Ignacy (Tarasow)

Ignacy

Aleksiej Tarasow
Biskup kostomukszański i kiemski
Kraj działania	Rosja
Data i miejsce urodzenia	26 marca 1976 Satka
Biskup kostomukszański i kiemski
Okres sprawowania	2013–2020
Wyznanie	prawosławne
Kościół	Rosyjski Kościół Prawosławny
Śluby zakonne	24 grudnia 1999
Diakonat	2 stycznia 2000
Prezbiterat	23 kwietnia 2000
Nominacja biskupia	29 maja 2013
Chirotonia biskupia	11 lipca 2013

Sukcesja apostolska

Data konsekracji	11 lipca 2013
Miejscowość	Monaster Wałaamski
Miejsce	Sobór Przemienienia Pańskiego
Konsekrator	Cyryl
Współkonsekratorzy	Warsonofiusz (Sudakow), Manuel (Pawłow), Dymitr (Kapalin), Teognost (Guzikow), Pankracy (Żerdiew), Sergiusz (Czaszyn), Klemens (Rodajkin)
Współkonsekrowani biskupi Nikanor (Anfiłatow) 22 czerwca 2014 Szymon (Morozow) 11 lipca 2014 Flawian (Mitrofanow) 23 listopada 2014 Włodzimierz (Masztanow) 11 lipca 2015 Borys (Baranow) 11 lipca 2019

Ignacy, imię świeckie Aleksiej Michajłowicz Tarasow (ur. 26 marca 1976 w Satce) – rosyjski biskup prawosławny.

Życiorys

Pochodzi z rodziny urzędniczej. W 1997 ukończył seminarium duchowne w Tobolsku. Następnie podjął studia wyższe w Petersburskiej Akademii Duchownej. Dwa lata później został wykładowcą historii Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego na wydziale regentów chórów cerkiewnych przy zespole seminarium i Akademii Duchownej w Petersburgu. 24 grudnia 1999 złożył wieczyste śluby mnisze przed rektorem Akademii, biskupem tichwińskim Konstantynem, przyjmując imię zakonne Ignacy na cześć św. Ignacego Pieczerskiego. 2 stycznia 2000 w cerkwi akademickiej został wyświęcony na diakona, zaś 23 kwietnia tego samego roku przyjął święcenia kapłańskie. W 2001 ukończył studia w Akademii, uzyskując stopień kandydata nauk teologicznych, po czym został zatrudniony w seminarium duchownym w Petersburgu jako wykładowca historii prawosławnych Cerkwi autokefalicznych. Jest także absolwentem Akademii Społeczno-Pedagogicznej im. Dmitrija Mendelejewa w Tobolsku.

W latach 2003–2006 studiował na wydziale teologicznym Uniwersytetu w Helsinkach jako stypendysta Ewangelicko-Luterańskiego Kościoła Finlandii. W czasie pobytu w Finlandii nauczył się języka fińskiego. Następnie wrócił do Rosji i został wykładowcą seminarium duchownego w Tobolsku, zaś w 2007 – także jego ekonomem. Od lipca 2007 był ponadto zastępcą ekonoma eparchii tobolskiej i tiumeńskiej, zaś od 2008 dodatkowo prorektorem seminarium w Tobolsku ds. gospodarczych. W tym samym roku objął obowiązki ekonoma eparchii. W 2011 objął obowiązki prorektora seminarium w Tobolsku ds. dydaktyczno-wychowawczych, został zwolniony z pełnionych dotąd funkcji.

Od stycznia 2011 służył w eparchii krasnosłobodskiej. W październiku tego samego roku został proboszczem cerkwi Zaśnięcia Matki Bożej w Krasnosłobodsku, dziekanem dekanatu krasnosłobodskiego oraz pomocnikiem ordynariusza eparchii ds. dekanatów. Na biskupa kostomukszańskiego i kiemskiego został nominowany na posiedzeniu Świętego Synodu Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego 29 maja 2013.

Godność ihumena otrzymał w 2008, zaś archimandrytą został 9 czerwca 2013, już po otrzymaniu nominacji biskupiej.

Jego chirotonia biskupia odbyła się 11 lipca 2013 w soborze Przemienienia Pańskiego w kompleksie Monastyru Wałaamskiego pod przewodnictwem patriarchy moskiewskiego i całej Rusi Cyryla.

W 2020 r. został pozbawiony katedry i skierowany do Monasteru św. Tryfona Pieczeńskiego w eparchii siewieromorskiej, pod szczególny nadzór ordynariusza miejscowej eparchii. W marcu 2021 r. sąd uznał go za winnego złamania prawa kanonicznego i suspendował go, zakazując mu noszenia stroju biskupiego i panagii. W kwietniu tego samego roku patriarcha moskiewski i całej Rusi Cyryl zatwierdził wyrok i nakazał mu przebywanie w monasterze Objawienia Pańskiego w Czelabińsku.