Ikarbus
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Siedziba |
Autoput 24 |
| Data założenia |
1923 |
| Forma prawna | |
| Dyrektor |
Aleksandar Vićentić |
| Zatrudnienie |
321 (31.12.2013)[1] |
| Strona internetowa | |
Ikarbus (Fabrika Autobusa i Specjalnih Vozila) – jugosłowiański, a następnie serbski producent autobusów, mający swoją siedzibę w stolicy Serbii, w dzielnicy Zemun.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Przedsiębiorstwo zostało założone w 1923 roku w mieście Nowy Sad na Wojwodinie, zajmowało się początkowo produkcją samolotów m.in. Ikarus IK-2. Od 1932 roku działało w Zemun (dzielnica Belgradu). Od 1954 roku produkowało autobusy na licencji szwajcarskiej marki Saurer, w późniejszym czasie własne konstrukcje pod marką Ikarus (czasem dla odróżnienia od węgierskiego przedsiębiorstwa Ikarus nazywana Ikarus-Zemun). W 1983 roku na mocy porozumienia między polskim przedsiębiorstwem Jelcz i jugosłowiańskim Ikarus-Zemun rozpoczęto w polskim zakładzie montaż końcowy modelu Ikarus IK160P. Nadwozia pojazdów produkowane były w jugosłowiańskiej fabryce natomiast fabryka w Jelczu-Laskowicach dokonywała wykończenia autobusu, polegającego na montażu siedzeń, poręczy oraz innych elementów wnętrza[2]. W 1993 roku markę Ikarus zmieniono na Ikarbus.
Modele
[edytuj | edytuj kod]
|
|
Galeria
[edytuj | edytuj kod]-
Ikarus S-49 -
Ikarus-Zemun IK160P -
Ikarbus IK-112N -
Ikarbus IK-201 -
Ikarbus IK-103
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Ikarbus - o nama. [w:] ikarbus.rs [on-line]. [dostęp 2015-05-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-09-03)]. (serb.).
- ↑ Vladimir Bujanovic: Značajni datumi. [dostęp 2013-06-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-04-09)]. (serb.).