Przejdź do zawartości

Hard rock

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Hard rock
Pochodzenie

blues rock, garage rock, rock psychodeliczny, rock and roll, acid rock

Czas i miejsce powstania

Stany Zjednoczone USA, Wielka Brytania Wielka Brytania, połowa lat 60. XX wieku

Instrumenty

wokal, gitara elektryczna, gitara basowa, perkusja, okazyjnie harmonijka ustna, czasami fortepian oraz inne instrumenty klawiszowe

Największa popularność

lata 70, druga połowa 80 i początek lat 90. XX wieku

Podgatunki
heavy metal, rock progresywny
Inne tematy
opera rockowa, zespół rockowy, Rock and Roll Hall of Fame

Hard rockgatunek muzyki rockowej powstały na przełomie lat 60. i 70. XX wieku, wywodzący się z bluesa i rock and rolla.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Pionierami tego gatunku były zespoły takie jak: Black Sabbath, Blue Cheer, Blind Faith, Cream, Deep Purple, Iron Butterfly, Led Zeppelin, MC5, Steppenwolf, Vanilla Fudge, The Who, The Doors, The Jimi Hendrix Experience, The Rolling Stones, Ten Years After[1], Janis Joplin i Big Brother and The Holding Company, Quicksilver Messenger Service, Jefferson Airplane, Free, Hawkwind, The Kinks, Syd Barrett i Pink Floyd we wczesnym okresie działalności, Grateful Dead. Niektórzy do grona pionierów hard rocka wliczają również zespół The Beatles w późniejszym etapie działalności (lata 19661970).

W latach 70. pojawili się wykonawcy tacy jak: AC/DC, Aerosmith, Alice Cooper, Kiss, Queen, Slade, Budgie, UFO również Uriah Heep czy Rush, zaś w 80., w okresie świetności gatunku, powstało ich wiele więcej, spośród których największą popularność zdobyli: Bon Jovi, Def Leppard, Guns N’ Roses, Twisted Sister, Van Halen[2][3].

Charakterystyka

[edytuj | edytuj kod]

Cechami charakterystycznymi hard rocka, w porównaniu z wcześniejszym gatunkami rocka, są:

  • ostre brzmienie, oparte na przesterowanych gitarach elektrycznych, niekiedy grających w duetach i imitujących siebie
  • pełne energii brzmienie sekcji rytmicznej (gitara basowa, perkusja)
  • agresywne, często surowo brzmiące wokale

Hardrockowy utwór ma zwykle ustaloną formę, składającą się z następujących po sobie elementów:

  1. wstęp instrumentalny (intro)
  2. pierwsza zwrotka
  3. refren
  4. solo – najczęściej gitarowe, rzadziej na instrumentach klawiszowych
  5. refren
  6. druga zwrotka
  7. refren
  8. (...)
  9. coda

Równie często utwór ma uproszczoną strukturę:

  1. Intro
  2. pierwsza zwrotka
  3. refren
  4. druga zwrotka
  5. refren
  6. solo
  7. refren (zazwyczaj wydłużony)

Z muzyki hardrockowej wyewoluował gatunek heavy metal, posiadający podobne cechy. Niekiedy oba terminy traktowane są jako synonimy, choć zwykle uznaje się, że hard rock ma delikatniejsze brzmienie niż heavy metal. Heavy metal na ogół grany jest też szybciej i bardziej agresywnie. Heavy metal oparty jest podobnie jak acid rock i hard rock na pentatonice wziętej z bluesa, ale struktura utworów rzadko nawiązuje do dwunastotaktowej formy wczesnego rock and rolla i rocka (Led Zeppelin, Metallica). Akompaniament i akordy bazują na prymie, kwarcie i kwincie ze względu na bardzo przesterowany, pełen alikwotów, dźwięk gitar. Solówki, głównie oparte na pentatonice, są bardzo ekspresyjne i wykonywane w niezwykle szybkim tempie. Wielu gitarzystów tego gatunku jest wirtuozami w swej dziedzinie. Równolegle około roku 1976 pojawił się bardzo ostro grany punk rock. Jednakże w przeciwieństwie do heavy metalu jego linie melodyczne i struktura akordów zupełnie odbiegają od skali bluesowej. W szerszym sensie hard rock jest identyfikowany jako wszystkie style „twardej” muzyki rockowej, w odróżnieniu od soft rocka – rocka miękkiego.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Rock Music Timeline -1960's. rockmusictimeline.com. [dostęp 2012-10-03]. (ang.).
  2. History of Hard Rock. ephelduath.net. [dostęp 2012-10-03]. (ang.).
  3. Rock Music Timeline -1970's. rockmusictimeline.com. [dostęp 2013-03-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-03-20)]. (ang.).