896)
Storkarr (zbiór opowiadań dla dzieci, 1896)
Historia o Cesi sierotce (oryg. Sidsel Sidsæaerk, zbiór opowiadań dla dzieci, 1903)
Smaaf (zbiór opowiadań dla dzieci, 1906)
Wyprawa do słońca (oryg. Solve Solfeng, zbiór opowiadań dla dzieci, 1910)
Trylogia komedii satyrycznych:
- Storken (1885)
- Høoit til Hest (1901)
- Hanen (1906)

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d ZenonZ. Ciesielski ZenonZ. (red.), Słownik pisarzy skandynawskich, Warszawa: Wiedza Powszechna, 1991, s. 267, ISBN 978-83-214-0275-8 .

[Ciesielski-1] ZenonZ. Ciesielski ZenonZ. (red.), Słownik pisarzy skandynawskich, Warszawa: Wiedza Powszechna, 1991, s. 267, ISBN 978-83-214-0275-8 .

[1]