Przejdź do zawartości

Hawker Siddeley HS 748

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Hawker Siddeley HS 748
Ilustracja
Dane podstawowe
Państwo

 Wielka Brytania

Producent

Avro
Hawker Siddeley

Typ

samolot pasażerski

Konstrukcja

metalowa

Załoga

2

Historia
Data oblotu

24 czerwca 1960

Liczba egz.

380

Dane techniczne
Napęd

2 x silnik turbośmigłowy Rolls-Royce Dart 536-2

Moc

1700 kW każdy

Wymiary
Rozpiętość

30,02 m

Długość

20,42 m

Wysokość

7,57 m

Powierzchnia nośna

75,35 m²

Masa
Własna

12 327 kg

Startowa

21 092 kg

Osiągi
Prędkość przelotowa

452 km/h

Pułap

7 600 m

Zasięg

1 700 km

Dane operacyjne
Użytkownicy
Siły zbrojne: Australia, Belgia, Benin, Brazylia, Brunei, Burkina Faso, Ekwador, Indie, Kamerun, Kolumbia, Korea Południowa, Madagaskar, Nepal, Sri Lanka, Tanzania, Tajlandia, Wenezuela, Wielka Brytania, Zambia
Hawker Siddeley HS 748 w wersji cargo

Hawker Siddeley HS 748 (Avro 748, British Aerospace 748) – brytyjski, pasażerski samolot turbośmigłowy, zaprojektowany w wytwórni Avro a wyprodukowany przez firmę Hawker Siddeley na początku lat 50. XX wieku. Wyprodukowano 380 egzemplarzy samolotu.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Po II wojnie światowej rynek średnich samolotów komunikacyjnych zdominowany był przez amerykańskie maszyny Douglas DC-3. Ich wyeksploatowanie wraz ze zużyciem oraz ogromny sukces rynkowy holenderskiego Fokker F27 zachęcił producentów lotniczych do podjęcia prac nad maszynami mogącymi zastąpić DC-3 i konkurować z Fokkerem. Tą drogą poszła brytyjska wytwórnia Avro, jeszcze bardziej zdopingowana do wejścia na rynek cywilnych samolotów pasażerskich decyzją Duncana Sandysa, ministra obrony w rządzie Harolda Macmillana. W 1957 roku Sandys opublikował białą księge (1957 White Paper on Defence), w której postulował radykalne ograniczenie prac nad nowymi samolotami na korzyść pocisków odrzutowych i rakietowych, które w potencjalnym przyszłym konflikcie miały zdominować pole walki. Efektem takiej polityki była fala bankructw i fuzji jakie ogarnęła brytyjski przemysł lotniczy. Czarne chmury nad produkcją wojskową skłoniły firmę Avro do podjęcia w 1958 roku prac nad nowym cywilnym samolotem pasażerskim oznaczonym jako Avro 748. Na początku 1959 roku gotowy był projekt metalowego dolnopłata z ciśnieniową kabiną przeznaczonego do przewozu 40 - 48 pasażerów, napędzanego dwoma silnikami turbosmigłowymi Rolls-Royce Dart 514 o mocy 1280 kW każdy. Wybudowano dwa prototypy, z których pierwszy (G-APZV) wzbił się do swojego dziewiczego lotu 24 czerwca 1961 roku a drugi 10 kwietnia 1961 roku. W 1963 roku firma Avro weszła w skład koncernu Hawker Siddeley co pociągnęło za sobą zmianę nazwy na Hawker Siddeley HS 748. Samolot osiągnął duży sukces rynkowy. Maszyny były również produkowane na licencji w Indiach w zakładach Hindustan Aeronautics Limited pod nazwą HAL-748[1].

Wersje

[edytuj | edytuj kod]
  • HS 748 Series 1 - 18 egzemplarzy pierwszej wersji seryjnej zbudowanej na zamówienie Skyways of London i Aerolíneas Argentinas. Pierwszy samolot tej wersji w swój dziewiczy lot wzbił się 30 sierpnia 1961 roku.
  • HS 748 Series 2 - druga wersja seryjna, na której zamontowano silniki Rolls-Royce Dart 531 (o mocy 1547 kW każdy).
  • HS 748 Series 2A - wersja na której zamontowano silniki Rolls-Royce Dart 532-2L (o mocy 1676 kW każdy). Samolotów wersji Series 2 i 2A w sumie wyprodukowano 110 egzemplarzy.
  • HS 748 Series 2B - wersja z silnikami Rolls-Royce Dart 536-2 (o mocy 1700 kW każdy). Przystosowana do operowania z wysoko położonych lotnisk oraz w gorącym klimacie. Powiększono o 1,22 m rozpiętość skrzydeł. Pierwszy lot samolotu tej wersji miał miejsce 22 czerwca 1979 roku.
  • HS 748 Civil Transport - odmiana towarowa z dużymi drzwiami ładunkowymi o wymiarach 2,67 x 1,72 m zamontowanymi z lewej strony kadłuba. Wzmocniono również podłogę.
  • HS 748 Military Transport - cywilna wersja towarowa przeznaczona dla sił powietrznych.
  • HS 748 Coastguarder - wojskowa wersja samolotu przeznaczonego do prowadzenia działań poszukiwawczo ratowniczych i patrolowych.
  • HS Super 748 - ostatnia wersja seryjna produkowana w latach 1984 - 1987, zastąpiona przez samolot British Aerospace ATP.

Użytkownicy

[edytuj | edytuj kod]

W 2010 roku jeszcze 44 samoloty były w użyciu na całym świecie.

  • Bismillah Airlines
  • Zoom Airways
  • Varig
  • Air Creebec
  • Air Inuit
  • Air North
  • Calm Air
  • First Air
  • Wasaya Airways
  • International Trans Air Business
  • Guinee Air Cargo
  • Aerocaribe
  • Bali Air
  • 748 Air Services
  • African Commuter Services
  • Fred. Olsens Flyselskap
  • Executive Aerospace
  • Stars Away Aviation
  • Aero Lanka
  • Janes Aviation

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Altair Agencja Lotnicza [online], www.altair.com.pl [dostęp 2017-11-15] (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Jacek Nowicki, British Aerospace 748, "Lotnictwo", nr 7 (1992), s. 43, ISSN 0867-6763.