Hypnomys
Hypnomys | |||
Bate, 1919 | |||
Okres istnienia: pliocen–holocen | |||
szkic Hypnomys (L. Meslin) | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Podtyp | |||
Nadgromada | |||
Gromada | |||
Infragromada | |||
Rząd | |||
Podrząd | |||
Rodzina | |||
Rodzaj |
Hypnomys | ||
Synonimy | |||
| |||
Gatunki[1] | |||
| |||
Zasięg występowania | |||
Hypnomys – wymarły rodzaj gryzoni z rodziny popielicowatych (Gliridae), zamieszkujący Baleary w okresie od pliocenu do wczesnego holocenu[1][2]. Ostatnie znane kopalne ślady istnienia Hypnomys, określono na około 4840 lat p.n.e.[1]
Systematyka
[edytuj | edytuj kod]Pierwszy gatunek z rodzaju Hypnomys opisała brytyjska paleontolożka Dorothea Bate w 1919 roku jako Hypnomys morpheus. Znalezione okazy były też często klasyfikowane jako przedstawiciele gatunków z rodzaju Eliomys. Badania kraniologiczne wykazały jednak, że mimo podobieństwa do gatunków z rodzaju Eliomys, Hypnomys miały masywniejszą żuchwę, prawdopodobnie przystosowaną do spożywania twardszych pokarmów. Ostatecznie przeprowadzone badania filogenetyczne wykazały odrębność obu blisko spokrewnionych rodzajów. Najprawdopodobniej populacja osobników z rodzaju Eliomys żyjąca na Balearach na skutek długotrwałego odizolowania od populacji na kontynencie podlegała na tyle znacznym zmianom, że w drodze ewolucji powstał nowy, odrębny rodzaj Hypnomys. Ostatecznie do Hypnomys zaliczane są trzy gatunki[1]:
- Hypnomys morpheus Bate, 1919 (późny plejstocen-wczesny holocen)
- Hypnomys onicensis Reumer, 1994 (późny pliocen-wczesny plejstocen)
- Hypnomys waldreni Reumer, 1979 (pliocen)
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d Lionel Hautier, Pere Bover, Josep A. Alcover, Jacques J. Michaux. Mandible morphometrics, dental microwear pattern, and. „Acta Palaeontologica Polonica”. 54 (2), s. 181–194, 2009. DOI: 10.4202/app.2008.0001. (ang.).
- ↑ Pere Bover, Josep A. Alcover, Jacques J. Michaux, Lionel Hautier i inni. Body Shape and Life Style of the Extinct Balearic Dormouse Hypnomys (Rodentia, Gliridae): New Evidence from the Study of Associated Skeletons. „PLoS ONE”. 5 (12), 2010. Anjali Goswami, University College London, United Kingdom. DOI: 10.1371/journal.pone.0015817. (ang.).