Hawker Siddeley Trident
Dane podstawowe | |
Państwo | |
---|---|
Producent | |
Typ | |
Załoga |
3 |
Historia | |
Data oblotu | |
Lata produkcji |
1964 - 1975 |
Liczba egz. |
117 |
Liczba wypadków • w tym katastrof |
|
Dane techniczne | |
Napęd |
3 × Rolls-Royce RB.163-25 Spey 51 |
Wymiary | |
Rozpiętość |
od 27,38 do 29,87m (zależnie od wersji) |
Długość |
od 34,98 do 39,98m (zależnie od wersji) |
Wysokość |
od 8,23 do 8,80m (zależnie od wersji) |
Masa | |
Własna |
33,475 kg (dla serii 2E) |
Startowa |
64,636 kg (dla serii 2E) |
Osiągi | |
Prędkość przelotowa |
od 926 do 959 km/h (zależnie od wersji) |
Pułap |
od 8000 do 11000m |
Zasięg |
od 2750 do 4602 km (zależnie od wersji) |
Dane operacyjne | |
Liczba miejsc | |
103 do 180 pasażerów (zależnie od wersji) | |
Rzuty | |
Hawker Siddeley HS-121 Trident − trójsilnikowy samolot pasażerski krótkiego i średniego zasięgu, produkowany przez brytyjską firmą Hawker Siddeley. Został zaprojektowany według wymogów British European Airways. Samolot został oblatany w roku 1962, by dwa lata później wejść do regularnej służby w liniach lotniczych.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Pierwotnie samolot projektowała firma De Havilland, produkcją i dokończeniem projektu zajęła się jednak wytwórnia lotnicza Hawker Siddeley po połączaniu się obydwu firm w 1959 roku. Początkowo ogon maszyny miał zostać zbudowany na planie krzyża - podobnie jak w Sud Aviation Caravelle - konstruktorzy zastosowali jednak usterzenie tylne w układzie T oraz przenieśli silniki maszyny na tył. Takie rozwiązanie pozwoliło na zaprojektowanie skrzydła przystosowanego do osiągania dużych prędkości, dzięki czemu samolot okazał się jednym z najszybszych komercjalnych samolotów poddźwiękowych. Pierwszy lot odbył się w roku 1962, regularna służba w liniach lotniczych trwała od 1964 roku.
Konstrukcja nie odniosła zbyt dużego sukcesu - wyprodukowano 117 egzemplarzy.
Linia lotnicza British Airways powstała z British European Airways (BEA) i British Overseas Airways Corporation (BOAC) zakończyła eksploatacje posiadanych samolotów Trident na początku lat 80., w innych liniach służyły one do połowy lat 90.
Samolot od wersji 2E posiadał zaawansowaną awionikę pozwalająca na automatyczne lądowanie nawet w trudnych warunkach pogodowych, co zwiększyło terminowość lotów tej maszyny. Innym ważnym urządzeniem był rejestrator parametrów lotu - Trident był pierwszym samolotem wyposażonym w niego fabrycznie - zamontowany rejestrator zapisywał w postaci cyfrowej 13 zmiennych, dane przechowywane były na taśmie.
Wersje
[edytuj | edytuj kod]- Trident 1C - wersja podstawowa dla British European Airways, wyprodukowano 24 egzemplarze.
- Trident 1E - wersja ze zwiększoną liczbą miejsc pasażerskich i nowszymi silnikami, powstało 15 sztuk.
- Trident 2E - wersja z automatycznym systemem lądowania, mocniejszymi silnikami oraz większą wagą własną jak i startową, wyprodukowano 50 sztuk, oblatana 27 lipca 1967 r.[3]
- Trident 3B - wersja dla 180 pasażerów, wydłużona o 5 metrów. Jej zasięg wynosił 2750 km, najmniej ze wszystkich serii. Powstało 26 sztuk.
- Super Trident 3B - wersja o zwiększonym zasięgu, powstały tylko dwa egzemplarze.
Wypadki
[edytuj | edytuj kod]Samoloty Hawker Siddeley Trident uczestniczyły w 19 wypadkach, z czego 17 zakończyło się całkowitym zniszczeniem maszyny.
- Katastrofa lotu British European Airways 548 - 18 czerwca 1972 Trident wkrótce po starcie z Heathrow runął na ziemię w wyniku błędów załogi. Wszystkie 118 osób na pokładzie zginęło.
- Katastrofa lotnicza nad Zagrzebiem - 10 września 1976 doszło do zderzenia się dwóch samolotów - Hawker Siddeley Trident 3B z 113 osobami na pokładzie oraz McDonnell Douglas DC-9 z 63 osobami na pokładzie, wszyscy ponieśli śmierć. Przyczyną katastrofy był błąd kontrolera lotów.
Podobne samoloty
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Hawker Siddeley HS-121 Trident. [w:] ASN Aviation Safety Database [on-line]. Aviation Safety Network. [dostęp 2011-06-28]. (ang.).
- ↑ HS-121 Trident Statistics. [w:] ASN Aviation Safety Database [on-line]. Aviation Safety Network. [dostęp 2011-06-28]. (ang.).
- ↑ Samoloty niezapomniane modele 2013 ↓, s. 68.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Samoloty niezapomniane modele. Warszawa: Grupa Wydawn. Foksal, 2013. ISBN 978-83-280-0077-3. OCLC 881384238.