Przejdź do zawartości

Józef Łukaszewicz (fizyk)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Józef Łukaszewicz
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

14 grudnia 1863
Bykówka

Data i miejsce śmierci

19 października 1928
Wilno

profesor nauk o Ziemi
Specjalność: geologia, geofizyka, geomorfologia
Alma Mater

Uniwersytet w Petersburgu

Profesura

1919

Nauczyciel akademicki
Uczelnia

Instytut Geograficzny w Petersburgu
Uniwersytet Wileński

Józef Łukaszewicz (ur. 14 grudnia 1863, zm. 19 października 1928 w Wilnie) – fizyk, geolog.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w Bykówce(inne języki) koło Miednik. Ukończył gimnazjum w Wilnie i rozpoczął studia na wydziale przyrodniczym Uniwersytetu w Petersburgu. Był studentem Mendelejewa[1]. Członek Terrorystycznej Frakcji Narodnaja Wola, zmierzającej do obalenia caratu. Po nieudanym zamachu na Aleksandra III aresztowany i skazany na karę śmierci, zamienioną na więzienie w Twierdzy Szlisselburskiej, gdzie spędził osiemnaście lat (1887–1905)[2]. Podczas pobytu w więzieniu samodzielnie kontynuował studia, dlatego mógł po uwolnieniu, które nastąpiło podczas rewolucji 1905 roku, ukończyć Uniwersytet w Petersburgu zdając egzaminy[1]. Za publikację Życie nieorganiczne Ziemi (1908-11) otrzymał nagrodę Towarzystwa Geograficznego i Rosyjskiej Akademii Nauk[1]. Wkrótce po tym otrzymał stanowisko profesora Instytutu Geograficznego w Petersburgu, a jeszcze przed wybuchem I wojny pełnił funkcję jego kierownika. Po rewolucji październikowej zrezygnował z pracy w Petersburgu i wrócił do Wilna. Tu pracował w Sekcji Oświecenia Zarządu Cywilnego Ziem Wschodnich. Od 1919 do śmierci był profesorem geologii na Uniwersytecie Stefana Batorego w Wilnie[1].

Publikacje z zakresu geofizyki, geologii dynamicznej, geomorfologii oraz wspomnień Pierwszy marca 1887 r. Wspomnienia.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d Z żałobnej karty Przegląd Wileński 1928 nr 18 s. 6
  2. Więzień Schlüsselburski. „Nowości Illustrowane”. Nr 10, s. 6, 10 marca 1906. 

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Alwida A. Bajor, Terrorysta, carobójca, uczony, „czarownik”..., „Magazyn Wileński” 4/2004, s. 30–31 (edycja on-line: [1])

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]